Chapter 40

10.2K 274 9
                                    

Lucas's POV



What the hell.





Bakit ayaw nyang maging mate ko? Sa tingin nya ba kalokohan lang ang lahat? Damn it.





Nandito ako sa opisina ko at tumutungga ng whiskey. I am upset 'cause my mate is rejecting the bond... Our bond.




I clenched my fist ng maalala ko ang mukha nya kanina, it's like... She doesn't believe in what I said and it really bothered me. Paano kung tuluyan nyang hindi tanggapin ang bond? Paano kung mawala na ang bisa non at isa saamin ang maapektuhan?








Hindi pwede! Sya ay para lang saatin! Gusto mo bang may ibang lalaki na papaligayahin sya? My wolf said.





The thought of her with other man, is like killing me. Ayokong mapunta sya sa ibang lalaki... Ang akin ay akin lang.








Napatingin ako ng malakas na bumukas ang pinto at pumasok si Victoria. What the fvck is she doing here?






Nang magtagpo ang aming mata ay nakita ko ang galit sa mga mata nito. "Ano iyong nabalitaan ko Lucas?! Ang tagapagsilbi na yon ang nakatakda sayo?! Kalokohan!"paghuhurumentado nito. Ano bang pakialam nya?



"Hindi na sya tagapagsilbi."tipid kong sagot.






"Hindi iyon totoo diba? Sinabi mo lang yun para hindi sya patayin. Alam kong may pinaplano kang iba, gusto mo bang ikaw ang pumatay sakanya?"matalim ko itong tinignan.



"Get out."






"Lucas I am your mate! Hindi sya!"sigaw nito na lalong nagpainit ng ulo ko.






"I said get out."sabi ko habang nakokontrol ko pa ang sarili ko, pero gusto ko na talaga syang patayin ngayon.







"Hindi Lucas! Kailangan mong sabihin sakanila na ako ang para sayo. I am your mate! Bakit ba ang walang kwentang babae na yon ang lagi nyo--"hindi nya na natuloy ang sinasabi nya ng malakas ko syang sinampal dahilan para mapaupo sya.






I will kill her.









Hinila ko ito patayo at muling sinampal. Tinulak ko ito sa pader at mahigpit na sinakal. Pinipilit nitong tanggalin ang kamay ko pero mas malakas ako sakanya.




"Lu-Lucas acckkk!"hirap na saad nito. Punong puno na ko sakanya, pareho sila ng ina nya.






"I told you to get out but you didn't. Now, face your death."I said. Nanghihina na ito at hindi na nakakapalag nang bumukas ang pinto.




"Lucas!"dinig kong sigaw ng Luna at may malakas na humila saakin para mabitawan ko si Victoria.



"Hey man, calm down."sabi naman saakin ni Edward na syang humila saakin, nakita ko namang nilapitan ni Margaux si Victoria at tinulungan itong makatayo.



"Ihatid mo muna sya sakanyang silid Margaux."utos ni ina. Nang makalabas na sila ay masamang tignan ako ni ina.




"Hindi mo dapat ginawa iyon sakanya."pagalit na sabi ni ina, hindi ako tumugon bagkus ay iniba ko na ang usapan.




"Anong kailangan nyo ina?"umupo ito sa sofa at si Edward naman ay nakatayo sa may bintana.





"Pinabalik ko na si Keziah sa dati nyang silid."napatingin ako kay ina dahil sa sinabi nito. Naikuyom ko ang aking kamao.





"Why did you do that?"tanong ko. Bakit nya kailangang gawin iyon? Hindi sya dapat umalis sa kwarto ko, doon sya dapat matulog.




"Lucas, naikwento nya saakin ang nangyari. She needs space, hindi natin sya dapat madaliin dahil may iba syang pananaw saatin."mahinahong saad ni ina. Hell no.



"But she's my mate!"pagtutol ko. Hindi ako sang ayon na sa iba sya matulog lalo na ngayon na posibleng may gumawa ng masama sakanya.



"Lucas, Luna is right. She needs space to reconsider, hindi basta basta iyon lalo na sa napagdaanan nya."sabat naman ni Edward.






"But still she's my mate. She needs to accept the bond wether she likes it or not."malamig kong sabi at uminom ng whiskey.





"Lucas!"sigaw ni ina.



"Your being stubborn, alam mong hindi naging madali ang lahat para kay Keziah at ngayon naman ay magmamatigas ka. Yes she's your mate at wala namang aagaw sakanya nor hindi din sya mawawala, all she need right now is space. Mahirap bang ibigay yon?"and it just hit me.





Hindi na ako muling nakapagsalita at pinag isipan ng husto ang mga sinabi nya.







Mom is right... It isn't easy for Keziah. Bakit ko nga ba sya minamadali? Is it really because of the bond? Or... Her bo-- nah. Of course it's not about that.





"Kung iniisip mo ang kaligtasan nya, well she's safe. Pinabantayan ko ang kanyang silid at mayroon na din syang tagapagsilbi."saad ni ina. Tumayo na ito at lilisanin na sana ang silid nang muli itong humarap.







"You know what Lucas? I think you need to court her. Hindi yung para kang bata jan na nagmumukmok, malay mo yun lang ang kailangan para tanggapin ka nya."sabi nito at tuluyan ng umalis. Naiwan kami ni Edward dito.







"Hey batang nagmumukmok."natatawang sabi ni Edward, matalim ko naman itong tinignan.







"Fvck off."







"So what's your plan? Are you going to court her?"pagseseryoso naman nito.







Dapat ko pa bang gawin yon? Were not ordinary humans, we're werewolves. Hindi uso ang panliligaw sa mga katulad namin dahil once we found our mates, it's official... They are the one for us.







What should I do?






"Ow, the prince is having a hard time to think. Tsk tsk."Edward teased, I glare at him but he look away and whistle.






Bumukas ang pinto at pumasok si Margaux, naupo ito sa sofa kung saan nakaupo kanina ang Luna. "Luna Stella is going outside to talk to the pack, should we follow her prince?"saad nito.





"No need. I believe she can make it."I answered, I know my mom very well and I know she can handle it by herself. Alam ko din na hindi sya pababayaan ng Alpha kaya hindi na kami doon kailangan.






"Ah! I have an idea! Lucas come on let's go to the barracks instead. You haven't go there since then, I know you missed it."Edward said cheerfully.






Tch.




"Fine, later."pag sang ayon ko. Pumupunta ako don hindi lang para makipagtagisan at maglibang, pumupunta din ako don para malaman kung malalakas ang mga kawal ng palasyo kung magkaroon man ng labanan.







Lumabas din naman ang magkasintahan maya maya, naiwan ulit akong mag isa doon. I closed my eyes to take a nap, pero mukha na naman ni Keziah ang nakikita ko tuwing pipikit ako. Damn. Am I really into her?







Damn her. Damn her beauty, her innocent crystal blue eyes... It is very tantalizing. When I sees her I always feel alive and peaceful, the way she talks and smile, I found it perfect. Fvck, what have she done to me? Why am I being like this? She's like a drug to me. Oh, Goddess.









Itutuloy...





Vote and comment!

Our Luna Is An Ice GoddessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon