Korkuyla arkasından Deniz'e sarılıyordum kendimi uykunun kollarına bıraktım.
----
----------
Uyandığımda güneş ışığı yüzüme vuruyordu. Çok iyi uyumuştum ama yanımda Deniz yoktu, kokusu vardı. Kafamı yastığına bastırarak kokusunu içime çekmiştim. Kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Dolabın önüne geçtim ne giyeceğimi bilmiyordum. Doğru düzgün kıyafetimde yoktu zaten. Teyzemin bayramlık diye aldığı bordo pileli eteğimi ve siyah beyaz çizgili tişörtümü gydim. (Multi medyada olduğu gibi) Kumral saçlarımı tarayıp serbest bıraktım. Emre aklıma geldi içim öfkeyle doldu taştı. Ona güvenmiştim ilk defa beni pişman etti çok kırgındım hayal kırgınlığına uğrattı. Eğer ben pes etseydim orda hayatım kayardı. Yine tek başıma kendim yapmıştım kimsenin bana bir faydası olmamıştı. Bunun verdiği gururla ve verdiği güvenle düşüncelerimden arındım ve saate göz attım.
Bu saate kadar mı uyumuştum ben saat 14.30 olmuştu çoktan. Günümün yarısı geçmişti. Başımda felaket ağrıyordu. Aşağıya indiğinerken Denizin odasına baktım ama yoktu salonda Emel hanım koltukda oturmuş keyifle kahvesini içiyordu. Beni gördüğünde gülümsedi.
" Merhaba Meliscim."
" Merhaba Emel hanım."
" Şey Deniz'e baktımda yoktu ?"
" Biraz önce arda yarım saate burda olurmuş nerde olduğunu biliyorum kızım."
" Teşşekkür ederim efendim."
Baktığımda kahvesi bitmişti. Fincanını aldım.
" Benimle de bi kahve içermisiniz acaba ?" Bana biraz şaşkınca bakıp tabiki çok sevinirim kızım hem gelin kaynanna laflamış oluruz. deyip gülümsedi.
"Kahveniz nasıl olsun efendim?"
" sen mi yapacaksın kızım " hem şaşırdı hemde mutllukdan gözlerinin içi gülüyordu sanki. Buna sevineceğini tahmin etmemiştim.
"evet efendim "
"o halde sade ve orta şekerli kızım"
Mutfağa gittiğimde bir tane tontiş kadın vardı deryada sebzelerle ilgileniyordu sanırım yemeğe hazırlı ha diyip gülümsedim. Beni fark ettiğinde yaşlı kadın hemen ayaklandı buyur yavrum istediğin birşey mi var söylemen yeterli dedi tüm içtenliğiyle bu kadını görünce kanım kaynamıştı giyip o buruşmuş birazda sarkmış yanaklarını mıncırmak geldi içimden.
" Şey hayır Emel hanımla kahve içicez de ben yapmak isterim teşekkür ederim kahvenin vs. şeylerin yerlerini söylemeniz yeterli lütfen rahatsız olmayın siz." dedim. O sırada kapı çaldı.
Yaşlı tontiş kapıya bakmaya gitti. Geri gelip yerine oturdu.
" kim gelmiş efendim ?"
" Emre bey Denizimin arkadaşı."
Ne işi var ki şimdi özür dilemeye mi geldi acaba diye düşünürken kahveleri hzırladım. Kahvelerle birlikte içeri geçtim. Emre Emel hanımın karşısına oturmuştu. Kafasını önüne eğmişti. İçeri girip Emel hanıma kahveyi uzatıp.
" Buyrun efendim." diyene kadar beni fraketmemişti birden gözleini bana dikti. Emel hanım gülümseyerek birazdaa tedirgin birşekilde kahvesini aldı.
" Arkadaşınız gelmiş kızım senle konuşmak istiyormuş ben odama gidip biraz dinleniyim siz rahatca konuşun." Kadınla biraz sohbet edecekdik onuda yapamadık. Evde gerçekden el kızı denir ya öyle kalmıştım.
YOU ARE READING
Psikopat kocam
Teen Fiction"-Mış..." gibi yaptım ben hep; Güçlüy-müş gibi Canı hiç yanmaz-mış gibi, Ve hep Yaşıyor-muş gibi!"
