Twenty Two || Papsie

191 10 0
                                    

•22•

Andrea's POV

“Mamsie!” pag dating na pag dating ko sa hospital ay sila Mamsie agad ang hinanap ko!

“Andrea please calm down... Wait I will ask.” habang ako ay aligagang hanapanin kung asan sila Mamsie si Breydon naman ay nagtanong sa may counter. Si Papsie! Nasaan si Papsie!

“Let's go Andrea, I know where they are.” nagpahila na lamang ako kay Breydon kung saan dadalhin niya ako kila Paspsie.

Papsie... Sana ok ka lang. Andito na ako...

“M-mamsie!” nang makita ko si Mamsie ay tumakbo agad ako at napa yakap dito.

“A-andrea! Anak ang p-papsie mo.” humiwalay ako sa yakap ni Mamsie at nakita ko siyang umiiyak. Bigla na lang umiyak ang nga mata ko, kanina ko pa to pinipigilan eh.

“S-si P-pasie po? A-ayos lang po ba s-siya?” hindi na ako makapag salita ng maayos dahil naiyak na ako. Oh god sana ayos lang si Papsie...

“A-anak..” nasabi lang ni Mamsie kaya bigla akong kinabahan!

“A-allen si Papsie?” tanong ko sa kapatid ko na naka upo lang sa may waiting area. Tinuro niya ang operating room.

“I-inatake na naman siya a-ate.” mahina niyang sabi at nanghina naman ako. I-inatake na naman si Papsie ng Heart Attack niya! N-no!

“Who's the relative of the patient?” may lumabas na tao sa operating room ay agad na lumapit kami.

“K-kami po, we're the family.” sagot ko pinipigilan kabahan.

“Tatapatin ko na po kayo. The patient need an opera, mahina na ang puso niya at hindi na kinakaya. He need a heart donor.” feeling ko babagsak ako sa sahig kung hindi lang ako nasambot ni Breydon.

A-ano?

Kailangan ng operahan si Papsie?! H-heart donor?! Saan kami hahanap non? Wala kaming pera na pang opera!

“Oh diyos ko.” napa upo si Mamsie sa upuan kaya inalalayan ko siya.

“H-how much is the opera?” tanong ni Allen sa doctor.

“Around 50 thousand I guess.” nanghina ako sa presyo. 50 thousand?! Saan kami hahanap nun?!

“Payag na po ba kayong operahan ang pasyente kapag nakahanap na kami ng heart donor?” napatingin ako kay Mamsie.

Tango lang ang sinagot nito dahil alam kong nahihirapan ito. “O-opo p-payag po kami.” sagot ko. Gagawa ako ng para mahanap ang 50 thousand na yan! Basta mabuhay si Papie!

“Alright. We just need to find a heart donor for the patient. Asahan niyo na mahahanap agad namin ang 'yun.”

“S-salamat po.” sagot ko. “Please iligtas niyo po si Papsie.” pagmamaka-awa ko sa doctor.

“Gagawin namin lahat ng makakaya namin. The patient is stable now, pede na kayong pumasok pag nalipat na siya sa exclusive room, excuse me.” umalis na yung doctor at naiwan naman kami sa labas.

Napa upo din si Allen sa upuan samantalang ako ay nakatayo lang.

A-ano ba namang problema 'to?

“I can help.” napatingin ako kay Breydon ng magsalita ito. Hindi ko nga napansin na nandito siya eh.

“W-wag na Breydon. G-gagawa kami ng paraan para makahanap ng 50 thousand.” sagot ko. Ayokong bigyan siya ng problema.

“Andrea—”

“Breydon ayoko. Ayokong maging pabigat kami sa'yo.” matapang na sabi ko.

“Pede na pong pumasok.” agad na nagsipagtayo si Masie at Allen ng malipat na si Papsie sa ibang room. Ako naman ay hindi makalakad, wala na ata akong lakas.

Pumunta agad sila Mamsie sa room samantalang ako ay napa upo sa upuan.

“Breydon..” bulong ko habang nagsisimulang magtubig ang mata ko. Hanggang maari ayokong ipakitang mahina ako kila Mamsie.

“Andrea hindi ko kayang nakikita kang ganito.” hinawaka niya ang kamay ko.

“San naman ako hahanap ng 50 thousand Breydon?” tanging nasabi ko lang. Hinalikan niya ang kamay ko at niyakap ako.

“Makakahanap tayo. Kasama niyo ko dito Andrea, kasama mo ko.” nagsimulang mag tubig ang mata ko at hindi ko na napigilan na yakapin siya.

I'm so thankful that Breydon is here.

May dahilan pa ako para maging malakas.

———

“Breydon umuwi ka na.”

“No I will stay.” mas hinigpitan niya ang pagkakahawak sa kamay ko.

“Breydon...” pagpilit ko sa kanya. Kanina pa kasi siya dito. 10 PM na at nandito pa rin kami sa hospital, sa room ni Papsie. Tulog si papsie samantalang si Mamsie at Allen ay umuwi para kumuha ng ilang damit ni Papsie.

“Andrea—”

“Hindi. Umuwi ka na, kanina ka pa dito oh. Alam kong pagod ka, kaya umuwi ka na.”

“No Andrea I—”

“Baka magkasakit ka!” putol ko sa sasabihin niya at napa ngiti naman siya.

“So you're worried about me?”

Namumulang napa tango ako sa kanya.

Young BossWhere stories live. Discover now