Only us ( vervolg Only you) Ft Justin Bieber, One direction en Austin Mahone

"Nee het kan niet, het mag gewoon niet!"

Pov Melissa:

Ik kijk Justin met grote ogen aan en verstijf een paar tellen. "Nee, nee dat kan niet, het mag gewoon niet!" roep ik en ik sprint naar boven naar de kamer van Melanie. Daar kijk ik gelijk in haar bedje en zie dat het inderdaad leeg is, Justin heeft gewoon gelijk! Dan zie ik een briefje in het bedje liggen , ik pak het op en lees het:

Beste Justin en Melissa,

Wij hebben jullie o zo lieve dochtertje Melanie. Mocht je haar ooit nog terug willen zien, betaal ons dan 50.000.000 euro binnen een week. Gebeurt dat niet, dan doen we jullie prinsesje wat aan en zie je haar nooit meer terug

Meer instructies volgen nog

Als ik het gelezen heb zak ik gelijk op mijn knieën en barst in huilen uit. Na een tijdje voel ik een hand op mijn schouder en ik kijk om. Justin kijkt me aan met tranen in zijn ogen en helpt me omhoog. Dan trekt hij me in een knuffel en houdt me stevig tegen zich aan. Een paar minuten later laat hij me los en dan valt zijn oog op de brief, Ik geef het aan hem en hij leest het. Terwijl hij het leest begint hij te huilen. Ik kijk hem diep in zijn betraande ogen aan "Justin, mag ik bij jou slapen vannacht? Ik wil nu echt niet alleen zijn" zeg ik en hij knikt meteen "natuurlijk, ik was niet van plan om jou alleen te laten hoor". Dan geef ik hem weer een knuffel. Na een tijdje laat hij me weer los "kom, we pakken even wat spullen voor jou en dan rijden we eerst even naar het politiebureau" zegt hij en ik knik.

Een half uur later stappen we uit bij het politiebureau en lopen gelijk naar binnen. We lopen meteen door naar de balie en omdat ik niet uit mijn woorden kan komen, verteld Justin het hele verhaal. Nadat we alles hebben verteld moeten we nog wat formulieren invullen "we zullen er echt alles aan doen om Melanie weer bij jullie terug te krijgen" zegt de vrouw achter de balie". Als alles klaar is gaan we naar Justin zijn huis. Eenmaal thuis maakt Justin de logeerkamer voor me klaar en dan probeer ik maar wat te slapen. "Slaap lekker" zegt Justin nog vanuit de deur opening en dan loopt hij naar zijn eigen kamer. Ik druk het licht uit en probeer wat te slapen, alleen lukt het totaal niet. Ik moet gewoon constant aan Melanie denken, straks doen ze haar pijn of misschien nog erger. Bij die gedachten begin ik weer te huilen. Ik wil gewoon mijn kleine meisje terug, dat is gewoon het enige dat ik nu wil. Door die gedachten blijf ik maar piekeren en kom niet in slaap. Op gegeven moment hoor ik buiten geritsel en ik zit meteen rechtop. Ik kijk bang om me heen, "wat was dat?" fluister ik in mezelf en dan hoor ik het weer. Oké nu ben ik echt bang, ik spring uit bed en ren naar Justin zijn kamer. In de deuropening blijf ik staan "Justin? Ben je wakker?" fluister ik en hij gaat een beetje rechtop zitten. "Ja babe, wat is er?" vraagt hij en hij kijkt me moe aan. "Ik ben bang, mag ik bij jou slapen?" vraag ik met een trillende stem. "Natuurlijk babe" zegt hij en ik stap gelijk bij hem in bed. "Bedankt Justin, ik voel me nu al een stukje beter" zeg ik "geen zorgen babe, ik zal je beschermen" zegt hij en hij neemt me in zijn armen. "Ik heb dit gemist, gewoon lekker in bed liggen met jou zo in mijn armen" zegt hij en ik zeg niets. We liggen zo een tijdje zonder iets te zeggen. "Heb jij al wat kunnen slapen?" vraag ik ineens aan Justin en hij zucht "nee, ik moet de hele tijd aan Melanie denken. Echt als ik die ontvoerders in mijn handen krijg, ik maak ze helemaal kapot!" zegt hij en dan rolt er voor de zoveelste keer een traan over mijn wang. "Laten we nu maar weer gaan proberen om te slapen, dat kan je echt wel gebruiken" zegt Justin en ik doe wat hij zegt. Na een tijdje valt Justin in slaap en wat ik ook probeer, het lukt me niet om in slaap te vallen. Ik lig de hele nacht te piekeren en kijk steeds op de wekker naast het bed. 2.00 uur, 3.00 uur, 4.00 uur, 5.00 uur. Om zes uur heb ik nog steeds geen oog dicht gedaan en het begint al een beetje licht te worden buiten. Dan kijk ik naar Justin, die nog steeds ligt ze slapen. Dan doe ik maar een laatste poging om in slaap te komen. Als ik eindelijk bijna in slaap val, word er ineens aangebeld en ik zit meteen rechtop in bed. "J-J-Justin, er staat iemand aan de deur" zeg ik en hij zit ook rechtop. "Het 6 uur in de ochtend, wie kan dat nou zijn?" vraagt hij en hij stapt uit bed. "Blijf jij maar hier" zegt hij tegen mij en hij loopt de kamer uit.

Pov Emma:

Het is 6 uur in de ochtend en ik kom eindelijk aan bij Justin zijn huis. Ik heb zo'n vermoede dat Melissa hier ook is. Ik pak mijn koffer en loop naar de deur en bel aan. Het duurt even maar dan hoor ik toch voetstappen op de trap. Dan gaat de deur open op een kier. Justin kijkt door het kiertje en haalt opgelucht adem als hij mij ziet "jij bent het maar" zegt hij en hij laat me binnen. Dan draait hij de deur weer op slot. "Is Melis ook hier?" vraag ik en hij knikt "je liet haar behoorlijk schikken toen je aanbelde, het is niet echt een tijd om bij iemand op bezoek te gaan". Ik knik "ik heb gisteren gelijk het eerste vliegtuig gepakt toen ik jou had gebeld. Hoe is het nu met Melis?" vraag ik en op dat moment hoor ik boven voetstappen. "Wie is er?" vraag Melissa van bovenaan de trap met een trillende stem. Ze staat daar ongemakkelijk met een kussen in haar armen "kom maar babe, het is Emma maar" zegt Justin en dan komt ze de trap af en geeft me een knuffel. "Ik ben echt blij dat je er bent Em" zegt ze en ik glimlach naar haar "geen zorgen Melis, ik heb Austin gelukkig ook een paar uur geleden te pakken gekregen en hij is ook onderweg naar huis" zeg ik en ze slaat haar handen voor haar mond. "Omg, ik ben helemaal vergeten om hem te bellen" zegt ze geschrokken. "Je had ook wel wat anders aan je hoofd hè" zeg ik en ze knikt "Melanie komt altijd op de eerste plaats" zegt ze met tranen in haar ogen en ze kijkt naar beneden. "Ik vind het zo erg voor je Melis" zegt ik en ik geef haar weer een knuffel "natuurlijk ook voor jou Justin" voeg ik er aan toe. Justin knikt en krijgt ook tranen in zijn ogen "zal ik je maar naar de logeerkamer brengen? Dan kan je nog een paar uur slapen" zegt hij en ik knik. Dan kijkt hij naar Melissa "ga je weer bij mij in bed, of ga je bij Emma liggen?" vraagt hij en ze denkt na "ik blijf maar beneden, ik kan toch niet slapen" zegt ze en Justin kijkt haar bezorgt aan "weet je het zeker babe? Het is nog zo vroeg" zegt hij en ze zucht . "Wat maakt dat nou uit, ik heb de hele nacht nog geen oog dicht gedaan dus dat zal nu ook wel niet meer lukken" zegt ze en ze loopt de woonkamer in. "Laat haar maar even" zeg ik tegen Justin en hij knikt. We lopen naar boven en gaan daar nog even slapen. Een paar uur later kom ik beneden en tref Justin aan in de keuken. Hij is ontbijt aan het maken "hey, is Melis nog in de woonkamer?" vraag ik en hij knikt "ze slaapt eindelijk, dus maak haar maar even niet wakker want ze heeft haar slaap hard nodig" zegt hij en ik knik. "Wil je een eitje met spek?" vraagt hij dan "ja lekker" zeg ik en ik ga alvast aan tafel zitten. Even later zet hij twee borden op tafel en gaat tegenover me zitten. "Hoe gaat het eigenlijk met jou Justin?" vraag ik en hij slikt "verschrikkelijk, ik ben echt heel erg ongerust en ik mis mijn prinsesje gewoon zo erg. Net als Melissa heb ik ook nauwelijks geslapen vannacht". Als Justin een paar happen heeft genomen schuift hij zijn bord weg "ik krijg echt geen hap door mijn keel nu" zucht hij en dan staat hij op. Hij maakt nog een ontbijtje en zet het op een dienblad "dit is voor Melissa, ze moet toch wat eten" zegt hij en hij loopt ermee naar de woonkamer. Dan gaat de bel en ik loop maar naar de deur. Als ik open doe staat Austin voor mijn neus "hey, kom binnen" zeg ik "Melissa heeft je echt nodig nu want het gaat echt niet goed met haar" zeg ik en op dat moment stopt er een politieauto voor het huis. Twee agenten stappen uit en lopen naar ons toe want Austin en ik staan nog steeds in de deur opening. "Is meneer Bieber thuis?" vraagt een van de agenten en ik knik . "Justin, er is politie aan de deur!" roep ik en hij komt de woonkamer uitlopen en gaat naast ons staan. "Waar kan ik jullie mee helpen?" vraagt hij terwijl hij zenuwachtig met zijn vingers staat te spelen. "We willen met je praten over je dochtertje Melanie"..........