•55•
Andrea's POV
*TENTENTENEN,
TENTENTENEN,
TENTEN-TENENTEN,
TENENTENTENE—*
HEHEHE JOKE!
Hindi pa namin kasal ni Breydon noh hehehe. Fiancé ko palang—ayieeee hehehe— *ehem!* Fiancé ko palang si Breydon. Napagdesisyunan kasi namin na 2 years after pa kami magpakasal. Syempre ang 19 palang kami eh—ooops! Hindi kami—ako na lang pala. Because today... Is My Breydon birthday!
“Buko.” hindi na ako nagulat nung may yumakap sa bewang ko. Nakuha kasi ako ng pagkain dito sa may buffet tapos bigla bigla na lang may yayakap sa likod.
“Hmm?” tanong ko. Nilagay niya ang mukha sa balikat ko at hinalikan ako sa pisngi.
“Breydon nakuha ako oh.” bulong ko sa kanya. Nakuha pa rin ako ng pagkain at ng matapos ako ay tinanong ko siya. “Ikaw? Hindi ka pa ba kakain birthday boy?” tanong ko.
“Hmm not yet. May sasabihin pa ako dun eh.” turo noya dun sa may stage. Hehehe, my party kasi si Breydon sa 20th birthday niya. Dito din sa sarili nilang restaurant.
Nung matapos na akong kumuha ng pagkain ay humarap ako sa kanya. Kumuha ako ng pagkain na nasa toothpick na pagkain at tinapat sa bibig niya. “Ahh.” sabi ko. Binuka niya naman ang bibig niya at kinain yun.
*ehem!*
“Masyado na atang sweet ang Birthday boy at ang Fiancé niya! Pede ba naming hiramin ang Boss, Ms Andrea?” tanong ni Nyx. Siya kasi yung parang Emcee nitong party at nasa stage siya.
“Let's go.” sabi ni Breydon. Nagulat ako ng kinuha niya ang pinggan na hawak ko at ilagay sa isang table. Hinawakan niya ang kamay ko at hinila sa stage.
“Here's the young boss with his fiancé!” sabi ni Breydon. Nahiya naman ako dahil sinama pa ako ni Breydon.
“Hello guys!” masayang bati ni Breydon sa mga tao dito sa party.
“Thank you for coming on my 20th birthday.” dagdag niya. Nakatingin lang ako sa kanya at nakikinig. “I just want to say that I'm so glad that all of my friends and f-family are here.” tumingin siya sa table kung nasaan ang mga kaibigan niya.
“Bro's and guys. Thank you for coming. I'm happy that you still remember me, akala ko kinalimutan niyo na ako. Hahaha.” tawa nito. Sunod naman na tumingin siya sa pamilya niya.
“Mom,D-dad. Thank you, thank you at pinalaya niyo na rin ako. I remember, hiniling ko pa dati na sana hindi na lang kayo ang mga magulang ko,” he chuckled, “But I regret it now. Ngayon, ang alam ko lang ginagawa niyo ang lahat ng 'to para sa akin. And I'm so thankful because of that. Thank you Mom, Dad.” ngumiti siya kila Tita at Tito. Ohooo! May pa Tita at Tito na ako ah!
“And...” bigla siyang humarap sa akin. Hinigpitan niya ang pagkakahawak sa kamay ko.
“For my soon to be wife... Thank you. I think kulang pa ang salitang thank you sayo Buko ko. You gave color to my life, you enlightened me Andrea. You are the reason why I woke up everyday with a smile. Andrea... I want you to be my forever.”
“Ayieeeeeeeeee!”
“E-eiihhh! B-breydon nakakahiya!” sigaw ko kay Breydon. Napayakap ako sa kanya para itago ang dibdib ko.
