ပဲခူး-ရန္ကုန္အေဝးေျပးကားလမ္းမေပၚတြင္ အ႐ွိန္ဟုန္ျပင္းစြာေမာင္းႏွင္လာေသာဆိုင္ကယ္ေလးတစ္စီး...
ထိုဆိုင္ကယ္ေလးေပၚတြင္အေနာက္မွထိုင္လိုက္လာေသာေကာင္ေလးက..
"ေဟ်ာင့္..မင့္ဆိုင္ကယ္ႀကီးကိုအ႐ွိန္နည္းနည္းေလ်ွာ့ဦး..ငါေလထဲလြင့္ထြက္ေတာ့မယ္..""ဒါငါ့အတြက္ပံုမွန္ေမာင္းေနက်speedပဲကြ''
"..မင္းတစ္ေယာက္တည္းဆိုဘယ္လိုအ႐ွိန္နဲ႔ပဲေမာင္းေမာင္း..အခုငါပါေနတာ.အ႐ွိန္နည္းနည္းေလ်ွာ့ပါဟ..ငါေလးရည္းစားေတာင္ရေသးတာမဟုတ္ဘူး..သခၤ် ိဳင္းကုန္း ေတာ့မင္းနဲ႔အတူမလိုက္ႏိုင္ေသးဘူး.ဟြန္႔"
"ဟာာ..ဒီေရရာ..ဖြဟဲ႕..နမိတ္မ႐ွိ..ေအးပါကြာ.ငါအ႐ွိန္ေလ်ွာ့ေပးမယ္ဟုတ္ၿပီလား."
"ဒါနဲ႔..လ်ွမ္းေလးမင္းငါ့ကိုဘယ္ေခၚသြားေနတာလဲ.."
"ဒီေရ..You're so so talktiveပဲကြာ..တိတ္တိတ္ေလးေနေပးဟုတ္ၿပီလား.ေရာက္ရင္သိလိမ့္မယ္.."
လ်ွမ္းဆက္အေျပာကိုဒီေရမေက်နပ္၍ျပန္ေျပာပစ္ခ်င္ေသာ္လည္းအခုအခ်ိန္မွာလ်ွမ္းဆက္ဝယ္လာေသာမုန္႔ထုပ္ေတြမ်က္ႏွာေၾကာင့္ဒီေရသည္းခံေနလိုက္ရသည္...
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၿပီးေနာက္..အ႐ွိန္ေျဖးညင္းစြာေမာင္းႏွင္လာေသာဆိုင္ကယ္ေလးမွာသာယာလွေသာေနရာေလးတစ္ခုေ႐ွ႕တြင္ရပ္တန္႔သြားေလသည္..
လ်ွမ္းဆက္ဆိုင္ကယ္ကိုရပ္၍ရုတ္တရက္ဆင္းလိုက္ေသာအခါ အေနာက္မွလ်ွမ္းဆက္ပခံုးကိုမွီ၍အိပ္ငိုက္ေနေသာ ဒီေရတစ္ေယာက္ ႏွဖူးႏွင့္ဆိုင္ကယ္ဒိုင္ခြက္မိတ္ဆက္ေလေတာ့သည္..
ပတ္ဝန္းက်င္ကိုဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္စြာ လ်ွမ္းဆက္အားဒီေရထဆဲေတာ့သည္..
"$ေလာ႐ွည္ေကာင္ႀကီး..ဆင္းမယ္ဆိုလည္းနည္းနည္းပါးပါးၾကည့္ဆင္းေပါ့..ခုေတာ့ငါ့ႏွဖူးေလးနီရဲသြားၿပီ..အက်င့္မေကာင္းတဲ့အစုတ္ပလုတ္ႀကီး.."
ဒီေရလွ်မ္းဆက္အားစူးရွလွေသာ
အသံျပဲနွင့္ေအာ္ေတာ့သည္။
အိပ္မႈန္စံုမႊားျဖစ္ေနေသာမ်က္လံုးတို႔ကို
ပြတ္ရင္းပတ္ဝန္းက်င္ကိုလွည့္ပတ္ႀကည့္မိေတာ့…
YOU ARE READING
CAN I............(Completed!)
Randomဘာတွေကညီ့ရဲ့စိတ်တံခါးကိုပိတ်ထားစေတာလဲ ကိုယ်နားမလည်တော့ဘူး ညီ❤ ကိုကိုက ကျနော့်ရဲ့နောက်ဆုံးသောအရာအားလုံးပါ💕