AŞK / Hayallerin Ötesinde

29. Bölüm

Günler çok hızlı ve güzel geçiyordu. Fahriyle tekrardan 1 yıllık anlaşma yaptığımızın üzerinden 6 ay geçmişti. Evlendiğimiz 1.5 yıl olmuştu artık. Odalarımız ayrılmıştı. Diğer her şey aynı şekilde devam ediyordu. Benim işlerimde yolunda gidiyordu. Neredeyse bu yeni projeyi aldığımızdan beri hep işteydim. Sürekli projeyi takip ediyor, kendi şirketimle arada köprü görevini başarıyla devam ettiriyordum...

Ve bir de teyze olacaktım. Warda 3 aylık hamileydi. Onun adına en az onun kadar çok mutlu olmuştum. Çocukları çok seviyordu. Hamile olduğunu öğrenir öğrenmez yorucu işlerini artık bırakmış şirketten ayrılmıştı. Çünkü doktorun söylediğine göre hamileliği çok riskliydi. Düşük tehlikesi vardı. Bu her ne kadar bize belli etmemeye çalışsa da onu üzdüğünü anlayabiliyordum. Kim üzülmezdi ki.

+Kardeşim bugün nasılsın, minik yeğenim nasıl bakalım?

-iyiyiz çok şükür kardeşim.

+Randevun ne zamandı? Enişte izin alabildi mi? Alamadıysa ben izin alacağım.

-yok kardeşim yok hiç izin alma boşuna, eşim izin alamadı ama annemle gideceğiz, sıradan bir kontrol zaten merak etme kardeşim.
Çok sağol yine de.

+ne demek kardeşim. Doktordan çıkınca bana hemen haber vermeyi unutma. 

-Tamam inşaAllah çıkınca haber edeceğim.

+ Bir an önce 4.ay olsa da cinsiyetini öğrensek artık. Yeğenime hediye bile alamıyorum. diyince Warda gülmeye başlamıştı.

-oda olacak inşaAllah...

+inşaAllah kardeşim. Şimdi kapatmam gerekiyor arabaya biniyorum.

-dualarını okumayı unutma.

+unutur muyum kardeşim hiç merak etme. Binmeden başlıyorum hemen.

Gülmeye devam ederken bir yandan da

-kendine iyi bak kardeşim, Allah'a emanet ol, kocaman öpüyorum.

+sende yani sizde Allah'a emanet olun kardeşim seni ayrı yeğenimi ayrı annemi de ayrı ayrı kocaman öpüyorum...

-bizde seni öpüyoruz. diyip telefonu kapatıp çantama koymuş. Dua ederek arabaya binmiştim.
Hala yollara ve araba kullanmaya tam anlamıyla hakim değildim. Şirketin dışında işlerim olacaksa Fahri'nin yedek arabasını kullanıyordum, sadece şirkete gideceksem yolunun üstü olduğu için Fahri beni bırakıyordu...

Şükür ki bugün de sağsalim şirkete ulaşmıştım.

Şirketteki kısa bir bilgilendirme toplantısına katılmış sonra da son gelişmelere bakmak için yeni projemizin olduğu inşaat alanına gitmiştim. Projemizde her şey çok şükür sorunsuz ilerliyordu. Bir iki saat oradaki şeflerden bilgi aldıktan sonra öğle yemeğimi yemek için restorana gitmiştim. Yine yemek saatimi geçirmiştim. Saat 2'ye geliyordu. Yemeğimi hızlıca sipariş ettikten sonra beklemeye başlamıştım. Yemeğim henüz gelmemişti ki Fehime'den mesaj almıştım. Eylül neden sana ulaşamıyorum neredesin, hemen şirkete gelmen gerekiyor kardeşim çabuk toplantı başlayacak.

Ne toplantısıydı bu nerden çıkmıştı haberim yoktu. Telefonumun şarjı da vardı ama neden bana ulaşamamıştı anlamamıştım. Sanırım inşaat alanının olduğu yerde çekmemişti. Hemen Fehime'yi arayarak durumu sormuştum. Bir yandan da yerimden hızlıca kalkıp çantamı alıp sipariş ettiğim yemeği paket yaptırmış oradan ayrılmıştım. Neyse ki şirketin karşısındaki restorandaydım. Fehime üç kez çaldıktan sonra telefonunu açmıştı.