When My Five Best Friends Fell Inlove With Me

Chapter 67

Aashni Blytte's POV

Sa pag lipas nang araw ay hindi na ako umuwi ng mansion, Midzy always asked where the hell am I, but I always say that I'm with Chaena. Lahat sila hinahanap ako pero pati sila Chaena hindi sinasabi kung nasaan ako, I don't want to see my family, all of them. Bakit ako titira sa bahay kung saan kahit kailan ay hindi ako maramdaman na kabilang ako sa kanila.

Lagi nila akong tinatawagan, hinaharang sa main gate nang school madalas sa bahay nila Chandra pag natambay kami doon, pati nga yung mag kapatid na Mozanto nandito na din sa Pinas at hinahanap ako, ngayon nag aalala sila? Pasensya sila wala na akong paki sa kanila.

"Hard headed." Someone whisper and pull me closer to him.
When I saw his face I immediately get my hand back and walk away. For what? For another pain, no thanks I'm okay. "Aashni ano ba?" He shouted.

"Aash, pinapatawag ka sa faculty-uy Jin ikaw pala." Ani Dana.

"Kausapin mo nga yan, parang wala kaming pinagsamahan." Utos niya kay Dana.

"Busy ako e, you know naman." Giit niya.

Niyaya ko na siya para makaalis na din si Jin, nandito kami ngayon, kulang na nga lang ipasara nila ang school na to maiuwi lang ako. Civilian are not allowed to this school but because of my grandfather's power they get come and out easily.

"Alam kong galit ka Aash, dahil sa gusto nila, pero pwede ba na maging masaya ka naman ngayon? Kahit ngayon lang. Ngayon lang na monthsarry niyo ni Chandra." Bulong niya sa'kin at hinawakan ang kamay ko.

"Hindi ako tawag di ba?" Nakangiti kong tanong sa kaniya. Umiling lang siya bilang sagot sa'kin kaya naman napailing na lang ako sa kaniya, savior ka talaga kahit kailan baks. Hahaha I love you, so much. Nag lakad kami ni Dana hanggang sa makarating kami sa rooftop, hindi ko alam kung bakit ako dinala nang isang to dito e dapat sa cafeteria kami pupunta.

"Enjoy this moment bitch." Bulong niya sa'kin at yumakap bago umalis. Binuksan ko ang pinto at nakita ko doon si Chandra nakaupo sa sahig nang rooftop habang may mini table at doon nakalagay ang pagkain. Monthsarry namin pero hindi ko siya nagawang surpresahin nang ganito dahil sa problema ko, hindi ko nalimutan, may regalo nga ako e.

"Para kang tanga, sabi ko naman sa'yo ayos lang kahit wala." Sabi ko at tumabi sa kaniya. Why so handsome hubby?

"I told you, babawi ako." Sabi niya pa at bumaling nang tingin. "I love you, misis Guevarra." Banayad niyang sabi at hinalikan ang aking pisngi.

"I love you too, asawa ko." Sagot ko. Hinanda niya ang pagkain naming dalawa. It was a fish cake and ramen, my favorite. Kilalang kilala niya talaga ako, mula pag kabata e. Hahaha. Masaya kaming kumain nang lunch at tila hindi niya pinaalala ang problema ko, but it's okay, asked me wala naman na sakin iyon e, hindi ko nadapat isipin ang bagay na hindi ko naman gagawin ulit.

Malapit na ang Christmas vacation namin at pag balik naman namin ay ga-gradutate na kami, ang bilis nang araw hahaha. Parang kailan lang hindi ko inayos ang pag aaral ko pero ngayon I'm running for the position of valedictorian, parang dati patapon ang buhay ko e.

"Ano nga palang plano mo sa bakasyon? Sa birthday mo?" Tanong niya sa'kin.

"Wala naman, ayoko ng mag celebrate e." Sagot ko sa kaniya.

"Pero debut mo iyon, a." Giit niya.

"Basta kumpleto tayong mag babarkada ayos na ako." Sagot ko at itinapat ang chopstick sa bibig niya. Siguro ay sa isang Asian food court niya ito mabili.

"By the ways, someone asked me, kung alam ko ba daw kung saan ka nag s-stay." Halos maibuga ko ang kinakain ko sa nadinig kong iyon. Agad akong binigyan nang tubig ni Chandra at tinanong kong ayos lang ako at ang tanging sagot ko ay tango lamang. Walastok pati ba naman si Chandra tatanungin nila?