CAN I............(Completed!)

စိုးရိမ္မႈ

မ​ေန႔က ​ေန​ေသြးအိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဖုန္းmissed call ေပါင္းမ်ားစြာေႀကာင့္ စိုင္းကိုဖုန္းျပန္ဆက္ရသည္။

''ေအး စိုင္းေကာင္ What's up?''

''WTFပဲ..​ေဟ်ာင္​့..မင္းခုမွWhat's up လုပ္ေန ညေနက ငါတို႔ေမဂ်ာနဲ႔ ဘူမိနဲ႔ ေသာက္ျပႆ နာတက္ႀကတယ္တဲ႔''

''ဘာ......... ''

''ေအး ဘာ ေန ခုမွ ဘာ ေန အႀကီးအက်ယ္ဘဲတဲ႔ ဆြဲတာျမန္လို႕တဲ႔ မဟုတ္ရင္ ေသလို႔ရတယ္တဲ႔ကြာ''

''ဘယ္သူတဲ႔လဲ''
မသိစိတ္က ထိပ္ဆံုးကစိတ္ပူျပီးသြားျပီ
မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး

''ဘယ္သူေတြဆိုတာေတာ့ေသခ်ာမသိရေသးဘူး
နက္ျဖန္ တီခ်ယ္ႀကီးေခၚမယ္ထင္တယ္ မင္းကleaderဆိုေတာ့ ''

''ငါတို႔ဘက္ကခံလိုက္ရတာလား''

''ဘယ္ကလာ ငါတို႔ဘက္ကေကာင္စ ထိုးတာတဲ႔''
စိုင္းကတက္ႀကြစြာေျပာေနသည္။
စိုင္းကိုယ္တိုင္လည္း ဘူမိ ဘက္ကိုႀကည့္လို႔မရ...
( A/N just plot ပါေနာ္)

''ေအး ငါလည္း ခုမွျပီးလို႔ျပန္လာတာ နည္းျပခိုင္းထားတာ''

''ေအး အဲ႔ဒါဆို နားေတာ့ ထမင္းေရာစားျပီးျပီလား''

''ငါမစားေတာ့ဘူးကြာ မလႈပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး''
ေနေသြးခန္႔ အသံကအားပင္မရွိေတာ့...

'' အဲ႕လိုလုပ္မေနနဲ႔ နက္ျဖန္ျပိဳင္ရဦးမယ္
ထမင္းစားျပီး ေဆးေလးဘာေလးေသာက္အိပ္
မင္းမခ်က္ခ်င္ေတာ့ရင္ ငါလာပို႔ေပးရမလား''
အျပင္ထြက္ခ်င္ေသာ စိုင္းေကာင္ လမ္းရွာေနတာသိသား...

''ရပါတယ္ကြာ ငါ မနက္ထဲကျပဳတ္ေႀကာ္လုပ္ထားတဲ႔ႀကက္သားရွိတယ္ ျပန္ျပဳတ္ျပီးေခါက္ဆြဲေလးနဲ႔စားလိုက္မယ္ ခ်က္နိုင္ပါေသးတယ္ကြ''
ေနေသြးခန္႔ တစ္ေယာက္ထဲေနသူမို႔ဟင္းခ်က္ျခင္းကိုစာအုပ္ဖတ္ကာသင္ယူခဲ႔သည္။
ကိုယ္တိုင္ကလည္းဝါသနာပါေသာေႀကာင့္
အခုဆို ေသေသခ်ာခ်ာခ်က္တတ္ေနျပီျဖစ္သည္။

''ေအး ျပီးတာဘဲ ငါ့ခ်စ္ခ်စ္ကိုဖုန္းဆက္ေတာ့မယ္ ဒါဘဲ
FA ေကာင္''

''FAေကာင္ျဖစ္ေတာ့ဘာျဖစ္လဲ
အနဲဆံုးေတာ့ မင္းလိုဖုန္းbill မကုန္ဘူးေပါ့ကြာ''
ေနေသြးခန္႔ စိုင္းစကားအားေခ်ပရင္းတစံုတစ္ေယာက္ကိုသတိရမိသြားကာ သက္ျပင္းတစ္ခုကိုခ်ရင္း......