Pamuk Ama Prenses Değil (#Wattys2020)

|7

Sinirle tırnaklarımı sıraya vururken dersin bitip biran önce diğer erkeklerinde telefonuna bakmak istiyordum.

Aptala bak ya bir de sen kaşındın diyor!

Fake hesaptan hoşlanıyorum demesiyle hoşlandığına inanacak kız mıyım ulan ben?

Bu zamana kadar tek bir erkekle muhattap olmamışım hatta erkeği bırak kızlarla bile muhattap olmadım ben, dövmek dışında.

Gelmiş konuşmuşluğum yok, aynı ortamda bulunmuşluğum yok, adımı bile bilmediğine kalıbımı basacağım burada diyor senden hoşlanıyorum. Adımı ben de şuan hatırlamıyordum ama önemli olan bem değilim. Önemli olan bu zibidinin yalanlarıydı.

İnandım kardeşim sağdan dümdüz devam et.

Zilin çalmasına iki dakika kaldığında neredeyse uçarak sınıftan çıkacak gibiydim ama beni durduran anons olmuştu.

"Merhaba sevgili öğretmenlerim ve merhaba Sarı."

Şokla gözlerimi kırpıştırdım. Herkes neler olduğunu anlamaya çalışır gibi pür dikkat anonsa odaklanmıştı. Ben de dahil.

"Dersin bitmesine çok az kalmışken dersinizi bölüyorum diye bana afra tafra yapmayın zaten iki dakika kalmış kimse sizi dinlemiyor. Benim derdim Sarı'mla."

Artık şaşırmakdan level atlamış nefes bile alamaz hale gelmiştim resmen. Ne yapıyordu bu?

"Merhaba Sarı, şuan ne düşündüğünü biliyorum o yüzden nefes almaya devam et."

Derin bir nefes alıp gözlerimi kırpıştırdım nasıl beni bu kadar iyi tanıyabilirdi aklım bir türlü almıyordu.

"Bana inanmadığın ve güvenmediğin için sana biraz kırıldım açık söylemek gerekirse ama affettim bile o yüzden korkma."

Kahretsin sesi gerçekten karizmatik miydi yoksa bana mı öyle geliyordu?!

"Sesimi duyduğun için daha bir şaşırdın sanırım, ah keşke şuan seni görebilseydim ama üzgünüm burada sana laf anlatmakla meşgulüm ve umarım kimse senin bu tatlı haline dikkat etmiyordur."

Aptal, hala benden bahsediyordu. "Anan tatlı anan." diye mırıldandım ağzımın içinde.

"Seni inandırmak için karşına çıkıp dayak yemeye hazırım ama sen hazır değilsin bence. Hayatına bir erkeğin daha dahil  olmasına nasıl bir tepki vereceğini gerçekten kestiremiyorum o yüzden bir süre böyle idare ediceksin benimle."

Kaşlarımı çattım. "Hayır idare falan etmeyeceğim." sınıftakilerin gözleri bana döndüğünde sanki ben konuşmamışım gibi davranıp anonsa odaklandım tekrar.

"Biraz olsun şu keçi inadını bir yerlere kaldırır mısın LÜTFEN?"

Şaşkınca etrafıma bakındım beni duymuş muydu? Allah'ım aklımı yitireceğim bu ders hala neden bitmedi?!

"Umarım artık sana söylediklerimde ciddi olduğumu anlamışsındır. Bana inan ya da inanma bu okuldaki tek deli yüreğin ben olduğumu biliyorsun." Sesinden resmen sırıttığı anlaşılıyordu.

"Lafı daha fazla uzatmayayım artık Sarı, senden hoşlanıyorum. Ve koşarken dikkat et." demesinin hemen ardından zil çaldığında koşarak sınıftan çıkmıştım ve aynı hızla müdür yardımcısının odasına koşuyordum.

Köşeyi dönmem ile birine çarpmam bir olmuştu ama tam düşecekken belimden yakalamış ve dengede kalmamı sağlamıştı. Burnuma tarçın kokusu gelirken biraz uzaklaştım. "Sağ ol." diye mırıldandığımda yüzüne bile bakamadan yoluna devam ettiğinde kaşlarımı çattım.

Cebimde ki telefonun titremesiyle hızla telefonu elime alıp müdür yardımcısının odasına yürümeye devam ettim ama mesajı gördüğümde olduğum yere çivilenmiştim resmen.

Sana koşarken dikkat et demiştim Sarı ;)