Pamuk Ama Prenses Değil (#Wattys2020)

|22

Elvin Ulu

Kulaklığımı kulağımdan çıkarıp telefonumu sıranın altına koydum. Şimdiye kadar Akın'ın gelmiş olması ve dersin başlaması gerekiyordu, sınıfta da üç beş çalışkan dışında kimse yoktu.

Neredeydi bu millet?

Ayağa kalkıp biraz esnedikten sonra tam sınıftan çıkacakken Akın'ın içeri girmesiyle kaşlarımı çattım. "Neler oluyor?"

Aynı şekilde o da çatık kaşlarıyla bana baktı. "Ne demek neler oluyor? Kavgayı görmedin mi?"

Omuz silkip "Hayır." dedikten sonra kollarımı göğsümde bağladım.

Hafifçe gülüp kolunun altına aldı beni ve yürümeye başladı. "Bayılıyorum senin şu hiçbir şeyi merak etmeyen umursamaz hallerine."

"Senin de her şeyi bilmen beni çok şaşırtıyor." diye mırıldandığımda beni kantine indirmişti.

Şaşkınlıkla kantine baktım. Masalar devrilmişti heryer darmadağınıktı ve insanlar iki tarafa ayrılmıştı. "Bu ne böyle?" Akın'a döndüm açıklaması için.

"Müdür yardımcısının iki oğlu birbirine girdi ama ne girmek. Görkem boksör olduğu için ve ilk o başlattığı için suçlu olarak onu gördüler ama onu kışkırtan Aybarstı. Kız meselesi anladığım kadarıyla. Torpilli oldukları için ikisi de atılmak yerine uzaklaştırma aldılar tabi bu duruma okul birincisi olmaları da katkı sağlıyor."

Görkem öfkesini çıkartamamış gibi derin derin nefesler alarak burnundan soluyordu sol yanağına bastırdığı buzu o kadar sıkı tutuyordu ki buz poşeti her an yırtılacak gibiydi. Biraz uzağında ama tam karşısında duran Aybars'ın ondan farkı yoktu. 

Etraflarında bulunan diğer öğrenciler olası bir kavgayı daha önlemek için oradaydılar sanki.

Aybars'a baktığım sırada ağız hareketleriyle bariz bir şekilde 'Kaybettin' demişti. Baktığı kişiye yani Görkem'e döndüğümde yüzü ağır ağır bana döndü. Gözlerindeki nefret kıvılcımları yok oldu. Derin bir nefes verip telefonunu çıkardı ve ben arkamı dönüp sınıfıma gittim.

O bu hareketimle onu görmek istemediğimi ya da neler olup bittiğini bilmek istemediğimi sanabilirdi. Bana bakarak telefonunu çıkarmıştı, anladığım kadarıyla bana mesaj atıcaktı, atmalıydı. Ve benim telefonum sınıftaydı.

Hızla sıramın altından telefonumu alıp bildirimi okudum.

karsimbibak: Konuşmalıyız.