AŞK / Hayallerin Ötesinde

16) Yeniden Ruhumun Ait Olduğu Yerdeydim

Bekleme alanına girdiğimizde, kalabalığın içinde gözüm hemen Warda'yı aramıştı. Ben onu bulmaya çalışırken Fahri koluma dokunup, onun olduğu yeri gösterince, Akif ve Fahri'yi ardımda bırakarak Warda'ya koşmuştum.

Uzunca sarılış sonrası Warda ile birbirimizden ayrıldığımızda, Fahri'de valizleri almış yanımıza gelmişti. Yanında Akif' i görememiştim. Fahri'ye sorduğumda "acelesi varmış gitti'' demişti. Ne kadar acelesi olsa da, en azından hoşçakal diyecek kadar samimiyetimiz olduğunu düşünüp bu yaptığına anlam verememiştim...

Çıkış işlemlerimizi tamamlayıp, üçümüz birlikte Warda'nın arabasıyla yola koyulmuştuk. Malezya'ya her gelişimde yaptığım şeyi tekrardan yapmıştım. Camı açmış, buranın havasını iyice içime çektikten sonra mırıldanarak ''yeniden merhaba'' demiştim. Bu sefer ek olarak ''ikinci evim'' de demiştim.Aslında artık burası benim birinci evim olmuştu.

Buraya temelli gelmiş olmak düşüncesi, olacakların endişesi, beni biraz ürkütmeye başlamıştı bile. Yol boyunca düşündüğüm şeyler de bunlardı. Aileme söylediğim yalan için üzülmeyi bırakmıştım artık. Artık kafamda daha başka dertler, stresler vardı. En başında 4 gün sonra Fahri ile olacak düğünümüz vardı...

Babamlara söylediğimiz yalanın aynısı burada da söylenmişti. Yani şuan burada evli olarak biliniyorduk. Fahri'nin babasının hastalığı yüzünden o an sadece imam nikahı kıyılmış gibi biliniyordu, şimdi ise evliliğimizin gerçek olduğunu resmi bir şekilde duyurmak için resmi nikah yaparak büyük bir törenle evlenecektik.

Warda' nın ailesi de durumdan bu şekilde haberdardı. Düğün törenimize kadar bir kaç gün onlarda kalacaktım. Çünkü burada ki ailem onlardı. O yüzden annem ve babam olarak, bana bu konuda yol gösterecek, rehberlik edeceklerdi. Bunun için onlara minnettardım.

Burada evlilikler fazla uzatılmadan olduğu için Warda'nın ailesi evleneceğimi duyunca o kadar da aşırı tepki vermemişlerdi. Warda öyle söylemişti. Bu yönden sıkıntı olmayacağı için çok mutluydum. Ama Fahri'nin amcaları, bu işin başkanlık toplantısından 1 ay önce olduğunu duyunca, ilk tepkileri evliliğin gerçek olmadığı yönünde olmuştu. Fahri aileme gösterdiği fotoğrafları onlara da gösterince susmuş, ama Fahri onların bu işin peşini kolay bir şekilde bırakmayacaklarını da söylemişti. Bu yüzden insanların içinde davranışlarımıza daha fazla dikkat edecektik. Her an birilerinin bir açığımızı yakalamaya çalışacağı düşüncesi beni şimdiden korkutmaya başlamıştı bile....

Öte yandan Fahri'nin ablası da imam nikahı kıyılırken haberi olmadığını duyup haklı olarak kızınca da Fahri, ona imam nikahını sadece amcalarının düğünü seçimler için aceleye getirdiğini öğrenmesinler diye söylediği bir yalan olduğunu açıklamıştı. Ablası sadece imam nikahının gerçekten yapılmadığını biliyordu. O da diğer herkes gibi evliliğimizin gerçek bir aşk evliliği olduğunu zannediyordu.

Ben düşüncelerimle boğuşurken, Fahri'nin dürtmesiyle gerçeğe dönmüştüm. Yan tarafımda oturan Fahri'ye dönüp;

+ efendim? demiştim.

- Nereye daldın öyle, kaç sefer seslendim duymadın, iyi misin?

+nasıl olabilirim ki, idare eder. Kusura bakma, ne diyordun?

-Düğüne kadar benim evimde, yani bizim evimizde kalabilirsin, ben diğer eve geçerim. Hem evi görmüş olursun. Dekorasyonda mobilyalarda değişiklikler yapabilirsin. Gerçi ben böyle bir evlilik yapmayı planladığımı düşündüğümden beri evde ufak değişiklikler yapmıştım, görmüş olursun.

+evimiz.... diyip susmuştum Türkçe olarak. Tam ben söyleyecekken, Warda;

×araya giriyorum ama annemler Eylül'ü bekliyorlar. Düğüne kadar bizde kalması daha uygun olur dediler. Hem Eylül henüz buradaki adetleri tam bilmediği için, hazırlıklar konusunda biz yardımcı olacağız. Senin için sakıncası yoksa tabi?