ɪ sᴜʀʀᴇɴᴅᴇʀ

141 33 19
                                    


Αγάπη POV

«Ποιον σκοτώνουν ακριβώς; Βασικά γιατί τον σκοτώνουν στο δωμάτιό σου;» Λέω και κάνω δειλά βήματα προς τα πίσω μέχρι που κοπανάω στο μικρό σαλονάκι που βρίσκεται ακριβώς απέναντι απο το δωμάτιο του.

"I surrendeeeeeeeeeer" είναι το πρώτο πράγμα που ακούνε τα αθώα μας αυτάκια όταν μπαίνουμε στο δωμάτιο και τα ακόμη πιο αθώα ματάκια μας αντικρίζουν έναν ψηλό ξανθό κούκλο με γαλάζια μάτια και γεμάτο τατουάζ. Για να προσθέσω και ανατριχιαστικές λεπτομέρειες το μόνο που έχει πάνω του είναι ένα μαύρο παντελόνι ενώ στα αυτιά του έχει ακουστικά, ένας απο τους λόγους για τους οποίους δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι έχουν μπουκάρει άλλοι τρεις στην πριβέ του συναυλία. Μα καλά με δουλεύετε που είναι χαμένοι όλοι αυτοί και γιατί μαζεύτηκαν σε ένα σχολείο;!

Μόλις τελικά ο «καλλιτέχνης» ανοίγει τα μάτια του και αντιλαμβάνεται την παρουσία μας γούρλωνει τα μάτια του, πετάγεται όρθιος και σκάει ένα απολογητικό χαμόγελο που φτάνει μέχρι τα αυτιά του. Και θα ξαναρωτήσω, γιατί δεν έχουμε τέτοια κουκλάκια εμείς στο σχολείο μας;

"Αυτό δεν το ακούσατε και αυτός δεν ήμουν εγώ, έχουμε μια φήμη να διατηρήσουμε" γίνεται πιο σοβαρός αλλά συνεχίζει να έχει μια κωμική διάθεση.

Απ' ότι καταλαβαίνω το πρώτο πράγμα που θα σκεφτόταν κάποιος άμα τον έβλεπε θα ήταν σίγουρα ότι δεν γκαρίζει σαν καρακάξα που την πνίγουν βασανιστικά με σπάγγο.

«Νικ» λέει ο ξανθούλης και ακουμπάει στον τοίχο που διαχώριζει το δωμάτιο τους απο το διπλανό ενώ απλώνει το χέρι του.

«Αγάπη, χάρηκα» του ανταποδίδω τη χειρονομία και χαμογελάω.

«Βάσια» απλώνει και εκείνη το χέρι της χαμογελώντας ενώ ξέρω ότι έχει κοκκινίσει γιατί ο τύπος είναι κυριολεκτικά τσίτσιδος.

Ο Νικ πηγαίνει προς το κρεβάτι του για να κλείσει το τηλέφωνο και αφήνει σε κοινή θέα έναν υπέροχο πισινό.

Όταν παίρνω το βλέμμα μου από τον καλοσχηματισμένο του πισινό παρατηρώ το δωμάτιο, το οποίο συμπεραίνω ότι είναι εξίσου ωραίο με το λόμπι.

Όλο το δάπεδο είναι καλυμμένο με ένα άσπρο διακριτικό χαλί, το οποίο όλως περιέργως δεν εμφανίζει να έχει κανέναν λεκέ. Αριστερά μου βρίσκεται μία μεγάλη γκρι ντουλάπα, ενώ στο βάθος διακρίνω δύο μονά κρεβάτια διακοσμημένα με πολλά μαξιλάρια και μια λεπτή κουβέρτα στην άκρη του κρεβατιού που κυμαίνονται στις πιο ανοιχτές αποχρώσεις του γκρι που έρχονται σε αντίθεση με τις σκούρες μπλε πινελιές.

Savagely Yours ~Υπό Διόρθωση~Where stories live. Discover now