ျပံဳး​ေရာင္​ဟပ္​မ်က္​ဝန္​း (completed)

ျပံဳး​ေရာင္​ဟပ္​မ်က္​ဝန္​း ၇

(Zawgyi)
Smile reflection eye (p 7)
(ျပံဳး​ေရာင္​ဟပ္​မ်က္​ဝန္​း)

''ေနပါဦး kit ရယ္ နင့္ကို ဘယ္သူေစာင့္ေနလို႔လဲ အဲေလာက္ေလာေနတာ''

''မဟုတ္ပါဘူး''

သူေျပာမွ ကြ်န္ေတာ္လည္း ျပန္စဥ္းစားေနမိသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေစာင့္တာ မဟုတ္ေပမဲ့ သူ႔ကို ေတြ႕ခ်င္ရုံနဲ႔ ေလာေနသည္။ ငါ ဘာလို႔ သူ႔ကို ေတြ႕ခ်င္ေနတာလဲ ငါနဲ႔လည္း ဘာမွ မဟုတ္ပဲနဲ႔ သူ သူ႔ nong ကို မေန႔ကလာေစာင့္တာဆိုေတာ့ ဒီေန႔လည္း လာေစာင့္ မေစာင့္ဆိုတာကို စပ္စုခ်င္တာနဲ႔ စိတ္ေလာသြားျခင္းျဖစ္သည္။

ကြ်န္ေတာ္လည္း ဘာမွ မေျပာပဲ ရပ္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ သိပ္မၾကာပါ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ထြက္လာေတာ့ အေဆာင္ေရွ႕တြင္သူ႔ကို မေတြ႕ပါ ဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆက္ေလွ်ာက္လာပီး ေက်ာင္းထြက္ေပါက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခပ္ေဝးေဝးမွာ သူတို႔ ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္သြားတာေတြ႕လိုက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း ေအးေအးေဆးေဆးေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔ကို အေနာက္ကေနသာ ၾကည့္ေနမိသည္။

သူတို႔လည္း ေက်ာင္းအျပင္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ ခဏရပ္ေနပီး အငွားကားလာတာနဲ႔ ကားငွားပီးထြက္သြားၾကသည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကသည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေရခ်ဳိး ဝတ္ဆင္ပီး စာထိုင္လုပ္ေနလိုက္သည္။

ခဏေနေတာ့ mom က ထမင္းျပင္ေပး၍ mom နဲ႔ ထမင္းစားလိုက္သည္။ par က သေဘၤာတက္ေန၍ အိမ္တြင္မရွိေပ။ ႏွစ္ႏွစ္ေနမွ တစ္ခါ ျပန္လာတတ္သည္။ ျပန္လာရင္လည္း ၆ လေလာက္ တစ္ႏွစ္ေလာက္ေနပီး ျပန္တတ္ေလ့ရွိသည္။ အိမ္တြင္ mom နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္သာရွိသည္။ တစ္ခါ တစ္ခါ mom ရဲ႕ ညီမက လာေနေပးသည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ထမင္းစားပီး အခန္းထဲတြင္ စာလုပ္ေနလိုက္သည္။ အတန္ၾကာလို႔ စာလုပ္ပီးေတာ့ ကုတင္တြင္လွဲက ဂိမ္းေဆာ့ေနလိုက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ ေဆာ့ေနရင္းနဲ႔ p'sing နဲ႔ တိုက္မိတာကို ျပန္စဥ္းစားပီး ျပံဳးလိုက္မိသည္။

လွ်ပ္တျပက္ ဝင္တိုက္မိေတာ့ လန္႔ပီး ျပဴးသြားတဲ့ မ်က္လုံးေလးကို ျပန္ျမင္ေယာင္ေနသည္။ ကိုရီးယားစကားနဲ႔ ေတာင္းပန္လိုက္ေတာ့ ဘာမွ မေျပာပဲ ႏႈတ္ခမ္းေလးတက္ရုံ ျပံဳးလိုက္တာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူ ကြ်န္ေတာ့္ကို ကိုရီးယားရူးလို႔ ထင္ေနေလာက္ပီ။ ထင္လည္း ထင္ကြာ။