•01•
“Naku, miss! Late ka na!” sabi sa akin ng guard na nasa entrance ng building.
“Oo nga kuya, pina alala niyo pa!” dali dali akong tumakbo paderetso sa elevator para pumunta sa 14th floor.
Oh, god! First day na first day late ka Andrea!
*ting!*
Agad na bumaba ako sa elevator at saka dumeretso sa 14th floor. Nahigit ko ang hininga ng makita na lahat sila ay nakatingin sa akin.
*gulp*
“Oh there you are, Ms Zheon.” naka ngiti ngunit may pagka asar na sabi sa akin ng head master ng Artist Department. Napa tungo naman ako, “S-sorry po ma'am.” naka tungo kong sabi.
“Well.” tumingin siya sa lahat ng employees na kasama ko. Napatingin din ako at naka ngiti yung iba sa akin samantalang yung iba ay walang reaksyon. We're 15 employee in this Department.
“Dahil late ka...” tinuro niya ang pinaka dulong cubicle at nanlalaki ang mga matang tinignan ko iyon.
“You're the last employee that will be there.” may asar na sabi nito sa akin. Patagong napa- ngiwi naman ako tapos pilit na ngumiti sa head master.
“O-ok lang po, hehe.” sabi ko.
“Ok, start the work. C'mon, c'mon.” pumalakpak ito bago dumeretso sa pwesto niya na pinaka malaking cubicle.
“Pwesto na kung nasaan kayo.” napa buntong hininga ako at nagsimulang maglakad sa pagkaaaaalaaaayooonnggg dulo! Napansin ko pang may dumale sa akin,
“Hello.” bulong nito. Isang lalake at isang babae ito. Tipid na nginitian ko na lang sila at nagpatuloy sa paglalakad. Habang naglalakad ay napansin ko ang mga tawa ng iba, tss mga bully. Pati din ba dito sa P'thy Company may bully?
Ang sama, huhuhu!
Pati yung head master!
Matapos ang milyong years ay nakadating na rin ako sa cubicle ko. May medyong malaking table ito at may swivel chair, ayon! Malambot ang upuan hehehe. May computer din at may isa pang table na medyo maliit, hehe ayos na to. Nilagay ko ang gamit ko sa maliit na mesa at umupo sa swivel chair.
Binuksan ko ang PC at nag open naman ang computer. Anyway, I'm Andrea Zheon pinanganak sa angkan ng mga magaganda—oh that's true enebe—at mga mang-guguhit. Yeah, nasa dugo na namin ang pag dra-drawing kaya naman sa Art Department ako nag apply. Pero grabeng puspusan naman ang pagdadaanan mo para lang makapasok dito, muntik na ngang hindi kase 19 years old pa lang ako.
Oh? Taka kayo no?
Ako rin hehe.
Joke. Kasi ganto yun, ang aga ko kasing pumasok sa school kaya naka graduate na agad ako. At pagka graduate ay agad na nag apply ako dito sa kompanyang ito. Bukod sa financial problem, may sakit si Papsie at kailangan na naming pagamutin siya, that's why I'm here.
“Nakaka antok 'yan.” napatigil ako sa pag iisip ng magsalita yung nasa kalapit ko na cubicle. Sumilip naman ako,
“Hi!” malawak na ngiti na sabi nito. Ngumiti din ako, “Hello.” tipid na sagot ko.
“Anong pangalan mo?” tanong niya sa akin. Tumingin muna ako sa ibang employee dahil kami lang ang nagsasalita.
“Don't mind them hehe. Wala naman si Ma'am Era.” naka ngiti niya na namang sabi.
“H-haha, hindi yun. Nahihirapan kasi ako sa pwesto ko, hehehe.” sabi ko at napatingin naman siya sa pwesto ko. Naka upo ako at naka tunghay ang kalahati ng katawan ko sa kanya.
“Ow, I'm sorry. Maya na lang.” sabi niya kaya naka ngiting tumango ako. Bumalik na ako sa pwesto ko at sinimulan ng mag—
Teka?
Hehehe. *kamot ulo*
Ano nga bang gagawin? Malay ko ba kung anong sinabi nung Ma'am Era na gagawin namin ngayon. Late nga ako divah? Oo na, late nga.
“Hehehe, uy.” tumunghay ulit ako at bumalik sa kausap ko kanina at napalingon naman ito sa akin.
“Why?” naka ngiting tanong niya. Commercial ata to ng Close Up kanina pa ngiti ng ngiti eh.
“What are we going to do?” nahihiya kong tanong at natawa naman siya.
“Ma'am Era said na mag draw lang muna tayo ng master piece natin. Kahit ano na mag re-represent sayo.”
Ahh. “Thank you.” sabi ko at bumalik na ulit sa computer.
Ok! Mag draw daw ng mag re-represent sa akin.
“Hmm..” kinuha ko ang pen na kakabit ng computer at nag drawing sa pad na konekta din sa computer.
Ok! It's time to start my hobby!
———
“Ok! 1 hour break!” napatayo agad ako sa upuan ko ng marinig ko iyon. Yas! Break na! Gutom na rin ako. Tumingin ako sa relo ko and it's 12:00 o'clock PM.
“Tara kain tayo.” yaya sa akin ng katabi ko kanina. Teka, siya pala yung dumale sa akin kanina.
“Sama ako!” sumingit naman ang isang lalaki na naka salamin. Siya din yung kanina!
“Tara, nakulo na tiyan ko hehe.” yaya ko din. Nagsimula na kaming maglakad at graveh, may sari sariling mundo lahat dito. Wala talagang pansinan eh?
“Wait, wala ka pang ID. Dumeretso ka sa table ni Ma'am Era nandon ang ID mo.” sabi sa akin ni ateng kaya tumango ako, dumeretso ako sa table ni Ma'am Era at ng makita ko ang ID ko ay agad na sinuot ko ito. Bumalik ako sa kanila.
“What's your name?” habang pasakay kami sa elevator ay nagtanong si naka nerdy glass kaya napatingin ako. Wew, medyo may itsura itong si nerdy at si ateng naman ay maganda.
“Me?” tanong ko at tumango naman siya habang natatawa. “Bakit?” naka kunot noong tanong. Anong nakakatawa?
“Magkakilala na kami nan Ms Zheon haha.” sabi ni ateng katabi ko. Ahh hehe.
“Andrea.” naka ngiti kong sabi at ngumiti naman sila.
“It's suits you, you're beautiful.” sabi ni nerdy boy. Ey enebe, metegel ne hehe.
“Yes youyr beautiful, ilan taon ka na?” tanong ni ateng, teka nga ano bang mga pangalan nito? Nakasakay na pala kami sa elevator, malamang kanina pa kami chika-chika dito eh.
“19.”
“W-what?”
“Are you sure?”
Eh? Mukha na ba akong matanda? Naman eh!
“Oo nga, 19 palang ako. Why?” takang tanong ko.
“Imposible lang. You're to young para magtrabaho agad. Unlike us we're 20's or 21.” ay yun pala.
“Hehehe, kailangan na kasi eh. Wait— edi ate at kuya ko kayo?” napatingin naman sila sa isa't isa at saka napa tawa.
“Hmm, mukhang bunso ka pa namin haha.” sabi ni nerdy boy.
“Yey haha. Wait, ano bang mga pangalan niyo ate, kuya?” tanong ko. Lumabas kami sa elevator at dumeretso sa labasan. May katapat na restaurant to, at meron din namang nandito na mismo sa company eh kaso baka mahal tipid tipid haha.
“I'm Mia.” sagot ni ate, “I'm Charlie.” sagot naman ni kuya hehe.
“So pede ko ba kayong tawagin sa pangalan niyo? I'm not comfortable with kuya and ate.” sabay na tumango naman sila.
“Ayoko din namang maging mukhang matanda.” sabi ni Mia kaya natawa ako.
“Let's go. I'm hungry na talaga.” sabi ni Charlie kaya natawa kami ni Mia bago lumabas at mag deretso sa restaurant.
Look like I have a friends now. Yehey!
———
A/N: Hi!💛 Vote and Comment pleaseeeeeee💜
