Savagely Yours ~Υπό Διόρθωση~

sᴛᴀʏ

Αγάπη POV

«Όχι ρε πούστη μου» λέει ο Άρης και σηκώνεται απότομα πάνω. Ο Νικ μαζεύει τα ποτήρια με το ποτό τα οποία κρύβει πίσω από την κουρτίνα, ενώ εγώ σε μια στιγμή απελπισίας ανοίγω τα ενωμένα κρεβάτια και κυριολεκτικά βουτάω ανάμεσα τους.

Ενώ όλοι βρισκόμαστε σε μία κατάσταση πανικού ακούω τον Άρη να ψιθυρίζει λίγο πιο μακριά «Στο μπάνιο» και ανοίγει μία πόρτα. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα και αφού ο κυριούλης απ' έξω δεν έχει σταματήσει να φωνάζει ο Άρης ανοίγει την πόρτα.

«Γιατί είσαι εδώ Πετρίδη;» Ακούγεται μια νευριασμένη, γελοία φωνή και βαριά βήματα που έρχονται επικίνδυνα προς το μέρος μου.

«Εσείς γιατί είστε εδώ κύριε Καραμπάτσα;» Λέει ο Άρης απόλυτα φυσικά.

«ΑΠΑΝΤΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΡΩΤΗΣΑ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ» φωνάζει ο Καραμπάτσας και κλωτσάει το κρεβάτι που με κοπανάει στο δόξα πατρί.

«Αουτς» λέω καταλάθος και αμέσως καλύπτω το στόμα μου.

«Τα αυτιά μου» συνεχίζει ο Νικ προσπαθώντας να με καλύψει .

"Δεν είμαι εκεί που ήμουν γιατί δεν ήθελα να είμαι εκεί που ήμουν." Λέει ο Άρης προσπαθώντας να τον αποπροσανατολίσει.

"Σταμάτα τις βλακείες. Μου τα είπε ΟΛΑ ο γιος μου. Που τις έχεις τις άλλες δυ-" συνεχίζει να φωνάζει ο κυριούλης όμως κάτι τον διακόπτει.

"Κ-κύριε δεν ν-νιώθω καλά." Λέει ο Άρης προσποιούμενος ότι αναγουλιάζει ενώ ακούω τα βήματά του να κατευθύνονται αργά και βαριά προς τη γελοία φωνή του Καραμπάτσα.

Αυτό το παιδί άμα καταφέρει να μας γλιτώσει από αυτό το μπέρδεμα είναι πραγματικά πανέξυπνο. Ή ο Καραμπάτσας είναι πανίβλακας.

"Τι πας να κάνεις παιδί μου; Είσαι άρρωστος;" λέει αναστατωμένος ο Μπάτσας και οι ανησυχητικοί ήχοι του Άρη γίνονται πιο έντονοι.

"Φύγετε κύριε, φύγετε να μην κολλήσετε" Βλέπω τα πόδια του Νικ να πλησιάζουν τα άσπρα με κόκκινο παπούτσια του Μπάτσα. Τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω γιατί έχει αυτό το επίθετο.

"Ναι ναι δ-δίκιο έχεις. Φεύγω και σε αφήνω να ξεράσεις με την ησυχία σου." Λέει γρήγορα ο Καραμπάτσας και σε λίγα δευτερόλεπτα εξαφανίζεται από το δωμάτιο ενώ κοπανάει δυνατά την πόρτα.