AŞK / Hayallerin Ötesinde

1) Kendinden giderken

'' İnsanı en çok da uzaklar çekermiş kendine.'' En imkansız şeyler......

Kim derdi ki izlediğim bir diziyle Malezya'ya gitmeyi bu denli isteyeceğimi ve zorda olsa ailemi ikna edebileceğimi. Herşeyin en karmaşık, en zor ve aynı zamanda en heyecanlı olduğum kısmı bu zamanlardı.

~~~~~

Malezya' ya hayallerime uçarken, içimde hem tarifsiz bir hüzün vardı, hemde mutluluk. İki duyguyu aynı anda yaşıyordum. Ve son bir yıldır yaşadığım anılarım yolcuğuma eşlik ediyordu.

Ben Eylül. 23 yaşında ve mimarım. Kısıtlamalarla dolu bir çocukluk geçirdim. Öncesinde liseyi okumak sonrasında da üniversiteyi okuyabilmek için ailemi çok zor ikna edebilmiştim. Ailem kızların okuması taraftarı değillerdi. İki abim vardı ve onlar okula gitmeyi istemedikleri halde ailemin zorlamasıyla gitmişlerdi. Bana ise tam tersi olmuştu. Ama yine de onları zor olsada ikna etmeyi başarabilmiş ve üniversiteden dereceyle mezun olmuş ve çok büyük bir inşaat firmasında mimarlık yapmaya başlamıştım.

Her şey benim için çok güzel gidiyordu. Sadece tek bir şey canımı sıkıyordu oda zaten zar zor başladığım namazlarımı işyerindeki yasaklardan ötürü kılamamamdı. Namaz vakitleri belli dönemlerde molalarıma denk gelmediği için geciktiriyor veya daha kötüsü kazaya bırakmak zorunda kalıyordum. Ki bu zorundalık bile namazı kazaya bırakmak için yeterli bir sebep değildi. Malezya'ya aşık olmamın ve orada yaşamayı, orada çalışmayı istememin en büyük nedeni de buydu aslında ''dinimize gösterilen hassasiyet'' . Bu ne yazık ki istisnalar olsa da ülkemizde çoğu yerde yoktu. İş yerimi bunun için değiştirmeyi düşünsem de her başvurduğum firma şirkemizle aynı kafa yapısına sahipti. Bende 1.5 yıl çalışıp iyice deneyim kazandıktan sonra işimi ne kadar sevsem de istediğim gibi bir iş yeri bulabilmek için işten ayrılmıştım.

Evde olduğum ve iş aramaktan bunaldığım bir sırada kafa dinleyebilmek için bir şeyler izlemeye karar vermiştim. Uzakdoğu dizi filmlerini seviyordum. Kesinlikle izlenmesi gereken film ve diziler diye google'a arattığımda, karşıma çıkan ilk sitede listedeki dizilerin konularını okurken bir Malezya dizisi dikkatimi çekmişti. Daha önce hiç Malay dizisi izlemediğim için hemen açıp izlemeye başlamıştım. Bir bölüm iki bölüm derken 4 günde 20 küsür bölümlük diziyi bitirmiştim. Aşık olmuştum kültürlerine, sıcaklıklarına, sakinliklerine. O günden sonra dayanamayıp 2 tane daha Malay dizisi izleyip bitirmiştim. Malezya'yı gerçekten sevmiştim. Gidebilmek nasip olur muydu bilemediğim ama gidip görmek istediğim ülkeler listeme Malezya'da eklenmişti...

Hala iş bulamadığım zamanlarda bir gün yakın arkadaşım Özlem' le onun nişan kıyafeti alışverişinde yardımcı olmam için Sultanahmet camisinde buluşacaktık. Özlem 'le çocukluğumuzdan beri aynı mahallede yaşıyorduk. Benden bir yaş büyüktü ve benim buradaki tek dostumdu. Bu yaşımıza kadar birlikte güzel günler geçirmiştik. Ve 6 ay sonra düğünü olacaktı. Düğünden sonra İstanbul' dan Sinop'a temelli olarak gidecekti. Onun bu tatlı heyecanlarına ortak olmak beni çok mutlu ediyordu. Hem de o gitmeden önce ne kadar birlikte olabilirsek kardır diyerek her fırsatta buluşmaya gayret ediyorduk.

Özlem'le buluşmak için anlaştığımız yere doğru giderken, Eminönü'nde anne baba ve kızdan oluşan 3 turist bana Sultan Ahmet camisine nasıl gidileceğini sormuşlardı. Bende aynı tarafa gidiyorum diyerek, onlarla birlikte camiye doğru yürümeye başlamıştım. Giderken de onlarla sohbet etmeye başlamıştık. Malezya'dan geldiklerini öğrenince çok sevinmiş, orayı çok sevdiğimi söyleyip, izlediğim dizilerden bahsetmiş ve bir gün oraya gelmek istediğimi söylemiştim onlara. Malaylar İngilizce'yi kendi dilleri gibi konuştukları için, bende bölümüm sebebiyle öğrendiğim için onlarla çok güzel anlaşabiliyordum. Çok sıcakkanlı insanlardı. Kızları Warda'da benim gibi 23 yaşındaydı. Babasıyla birlikte büyük bir pazarlama şirketinde çalışıyorlardı. 1 hafta daha İstanbul'da durup tekrar döneceklerdi. Sohbet bayağı koyulaşmıştı ama yol da bitmişti. Warda ile ayrılırken birbirimizin telefon numaralarını almış ailesiyle birlikte fotoğraf ta çekinmiştik. Onlarla ayrılırken Özlem'de yanımıza gelmiş hep birlikte Sultan Ahmet camisinde öğle namazımızı kılmış, sonra da onlarla tamamen ayrılıp, Özlem'le alışverişe gitmiştik.