YANAN OKULUM (Tamamlandı)

-34-

Sabah güneşinin odama vurmasıyla kalktım. Daha çok erken olcakki hava tam olarak aydınlanmamıştı. Saate baktığımda 5.38'di. Bu kadar erken uyandığıma gerçekten inananamıyorum. Kafamı tekrar yastığa koydum uyumaya çalıştım ama uyuyamadım. Kalkıp yüzümü yıkadım. Elime kitabımı alıp okumaya başladım. Kitab beni baya sardı. Bi oturuşta 100 sayfa okudum. Saate baktığımda 07.30'du. Biraz daha okursam gözlerim bozulcak diye kitabı bıraktım.

Odamdan aşağıya inmeye başladım. Bugün Pazar'dı annemin işi yoktu. Babam'ı da 2 gündür görmüyordum. En iyisi bir Pazar kahvaltısıydı. Ailecek eğlendiğimize emindim. Daha erken olduğu için aklıma kek yapma fikri geldi. Telefonumdan Nil Karaibrahimgil'in "kek"
şarkısını açtım. Onunla beraber bende kısık sesle söylemeye başladım.

"Üç yumurtayı çırptım önce
Portakal dilimledim ince ince
Göz kararı da biraz süt kattım
Kalktım sana kek yaptm"

Şarkının sözleriyle ben de portakallı kek yapmak istedim ancak yoktu bende havuçlu yapmaya karar verdim.

"İnsan neler yapar isteyince
Bu bir şey değil düşününce
Ben de tarifi öğrenince
Kalktım sana kek yaptım"

Yumurtaları unu sütü herşeyi çıkarıp tezgaha koydum. Sonra annemin tarif defterinden bakarak yapmaya başladım.

"Çırptm çırptım karıştırdım
Kendimi onla yarıştırdım
Kimse kimseye benzemez
Kendimi kekle yatıştırdım"

Keki fırına attıktan sonra şarkının da sözleriyle aklıma Yaman geldi. Kekten ona da götürücem. Ne kadar hamarat olduğumu bilsin değil mi ama?

Kekin pişmesini beklerken patates kızarttım. Ardından keki fırından çıkardım. Çok güzel kokuyordu. Yumurtaları haşladım. Kahvaltılıkları çıkardım. Çok güzel bir masa hazırladım. Saate baktığımda 10. 20'di. Babamı aradım gelmesini söyledim. Onu uyandırmadım çünkü zaten kendileri erken kalkıyordu. Babamım işini merak ederseniz bir şirkete sahip ve oranın genel müdürü. Maddi durumu gayet iyi birisi.
,
Annem kalkmış babam gelmişti. Annem babam gelmeden bana baya şaşırmıştı. Çünkü daha önce hiçbir zaman böyle birşey yapmamıştım. Tamam kahvaltı hazırladım ama bukadar değil. Yumurta haşlayıp kahvaltılık koyuyordum.

Kahvaltı ederken mutlu olmuştum. Babama bana bazı anılarını anlatıyordu. Annem üniversite hakkında sorular soruyordu. Hangi şehiri istediğimi falan filan. Dediğim gibi kekten Yaman'a ayırmıştım. Kekim efsane güzel olmuştu.

Saate baktığımda 12.30 du. Masayı çoktan toplamıştım. Bulaşıklar annemin elinden öpmüştüm. Babama yönelerek;

"Ben bir arkadaşıma gitsem size ayıp olmaz değil mi?"

"Arkadaşının ismi ne?"

"Burcu o gün yemeğe gittiğimiz" dedim. Yaman desem daha çok soru sorardı.

"Git bakalım Burcu arkadaşına"

Kafamı sallayıp odama çıktım. Rehberimden Yaman'ı bulup aramaya başladım. 3.çalışta açtı.

"Günaydın" dedi Yaman.

"Sana da iyi öğlenler Yaman. Saat 1 e geliyor. "

"Aramanla kalktığım için saati göremedim hayatım"

"Nerdesin Yaman?"

"Evdeyim"

"Hangi ev?"

"Kendi evin yani annenler babanlar yok?"

"Hevin hayatım hayırdır? Annem babam filan. "

"Sapıklaşma Yaman."

"Şakaydı sadece. Bana mı geliceksin ben seni alırım"