DÖNÜŞ

1-Anne♣️

Multimedya- Eylül

Medya- Candan Erçetin/Annem

1. Bölüm

Her şeyi yavaş yavaş unutmaya çalışıyordum,ama olmuyordu. Zaten kim annesinin gözlerinin önündeki ölümünü unutabilirdi ki! Asıl unutsa saçmalık olurdu.

-3 yıl önce Eylül'den-

"Anne!" Odamdan alt kattaki anneme seslendim.

"Efendim Eylül?"

"Lütfen ya hadi bak lütfen gidelim alışveriş yaparız kız kıza otururuz ne olur anne ya hadi!" Evde durmaktan sıkılmıştım ve dışarıya çıkmak istiyordum. Ama annemi ikna etmek zor gibi görünüyordu.

"Ne desem kabul etmeyeceksin zaten hadi hazırlan, gidelim o zaman." Annemi ikna etmenin sevinciyle hemen gardırobumun karşısına geçip kot tulumum ve beyaz tişörtümü çıkardım. Hemen üzerime geçirdim. Zaten düz olan saçlarımı tepeden sıkı bir at kuyruğu yaptım. Ayakkabılarımı giyip çantamı da aldıktan sonra aşağıya indim.

"Anne ben hazırım!" Annemde hazırlanmış beni bekliyordu. O da giydiği kot elbisesiyle yaşına rağmen fazla göz alıcıydı.

"Derya Sultan bakıyorum da çok şıksınız!" Gidip anneme sıkıca sarıldım.Yanaklarından sulu sulu öptüm. Nedense içimden gelmişti. Sıkı sıkı anneme sarılmak.

"Bu sevgi gösterisi alışveriş içinse bunu daha sık tekrarlamalıyız." Kahkaha atıp omuz silktim.

"Sadece içimden geldi." Annemin koluna girdim, beraber dışarıya çıktık. Evimizin şoförü Memduh amcaya selam verip arabaya bindik .Annem gideceğimiz yeri söylerken telefonum çaldı. -Sevdiğim arıyor. Hemen telefonumu açtım.

"Efendim?"

"Eylül neredesin yavrum sen?" Aldığım cevapla yüzümü buruşturdum.

"Yavrum mu? Sabah sabah iyi misin canım?" Genellikle şaka yapacağı zamanlarda böyle kelimeler kullanırdı.

"Tamam sevgilim sustum. Ne yapıyorsun?" Gülerek anneme baktım.

"Annemi zorla ikna ettim alışverişe gidiyoruz sevgilim." Annemde alay eder gibi bana bakıyordu. Aslında beni zorladığını biliyordum. Kendisi de gitmek istiyordu alışverişe.

"Beni ekiyorsun yani bugün? Tamam tamam neyse sevgilim dikkat et kendine. Nedense içimde kötü bir his var." Rüzgar'ın söyledikleriyle hafifçe kaşlarımı çatsam da önemli olmadığını düşünerek pek üzerinde durmadım.

"Tamam canım dikkatli olurum. Sende kendine dikkat et. Görüşürüz."

Telefonumu kapatıp gülerek bana bakan anneme bende hafif bir sırıtış gönderip yola döndüm. Arabanın Avm'nin önünde durmasıyla annemle arabadan inip, içeriye girdik. Zeynep'te yeni gelmiş olmalıydı ki, bizi beliyordu.

"Zeynep!"

"Eylül!" Yanımıza gelince sıkıca sarıldık birbirimize. En son 5 gün önce karne gününde görüşmüştük ve bu bizim için uzun bir süreydi.

...

Yorgunluktan ölmek üzereydik annem alışverişe başlayınca durmak bilmiyordu. Allahım neydi günahımız?

"Ya Derya teyze ölüyoruz artık yemeli bence!" Zeynep daha fazla dayanamamış isyanını öne sürmüştü.

"Tamam kızlar acıdım size son işimiz var ondan sonra oturup dinleniriz." Annemden gelen müjdeli haberi duyunca birbirimize bakıp zafer bakışları göndererek annemin arkasından yürümeye devam ettik. Annemin takı mağazalarından birisine girmesiyle hafifçe sırıttım. Babam, annemi kızdırmış olmalıydı.