Canlarım annem ameliyat oldu bölüm gecikti o yüzden kusura bakmayın.
----------------
Hastanedeordan oraya koşturuyorduk. Emre'ye ya bişey olduysa...
Hande'yi gördüğümde Deniz'den önce koşturdum yanına ağlamış rimeli akmıştı.
" Hande ne oldu orda herkes iyimi ?"
Deniz girdi araya telaşla " Mert Erdem Harun Emre nerde?"
" Deniz Emre!" dedi ağlamaya başladı.
Kendimi her ne kadar tutmaya çalışsamda başaramadım titreyen çeneme dolan gözlerime engel olmadım. Topluların üstünde titreyen bacaaklarım güçlerini kaybediyordu Deniz'den tutundum .
Kapıda bekleyen bizim çocukların yanına koştum.
" Emre nerde!?"
O sırada Ameliyathanenin kapısı açıldı Emre karşımdan sedyeyle geçti.
" Emreee!" doktorlarla birlikte odaya daldım. " O nasıl?" ağlamakdan konuşamıyordum.
Hemşireler odadan çıkmam için ikaz ettiler ama onları umursamadım Deniz gelip beni yaka paça çıkardı.
" Deniz Emreye birşey olursa.." kafamı göğsüne gömüp içimi dökercesine hıçkırarak ağlıyordum. Kendimi durduramıyordum engel olamıyorum.
Deniz'in göğsünde ne kadar ağladım bilmiyorum salya sümük hepsini üstüme bulaştırdım. Ağlamakdan güçsüz kalmıştım sessizce yaşlar süzülüyordu sadece...
Emre'yle yaşadıklarımız film şeridi gibi gözlerimin önünden geçiyordu uçurum kenarında ağrışlarımız gülüşlerimiz çocuksu hallerimiz gülen ağlayan sinirlenen şaşkın suratı her hali ağlayacak bile halim kalmamıştı. Dizlerimin güçsüzleşmesiyle topukluların üstünde dengemi sağlayamadım. Topuklunun topuğunun burkulmasıyla yere yapışacakken Deniz belimden yakaladı ayakkabının topuğu kırılmıştı. Topallayarak koridordaki koltuklara oturttu beni.
Odadan doktorların çıkmasıyla tekrar ayağa fırladım. Doktorun önünü Deniz kesmişti.
" Nasıl durumu?"dedi.
Doktor " Önümüzde kritik 24 saatimiz var. ilk 24 saati atlatır da gözlerini açarsa bir sorunumuz kalmayacak."
Ben " Ya gözlerini açmazsa.." diye atıldım.
" Bunları düşünmeyin şimdi onun sizin dualarınıza ihtiyacı var. Bekleyelim."
Camdan öylece Emre'ye baktım. Dönüp Deniz'lere baktım hepsi toplanmışlardı ayakkabılarımı çıkarıp yanlarına gittim.
Deniz " Bunu kim yaptı?"dedi.
Mert " Gökhan geldi olay çıkarmayacağını söyledi bende kabul ettim hastaneden çıkıp gelmiş Melis'in dayağından sonra baya.."
" Yeni yetme çocukmusun sen !"Deniz bir anda kükremişti. " O şerefsizi tanımıyormusun Mert!"
Mert pusmuştu suçlu çocuk gibi bir tavır takındı gözleri doldu. O karizma özgüvenli çocuklar suspus oldular. Deniz'e baktığımda dişlerini sinirle sıkıyordu. Simsiyah gözleri vahşi bir hayvan kadar acımasız bakıyordu. "Devam et!" dedi tüyler ürpertici bir soğuklukla hepimiz gerilip yutkunduk.
Mert devm etti."içti işte abi. Melis hakkında ileri geri konuşmaya başladı. Bizim çocuklarda kollarından tuttu çıkarmak için o sıra Emre'ler yeni gelmişti Emre duyunca dayanamadı kafa attı oda yeri düştü burnunu tuttu sonra gülerek ayağa kalktı ne bilelim manyağın dolu geldiğini bu günkü silah elindeydi. Emre'ye sıktı hiç teretdüt etmedeen sıktı abi kardeşimi öyle görünce afalladık beynimizden vurulmuşa döndük abi...Yetişemedik engel olamadık. Sonra oraya buraya sıkmaya başladı anca engel olduk manyağa." Gözlerinden yaşlar süzüldü Mert'in onu görünce bende durduramadım kendimi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psikopat kocam
Teen Fiction"-Mış..." gibi yaptım ben hep; Güçlüy-müş gibi Canı hiç yanmaz-mış gibi, Ve hep Yaşıyor-muş gibi!"
