abC

Chapter Forty Four

Camilla's POV

I can't sleep! Madaling araw na pero eto gising parin ang diwa ko, how can I sleep knowing nasa kabilang kwarto lang si Clay? They were explaining why she's here during dinner pero wala ako naintindihan because I'm too busy staring at her, she look gorgeous as fuck!

"Shit! Kinikilig akoooo!!!" I mumbled habang tinatakpan ng pillow ang bibig ko.

Tinignan ko ang orasan, mag-aalas kwatro na ng umaga. Gising pa kaya siya? Iniisip niya rin kaya ako? May girlfriend na ba siya? Boyfriend? Bakit ang blooming niya? "Langhiya!"

I stormed out of my room at tinungo ang kwarto ng bata, pabalang kong kinakatok ang pintuan niya. Buset na 'to, ang bata-bata lumalandi na! Luh?

The door opened at iniluwal ang kusot matang bata, na napaka-cute at kunot noong tinitignan ako habang magkasalubong ang kilay niya. "Bakit ka galit?" Tanong ko dito habang pinipigilan sarili ko na di marape ang batang 'to.

"Alam mo ba kung anong oras na?" Tanong niya sa 'kin.

I moved my shoulder up signing her na di ko alam kung anong oras na. "Matulog ka na" sabi nito saka sinara ang pinto.

Bastos.

Muli kong kinatok ang pintuan niya, patulugin mo na ang bata. Ayoko, ako nga di makatulog dapat siya din. "Ano ba?" Iritang tanong niya as she opened the door. "Matulog ka na sabi" pagtutuloy niya.

"Tabi tayo" sabi ko habang nag-titwinkle twinkle ang mga mata ko.

"No" malamig na sagot nito ang nagbbadyang isasara na naman ang pinto kaya mabilis pa kay flash kong pinasok ang kwarto niya. "Huy, ano ba?" Di ko siya pinansin at humiga na agad sa kama niya, sheeeeet bango ng bed ni love! Inamoy-amoy ko yung pillow niya, amoy vanilla.

"Bumalik ka na sa room mo" walang ganang sabi nito.

Sorry, love. I don't take instructions from anybody, inirapan ko siya as I turned my back on her habang yakap ang kanyang unan.

"Namiss kita, love." Sabi ko saka niyakap ng mahigpit ang hawak kong unan, God knows how much I missed her. "Kamusta ka na? Lalo kang gumanda ah, may bagong inspirasyon ka ba? Let me guess, si Althea? Yes?.....No? Hmm.... si Iñigo ba? Si Iñigo no? Tangina." Kalma lang self, wag kang iiyak. "Ako, love? Saan na 'ko sayo? Ni minsan ba naiisip mo ako? Kasi ako lagi" I laughed bitterly. "Kinalimutan mo na 'ko" di ko namalayan tumutulo na pala luha ko.

"Sumagot ka naman, kahit yung tanong ko lang sa dulo." Garalgal na sabi ko saka dahan-dahan na humarap sa kanya.

O.o

Bastos talaga.

Asan na yun????!!!!! Clay naman!!!

Padabog kong nilisan ang kwarto niya, bumaba ako para hanapin siya. Wala naman sa sala, wala din sa may garden.

Alam ko na, nasa kusina yun. Dali-dali kong tinungo ang kusina at di nga ako nagkamali, andun siya nagtitimpla ng gatas.

"Gusto mo ng gatas?" Tanong niya. "Ayun, magtimpla ka" habol nito bago ko pa masagot yung tanong niya.

Napakamot tuloy ako ng ulo, nawala lang ako ng ilang taon lumaking bastos na 'to. "Ayoko, yung katas mo ang gusto ko" bulong na sabi ko but enough for her to hear it.

"Ano?" Agad niyang tanong.

"Anong ano?" Maang kong tanong, halay mo girl.

"Sabi mo kasi---nevermind" iling na sabi nito.

"Alin ba? Yung katas?" Bulong ko ulit, I love to tease her.

"Stop that." Utos nito sa 'kin, like I said kanina. I don't take instructions from anybody.