A Man of His Word

Chapter Fifty-Five

NIKOLAI'S EYES MOVED FROM LEFT TO RIGHT. From the farther left, there were two prison cells. Nagsisiksikan sa isa sa mga iyon sila Albie, Georgia at ang iba pa nilang mga kasama. Rinig na rinig ng bata ang pag-iinarte ng mga bakla roon. Hindi nito maunawaan ang mga sinasabi.

"Ang gown ko! Ang pageant! Wala na tayong oras para magpa-beauty!" nakasandal kay Albie na pagda-drama ni Georgia.

Ang isa naman ay nakahawak sa mga rehas. "Mamang Pulis, mga kasamahan kami ni Piping! Ilabas niyo na kami!"

Alas-otso na pero nasa selda pa rin sila. Nawawalan na rin ng pag-asa si Albie na makakahabol pa sila sa Gay Pageant. Ayon kay Sloven, may dadating dawn a representative mula sa Russian immigration na tutulong sa kanila, pero alanganing oras na. Tiyak nitong sarado na lahat ng mga ahensya na makakatulong para makalabas sila.

Dumating kasi ang mga pulis at unang napansin si Roger. Lahat sila ay kinulong para makuha ang detalye tungkol sa mga pangyayari. Pero dahil clueless ang mga kaibigan ni Albie at pinigilan ito ni Boris na magsalita tungkol sa totoong sitwasyon, ito ang inabot nila.

Naniniwala si Albie na magagawan din nila Boris ng paraan kung paano sila makakalabas.

Bukod kasi sa physical injuries na tinamo ni Roger (na dinagdagan pa ni Sloven) kaya 50-50 na ito sa ospital, may nasirang kotse din at nagrereklamo pa rin ang may-ari niyon.

Nakaupo naman si Nikolai sa tabi ng selda nila Boris at Sloven. Sinadya na ihiwalay ang dalawa kina Albie. Niyayaya ang bata ng pulis na umupo sa opisina nito dahil mas komportable doon pero hindi ito pumayag. Nakikinig lang ito sa dalawa habang naglalaro sa tablet nito.

Nakaupo si Boris sa tabi ni Sloven. Kung patagilid ang pagkakasandal ni Sloven sa rehas, nakasandal naman ng patagilid si Boris sa boss niya. Nakadantay ang gilid ng ulo sa balikat nito dala ng antok at pagod. Ngayon pa lang nagsisimulang manuot ang sakit sa muscle na dulot ng pakikipag-combat niya kay Sloven, pagtatatakbo sa parade at pagbabalibag kay Roger.

"And remember," matiim na titig ng asul na mga mata ni Sloven kay Boris, patapos nang magkwento tungkol sa buong pangyayari kaya humantong sila sa ganito, "the best way to deceive a person is through half-lies... half-truth and half-lies. That's how I got that Roger fooled."

Namilog ang mga mata ni Boris, "Half-truth..." Takot na lumayo siya agad dito. "Eh 'di totoo nga na balak mo akong patayin!"

"Patatakasin kita!" depensa nito. "Dahil wala naman akong pakialam kung tanggalin nila sa akin 'yung trono ng pagiging best spy ng Russia!" There was a mock in his tone when he said the last four words. "Pinaikot-ikot pa nga kita para bigyan ka ng oportunidad na makatakas! Kaya ko namang palabasing pumalpak ako para sa minamahal kong alalay na hacker—"

Hindi naantig niyon ang damdamin niya. Ang asawa nga nitong si Asja, hindi nito madaan sa pambobola, siya pa kaya na wala namang feelings para rito?

"Kahit na! Papatayin mo pa rin ako!"

Sloven coolly shrugged. "Kung wala na akong choice—"

"Boss!" naghihinanakit niyang bulalas dito.

"Bakit? Ako ang malilintikan!" lahad nito ng mga kamay. "Nagpaliwanag naman ako sa iyo, nagpresenta pa ako na kukupkop kay Nikolai para mahimbing kang humimlay kung mapapatay nga kita!"

"Sabi mo, pamilya tayo!"

"Sometimes, families kill each other," nakuha pa nitong maguluhan sa sinabi niya. "Desperate measures, hello?"

"Hindi!" halos pumiyok na siya at tinawag ang anak. "Nikolai, huwag kang makikinig sa mga pinagsasasabi ng Dyadya mo!"

Relaxed lang ang mukha ng bata. Sanay naman ito na nagtatalo ang dalawa kapag nagkikita. Nagtatalo dahil pinag-aagawan ng mga ito. Gusto ni Boris na maging normal na bata si Nikolai, nakikitaan naman ni Sloven ng potensyal na maging espiya ito paglaki.