When My Five Best Friends Fell Inlove With Me

Chapter 31

Aashni Blytte's POV

Nang makarating kami sa korea aytinupad ni dad ang sinabi niya sa'kin noon. Tinuruan niya ako kung paano humawak, ng isang negosyo. Madaming nagulat sa nakikita nila sa'kin, madami ding nag sasabi na ang bata ko pa para sa isang negosyo. Tumutol si mom, pero at the end wala din siyang nagawa.

Lumipas ang mga araw nakikita ko din sa sarili ko ang pag ba-bago ko. Kung dati ay medyo slow ako about sa business ngayon, hindi na. Ang laki ng improvement ko at my young age. Madaming natutuwa sa kakayahan ko pero hindi naman ako bulag. Alam kong naangit sila sa'kin.

O di ba ang bata-bata ko pa ta's madami na kaagad ang naiingit sa'kin, paano pa kaya kung lumaki na ako, baka mag suicide na sila at makita na ako ang bata sa kanila.

"Ready na kayong tatlo?" Tanong ni halbeoji.

"Ne!" Sigaw naming tatlo.

Nandito kami ngayon sa clan na pinagsisilbihan ni lolo sa korea, sabi niya tururuan niya daw kami kung paano lumaban, e no'ng narinig ko 'yon parang nag iba ang mga mata ko. Tatlo sila ngayong tututok samin. Si halbeoji, si dad, at si tito Antone. Si dad ang tututok kay kuya at sa'kin naman ay si tito Antone, habang si kambal ay kay lolo.

Kahit naman ayaw ko ay wala pa rin akong magagawa sa bagay na 'to. Ito na kasi ang buhay na tunutukoy ko noon kay kuya.

"I expect too much, Aash. Dont disappoint me, arraso?" Sambit niya.

Tumango ako sa kanya at tinuruan niya na ako ng mga basics moves na alam niya. Ginagaya ko ang bagay na ginagawa ni tito. Hindi naman ako na hirapan sa pag gaya sa kanya e. Pinag solo ako ni tito, na gawin ang ginagawa namin kanina. Sinunod ko ang sinabi ni tito, at laking gulat ko ng bigla niya akong buhatin at paraho kaming umikot.

Buti na lang at bacis lang ang mga tinuturo sa'kin ngayon ni tito, kung tutuusin naman talaga ayoko ng mga ganito, duwag kase ako lalo na pag dating sa mga weapons.

"Im so proud of you, Aash. For sure your halmeoni, is happy when she know this." Sambit niya at ibinaba na ako. "Ikaw ang babago sa buhay ng mga Del Fuego, at Kang, Aash." Sabi niya at ngumiti sa'kin.

Bakit ba lahat sila ganyan ang sinasabi? Look, 21st century na naniniwala pa rin sila sa history? Duh, hindi 'yon mangyayari no. Nag kibit balikat lang ako kay tito, bilang pag sagot. Hindi, natin masasabi ang kapalaran ng tao, hindi naman natin hawak 'yon, e. Si god lang talaga ang may alam no'n no.

Mag sasalita na sana ako na ayaw ko nga ganito kaso biglang sumigaw si lolo kaya naman napatingin ako sa kanila.

"My god, Aastone!" Sigaw ni lolo kay kambal.

Tumingin ako kay tito na talak ng talak at sumemyas na lalapitan ko ang kakambal ko. Pumayag siya sa'kin kaya naman hindi na ako nag inarte pa.

"Lolo, wag niyong kagalitan si kambal. Beginners pa lang naman po kami e." Sabi ko at tinulungan na makatayo ang kambal ko.

Medyo plastic na ang dating ko do'n.

"Sorry, lo. I disappoint you." Nakatungo niyang sabi.

Sinuko ko siya. Anong disappoint disappoint, beginners lang kami, kaya may possibility na mag kamali kami sa ibang bagay. Hay nako kambal ko.

"Ako, po muna ang mag tuturo kay kambal lo ng hindi niya makuha." Nginitian ko si kambal. Hinintay ko lang ang pag sangaayon ni lolo bago ko ituro kay kambal 'yong steps na hirap siya.

Same lang din naman pala kasi ang tinuro sa'kin ni tito at tinuro ni lolo kay kambal kaya hindi na din ako na hirapan.

"Hana." Bilang ko. Bumilang din siya at ginaya ako. Pinag patuloy ko ang pag bibilang hanggang sa matapos kami. "Ikaw lang mag isa ha?" Sambit ko. Tumango siya sa'kin at ginawa ang tinuro ko. Sabay kaming napatalon ng makuha niya. Yay! Hindi na siya kagagalitan ni lolo.