YANAN OKULUM (Tamamlandı)

-36-

" Alo polis bey ben Hevin Karay. Rüzgâr Tepe tarafından kaçırilfim. Nerde olduğumu bilmiyorum. Konumumu-"

"Napıyorsun sen!" diyip Rüzgâr içeri girdi...

Aptal kafam kapıyı kilitmeyi nasıl unuttum. Rüzgâr elimden telefonu alıp duvara fırlattı. Atmasıyla yerimden sıçradım.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen? Kendini çok mu zeki zannediyorsun?" dedi bağırarak.

"Merak etme nerde olduğumuzu öğrenemediler. Ben kendimi zeki zannetmiyorum ama senden daha zeki olduğuma eminim baksana kaçırdığın kişinin telefonunu bile almayı akıl edemiyorsun" dedim düz bir sesle.

"Demek öyle bak bakalım şimdi kim zekiymiş. Gel buraya" diyip beni kendine çekmeye başladı.

"Bırak beni pislik"

"Eğlenicez güzelim" diyip beni üst kata kadar sürükledi. Bir odaya soktu ve beni yatağın üstüne attı. Bana pis pis bakıp gömleğinin düğmelerini tek tek çözmeye başladı.

"Napıyorsun sen ya" dedim

"Ordan ne yapmışa benziyorum. Hadi sende çıkar üstündekileri"

"Rüzgâr saçmalama. Sen ne ara bu kadar kötü bir insan oldun? Ben sana naptım ya?" dedim ona bakarak. Gömleğini çözmeyi bırakıp öylece bana baktı.

"Ne mi yaptın? Sen benim duygularımla oynadın lan? Sana çıkma teklifi ettiğimde 1 gün sonra da olsa kabul ettin. Dedim ki Hevin de beni unutmamış o da hala beni seviyor. Benimle birlikte olmak istiyor dedim. Sevgiliyken evet çok yakın değildin bana ama ben yinede alışma süreci veya 2 yil sonra yeniden birlestigimiz için daha kavrayamamıştır dedim. Ben bu kadar saf düşünürken sen gittin o Yaman'la zaman geçirdin. Sevgilin varken bunu nasıl yaptın? Hiç mi beni düşünmedin? Benim şuan gururum ve onurum o kadar kırık ki sana anlatamam. Madem beni sevmiyordun neden çıktın? Dur sen cevap vermeden ben söyliyim Yaman'ı kıskandırmak için dime? Bravo ama hedefine ulaştın. Yaman seni kıskandı ve şuan birliktesiniz. Tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş. Size mutluluklar" dedi Rüzgâr bağıra bağıra. Tabi o bunları söylerken ben çoktan ağlamaya başlamıştım bile.

"B-Ben özür dilerim" dedim kısık bir sesle.

"Özür mü dilersin? Çok komiksin Hevin. Şimdi ben burdan gidiyorum nereye biliyor musun? Amerika'ya. Neden biliyor musun? Çünkü birdaha ne seni ne de o Yaman'ı görmek istemiyorum. Sen de bu evde seni birileri bulana kadad otur. Tabi burda birilerinu bulursan. O da çok zor"

Rüzgâr kapıyı sertçe çarpıp ilk önce odadan sonra da evden çıktı. Pencereden baktığımda arabasına binip hızla uzaklaşmıştı. Onun gitmesiyle ben de alt kata indim. Şimdi önümde 2 seçim hakkım var ya burda Yaman'ın mesaji görüp gelmesini bekliycem ya da hicbiryerini bilmediğim bu yerden gidicem.

***
Yazarın Anlatımıyla;

"Lütfen artık kızımı bulun lütfen" diye ağlıyordu Nihan Hanım. Kızı sabahtan beri yoktu ve hava kararmıştı bile.

"Elimizden geleni yapıyoruz Nihan Hanım" diye cevap verdi memur bey.

"Amirim bir gelişme var" diye bir polis geldi.

"Söyle" dedi amir

"Hevin Karay az önce karakolu aramış kaçırıldığını söylemiş. Tam yerini soylicekken arkadan bir erkek sesi geldi ve telefon kapandı. Tekrardan aradık ancak telefon kapalıydı. Telefondan sinyal alınamıyordu"

Yaman duyduğu cümlelerle eline direk telefonunu aldı. Hevin'i bir kere daha arıyacaktı. Telefonu açtığında gördüğü mesajala şok oldu. Hevin ona mesaj atmıştı ve konum göndermişti.