Pamuk Ama Prenses Değil (#Wattys2020)

|33

haninerdecikolata:  adlı instagram hesabını kapattınız.

Götkem: adlı kişinin numarası rehberden silindi.

Derin bir nefes verip telefonumu sessizden çıkarıp eski haline getirdikten sonra üzerimden çıkardığım bembeyaz elbiseyi özenle katlayıp sırt çantama yerleştirdim.

Eğer bu elbise üzerimde biraz daha duracak olursa Caner abim motorunu temizlemek için bez olarak kullanacağını söylediğinden riske girmeyerek odama koşmuştum.

Alt dudağımın elini koparırken aynaya baktım. Bacaklarıma gerçirdiğim asker yeşili kamuflaj desen taytın üstüne Ali abimin siyah tişörtünü giymiştim. O kadar büyüktü ki kolları dirseklerimde bitiyordu.

Anlık bir dürtüyle Görkem aklıma gelirken acaba beni güzel bulur mu diye düşündüm. Bu düşünce yüzünden bir anda bir tutam saçı parmağımda kıvırır olmuştum. Kendime şaşırırken istemsizce küfür edip elimi saçımdan çektim ve hızla tepede bir topuz yaptım. Salona geri dönmeden önce üç dört kez kendimi tokatlayıp kendime gelmeyi başarmıştım.

İçeri geçtiğimde Fırat abim gitmiş Görkem ise bana en uzak yerde Caner ve Cenk abimin tam ortasında pes oynuyordu. Fazlasıyla eğlendikleri seslerinden belliydi. Bir anda Ali abim önümde belirdiğinde yerimden sıçramamak için kendimi zor tuttum.

"Kız pamuk. Uzun zamandır palet olarak kullanmıyorduk biz seni değil mi?" Abi terörü geliyorum diyordu.

"Canım protein tozucum, şu güzel kaslarını yormana ne gerek var şimdi?" dediğimde tek kaşını kaldırarak bana bakarken Enes ve Kıvanç abimin kısık gözlerine denk geldim.

"Ne yani benim kaslarım yok mu pamuk?" diyen Kıvanç abimin yanında Enes abim adım adım bana yaklaşmaya başlamıştı. "Benim kaslarım güzel değil mi?"

Bir anda kollarını göğsünde birleştiren Akın'ı gördüm. "Ne yani benim kaslarım yok diye ben hep yorulayım mı?" dediğinde şaşkınca ona baktım.

"E yuh ama!" derken geri geri gidip nasıl toparlarım diye düşünüyordum.

"Bizim de resim yeteneğimiz yok diye hiç katılmayalım bile öyle mi?" Diyen Cenk abime şaşkınca baktım.

"Nerenizden anlıyorsunuz lafımı ya!" diye hırçınlaştığımda Ali abim bir anda kulağımı çekmeye başlamıştı.

"Neremizden mi anlıyoruz? Bir daha de bakayım?" Canımı yakmasa da eli yukarı çıktıkca parmak uclarımda yükselmek zorunda kalmıştım.

"Aa- Abi yanlış  anladınız ya!" diye kulağımı kurtarmaya çalışırken bir anda Ali abim kulağımı bırakıp bir anda kollarımı tutmasıyla son duamı etmeye başlamıştım.

Yaklaşıyor yaklaşmakta olan...

Düşündüğüm gibi de oldu. Enes abim bir anda bacaklarımdan tuttuğunda resmen iki taraftan gerilmiş çarsaf gibi yere paralel bir şekilde sallamaya başlamışlardı.

"Biz beceriksiziz ya beğenemiyor hanımefendi!" diye çıkışan Caner abime çevirdim kafamı zar zor.

"Ya ne bu yengeç burcu alınganlığı! Hayır yani akrep burcu olduğunu bilmesem şey edicem de! Ay başım döndüü! Sallamayın bi valla düşünemiyorum! Abi beynimde iki nöronum var zaten onlarda birbirine çarpıp duruyor sizin yüzünüzden!"

Gülerek yere yavaşça bıraktıklarında bir süre kendime gelmeye çalıştım. Başımda dikilen altı hıyar abime alttan alttan bakıyordum. "Ne kadar uzunsunuz ya. İyi ki fare falan değilim." dediğimde Kıvanç abim gülerek beni yerden kaldırmıştı.