CAN I............(Completed!)

PART-8

(#Flash Back)Rhyme's POV....

guideဆရာဆိုသည့္လူျပန္သြားျပီးေနာက္
Rhymeထိုင္ေနရာမွထကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လာခဲ႔သည္။
ေရခ်ိဳးခန္းဆိုသည္မွာ
စိတ္ညစ္သမွ်စိတ္ပင္ပန္းသမ်ွကိုေျဖေဖ်ာက္ရန္အေကာင္းဆံုးေသာေနရာတစ္ခုျဖစ္သည္ဟုRhymeလက္ခံထားသည္။

အဝတ္အစားတို႔ကိုမခ်ြတ္ဘဲ
ေရပန္းကိုဖြင့္ကာေရပန္းေအာက္တြင္မတ္တပ္ရပ္လ်ွက္ေခါင္းေမာ့ကာ မ်က္နွာေပၚက်လာေသာေရစက္တို႔ကိုမ်ိက္စိမွိတ္လ်က္
႔ခံယူေနမိသည္။
ခုဆိုေဆာ့စရာဖုန္းလည္းမရွိေတာ့။
မုန္႔ဖိုးလည္းျဖတ္ထားသည္မို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနွင့္ေလ်ွာက္သြားဖို႔ဆိုတာေဝးစြ......
မိမိဘာသာစာလုပ္နိုင္ပါေသာ္လည္း
မိမိကိုမယံုႀကည္ႀကေသာေမေမနွင့္ေဖေဖေႀကာင့္
မသင္ခ်င္ေသာguideေတြနွင့္စာလုပ္ရသည္။အျမဲတမ္း ေဖေဖနွင့္
ေမေမကလည္း မိမိကိုအလိုလိုက္ခဲ႔သည္။
အရင္ကလိုအ​ေမ့ကိုသြားခ်ြဲျပီးဖုန္းျပန္ေတာင္းတာေတာင္ျပန္မေပးေတာ့ဘူး
အ​ေမ့ကိုသူဘာေတြနဲ႔စည္းရံုးထားတာလဲ
အေမကေရာငါ့ကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးလား
Rhyme နဖူးေပၚသို႔က်ေနေသာဆံပင္စိုစိုတို႔ကိုသပ္တင္ျပီးႀကမ္းျပင္ေပၚထိုင္ခ်လိုက္သည္။

အခ်ိန္မည္မ်ွႀကာသြားသည္မသိ
ေမေမအခန္းတံခါးကိုလာေခါက္မွ
အသိျပန္ဝင္လာကာေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္ရန္
မတ္တပ္ရပ္လိုက္ခါမွ

''ဝုန္း.!!!.....''

************
ေဒၚနန္းသီ ထမင္းစားပြဲျပင္ဆင္ျပီး
ညေနကဖုန္းမေပးလို႔စိတ္ေကာက္ကာအခန္းထဲမွထြက္မလာေသာ Rhymeကိုေခၚရန္ အိမ္ေပၚသို႔တက္လာသည္။
အခန္းတံခါးကိုေခါက္ရင္း

''သား ထမင္းစားမယ္ေလ ''

ထိုစဥ္အခန္းထဲမွ "ဝုန္း!!!.." ဟူေသာအသံႀကား၍
ေဒၚနန္းသီအထိတ္တလန္႔ႏွင့္အခန္းထဲဝင္လာသည္။
အခန္းထဲတြင္Rhymeမရွိ။
ေရခ်ိဳးခန္းတြင္ေရသံႀကားေနသည္မို႔
တံခါးဖြင့္ႀကည့္မိသည္။
ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းျမင္လိုက္ရသည္ကား
Shampoo ဘူးေတြ မ်က္နွာသစ္ေဆးဘူးေတြ ပ်ံ႕က်ဲေနျပီး......
တံခါးနားတြင္ေမ့လဲေနေသာRhyme......

ေဒၚနန္းသီ Rhymeအနားသြားကာ
Rhymeကိုေပြ႕ထူရင္း

''သား သားဘာျဖစ္လဲ
သား......အကိုေရ သားကိုေခၚလို႔မရေတာ့ဘူး
လာပါဦး''