YANAN OKULUM (Tamamlandı)

-39-

Hevin babası ve annesini bir şekilde ikna edip evden çıkmıştı. Evde ise sadece Dinçer Bey be Nihan Hanım kalmıştı. Oturdukları masada karşı karşıya oturuyorlardı. Masada güller ve mumlar hakimdi. İkisi de konuşmuyordu. Yavaş yavaş tabaklarındaki yemekleri yemeye başladılar.

"Nihan emin ol Hevin burda çok rahat edicek. İçinde hiçbir sıkıntı olmasın. Dışarda güvenlikler var. Başına burda bela da gekmez merak etme. " dedi Dinçer Bey. Karşısındaki kadına bakarak. Nihan'la eskiden bur ilişki yaşamış ancak hiç hatırlamıyor. Ama kesin olduğu tek şey gençken bu kadının güzelliğine vurulmuştur. Nihan Hanım yeşil gözlü kahverengi saçlı bir kadın. Boyu ne uzun ne de kısa orta. Her giydiğini taşıyan bir kadın.

"Ondan şüphem yok. Hevin mutluysa ben de mutluyumdur" dedi Nihan Hanım. Sonrasında suyundan bir yudum aldı.

"Nihan biz nasıl tanıştık? Çok merak ediyorum o süreçte neler oldu? Ben sizi niye bıraktım. Lütfen anlat" dedi Dinçer Bey.

Nihan Hanım bir an duraksadı. İlk önce ne diyeceğini bilemedi ancak sonra Dinçer'in bilmesi gerektiğini düşünüp anlatmaya karar verdi.

"Üniversite son sınıfız ikimizde. Ama tanışmamıza kadar hiç birbirimizi görmemisiz. Tanımıyoruz. Çok klasik gibi gelicek ama biz birbirimize çarpışarak tanıştık. Ve bizimkisi ilk görüşte aşktı yani ben öyle sanıyordum. Okulun koridorunda ben elimdeki defterden birseyler okuyorum ve önüme bakmadan yürüyordum sen de karşıdan gelince çarptık. Sonra ikimizde birbirimize bakmaya başladık. Benim defterim senin de telefonun yere düşmüştü. Biz onları almak yerine birbirimize bakmaya devam ettik. Sonra ben bakışmayı bitiririp senden özür diledim. Sonra sende benden hiçbir suçun olmadığı halde özür dilemiştin. Adımı sormuştun sonra tanıştık. Bana gözlerimin çok güzel olduğunu söyledin. Ben de utangaç bir şekilde sana teşekkür ettim. Aradan 1 hafta geçti kantinde karşılaştık. Ben bir masada oturuyordum elimde ki kahvemle sonra sende yanıma gelip oturmak için izin istemiştin ama çoktan oturmuştun zaten. O masada birbirimiz hakkında konuşmuştuk. Sonra hep biryerlerlere gitmeye başladık. Kafelere, yemeklere , partilere. Seninle sevgili olduk. Aradan 1 ay geçti. Bir bara gittik seninle ilk defa. Başlarda iyiydi az içip dans ediyorduk. Sonrasında fazla kaçırıp sarhoş olduk. Ardından bir odaya girdik. Odada fazla ileri girdik ve yapmamız gereken birşey yaptık. Ama iyi ki yapmışız çünkü şuan dünyalar güzeli bir kızım var benim hayatta kalma sebebim. Bardan sonra aradan yaklaşık 4 5 hafta geçti hala iyiydik. Sonra benim mide bulantılarım başladı. Çok aldırış etmedim ama sonrasinda hastaneye gittim ve hamile olduğumu söylediler. Bunu sana ilk başlarda söylemedim çünkü ben bile hala inanamıyordum. Sana söyleyince ilk önce şaka yaptığımı düşündün olmadığını anlayınca aldırmamı istedin ve beni o gün orda terk ettin. Ama ben aldırmadım. Sonra sana çok ulaşmaya çalıştım ulaşamadım. Çok ağladım stres yaptım ve tüm bunlar doğumu çok riskli bir hale getirdi. Gerisi de işte doğum oldu. Hevin'e hem annelim hem de babalık yaptım. O gün doğum yaparken tek başımaydım. Hayat bana o kadar acımasızdı ki tek bir yakınım bile yoktu. "

Nihan Hanım olayı anlattıktan sonra o günleri hatırlayınca gözünden bir damla yaş aktı. Dinçer Bey ise şaşkın ve hüzünlüydü. Nasıl böyle bir aptalliklık yaptığına inanamıyordu.

"Nihan çok özür dilerim biliyorum şuan dilemenin bir faydası yok ama yinede çok özür dilerim. Belki o gün sizi bırakmasaydım şuan mutlu bir aile olucaktık."

"En azından bizden sonra bir aile kurmuşsun ama ne yazikki kaybetmişsin. Senin adına üzgünüm."

"Peki benden sonra hiç kimse hayatına girmedi mi?" diye sordu Dinçer Bey

"Aslında karşıma çok iyi biri çıktı. Güvenilir iyi kalpli hali vakti yerinde biri. Evlenme teklifide etti. Ama tamamen bir mantık evlenmesi olurdu onun için kabul etmedim. Arkadaşız hala onunla. Arada buluşuyoruz. Senden sonra birini sevmedim. Ama senin hayatına girmiş birileri anlatsana."