YANAN OKULUM (Tamamlandı)

-FİNAL BÖLÜMÜ-

1 Hafta Sonra

"Ya benim Yaman'la sevgili olmamı kabul edersin ya da ben seni babam olarak kabul etmem karar senin?" dedim babama sinirle.

"Sen beni bir erkek için siliyor musun? Bu kadar mı değerim yok gözünde? Yaman'dan daha mı önemsizim ben?"

"Bizi birleştiren kisi Yaman bunu sende biliyorsun ben de. O olmasaydı şuan sen o evinde yaşamaya devam ediyordun. Benim varlığımdan bile haberin olmayacaktı. Bu sebeb bile Yaman'ın benim için ne kadar değerli olduğunu gösteriyor."

"O Yaman denen çocuk benim kızımın ölümüne sebep oldu. Ben nasıl güvenebilirim ona ya senin de başına aynı olay gelse ?"

"Tamamen bir yanlış anlaşılma o. Yaman'ın hiçbir suçu yok. Şimdi ben okula gidiyorum sen de kararını ver istiyorsan. Gelince söylersin bana kararını babacım!."
dedim ve evden bir sinirle çıktım.

Neler oldu derseniz annemle babam arasında yakınlaşmalar var ama öle kesin birşey yok. Ve dün gece babamı kızının ölümünün sebebini söyledim bağırdı çağırdı. Sabah da devam etti.

Okulun bahçesine girdiğimde birine çarptım. Karşımda siyah saçlı biraz uzun boylu yeşil gözlü gayet güzel bir kız vardı. Ancak kaşları fazla çatıktı.

"Önüne baksana be sakar" dedi bana.

"Sen önüne baksaydında geldiğimi görünce yolunu değiştirseydin"

"Sen kimsin de ben senin için yolumu değiştiricem be? "

"Ego diyorum fazlası zarar dikkat et"

"Bence asıl sen kendine dikkat et malum ne zaman ne olacağı belli değil "

"Bana zarar verecek son insansın "

"Görücez"

"Görelim " dedim ve okulun içine girdim. Sabah sabah salağın biriyle uğraşıyorum babamla kavga ediyorum. Çok güzel bir gün ya daha kötüsü zaten ölüm gibi birşey olurdu herhalde.

Sınıfa girdiğimde Yaman'ı gördüm. Beni görünce ayağa kalktı ve yanıma geldi.

"İyi misin?" dedi.

"Sence?" dedim

"Gel bahçeye çıkıp konuşalım. Derse daha 20 dk var" dedi. Çantamı bırakıp bahçeye çıktık. Bir banka oturduk.

"Dün babama olayı anlattım ilk önce bir şok oldu. Sonra bağırdı. İlk defa onu bu kadar sinirli gördüm. Sana karşı çok kızdı ağzına geleni söyledi. Benim de nasıl seninle sevgili olduğumu sordu. Ayrılcaksın dedi karşı çıktım. Odama gittim kapıyı kilitleyip uyudum. Sabah yine aynı konu açıldı ben de seninle sevgili olarak devam edeceğimi kabul etmezse onu baba olarak kabul etmeyeceğimi söyledim. Tabi yine sinirlendi. Ben de evden çıktım. Okula geldim."

"Baban sinirlenmekte haklı kendince. Ben bile Şebnem'in senin kardeşin olduğunu öğrenince senden ayrılmıştım hatırlasana. Onun kızı ve kızı benim yüzümden öldü. Ama sen merak etme herşey daha iyi olucak. Ben babanla konuşucam sana bağırması çok saçma gelip bana bağırıp sinirlensin"

"Yaman bugün konuşma siniri geçsin aradan 2 3 gün geçsin öle konuş olur mu?"

"Tamam hayatım"dedi ve bana sarıldı. Saçlarımdan öptü. Yine huzur bulduğum kolların arasındaydım.

"Yaman" diye bir kız sesi geldi. Yaman'dan ayrılıp kıza baktım. Sabah tartişiğim kızdı.

"Hande! Senin ne işin var burda?"

"Burası okul değil mi? Ben de okumaya geldim"

"Hoşgeldin o zaman. Hevin bak bu Hande çocukluğumdan beri tanışırız. Hande'ler 4 yıldır Izmir'deydi. Kardeşim gibidir Hande"