ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ အျပင္ထြက္ၿပီး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္
ပစ္ခ်င္ေပမဲ့ အျပင္အထြက္မခံဘဲ မ်က္လံုးေဒါက္
ေထာက္ၾကည့္ေနတဲ့ ေမေမေၾကာင့္ ခ်န္းေယာလ္ အ
ေန အစားၾကပ္ျဖစ္ရသည္ ။ ေဆးလိပ္ကိစၥနဲ႔ ပတ္
သက္ၿပီး ေဖေဖသိသြားသလား မေသခ်ာေပမဲ့ ထမင္းဝိုင္းမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတြ႔ရင္ေတာင္ ေဖေဖက စကားတခြန္း မေျပာလာဘူး ။ ခပ္တည္တည္
မ်က္ႏွာထားနဲ႔ ေဖေဖ ေနပံုအရ ဒီကိစၥကို ေသခ်ာ
ေပါက္ ေမေမ့ဆီက ေဖေဖ သိေနၿပီေလာက္ၿပီ ။ သို႔
ေပမဲ့ ခ်န္းေယာလ္ကလဲ ခပ္တည္တည္ လူသားပင္။
တမိသားစုလံုးက စကားမေျပာရင္ေတာင္ သူက ေန
ႏိုင္သည့္လူသားပင္ ။ ဒီကိစၥေတြက ဘာကစလို႔ မွား
ယြင္းခဲ့သလိုဆို တီးဝိုင္းဖြဲ႔. သီခ်င္းဆိုသည့္ ကိစၥကို
ျငင္းခုန္ၾကသည့္ ေန႔ကို ျပန္ေတြးၾကည့္ရမည္ ။
စိတ္႐ႈပ္႐ႈပ္နဲ႔ အျပင္ထြက္ဖို႔ အေပၚထပ္ကေန ဆင္း
လာေတာ့ ေအာက္ထပ္ဧည့္ခန္းမွာ စကားေျပာေန
တဲ့ ေမေမနဲေဖေဖ အသံကို ၾကားလိုက္ရတာမို႔ ေလွ
ကားေပၚကေန ရပ္ကာ နားေထာင္လိုက္သည္ ။
" မင္းသားကို မင္းမထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူးလား မိန္းမ"
ဆိုတဲ့ ေဖေဖ့အသံက ေဒါသေတြ ပါဝင္ေနသည္ ။
ေမေမရဲ႕ သက္ျပင္းခ်သံဟာ ေလးလံျခင္းေတြ ႏွင့္ ။
မသာမယာ မ်က္ႏွာ နဲ႔ ေမေမက ေခါင္းငံု႔သြားေတာ့
ေဖေဖက ေတာက္ တခ်က္ ေခါက္သည္ ။ ဒီေကာင္
ကို ဒီအတိုင္း လႊတ္ထားေပးလို႔ မရေတာ့ဘူးလို႔
ေဖေဖက ေဒါသတႀကီး ေျပာလာျပန္သည္ ။
" ခဏေလာက္ ေစာင့္ၾကည့္ရေအာင္ ဒီအရြယ္ေတြ
က ဒီလိုပဲျဖစ္တတ္တာ ႐ွင္အသိပဲ ကြၽန္မတို႔ အရမ္း
ႀကီး ဖိအားမေပးဘဲ နားဝင္ေအာင္ ေျပာၾကရေအာင္
သားက ဆိုးတဲ့သူမွ မဟုတ္တာ႐ွင္ "
" ဆိုးတယ္ကြ မင္းသားက ဆိုးပံုဆိုးနည္းကို မင္း မ
သိဘူးလား ခံမေျပာ နားမေထာင္ေကာင္ကြ မိဘက
ဆံုးမ ျပန္ရင္လဲ မ်က္ႏွာေသနဲ႔ တခြန္းဝင္မေျပာဘူး၊
နားေထာင္သလားဆိုေတာ့လဲ မဟုတ္ဘူး ၊ လုပ္ခ်င္
ရာ လုပ္တဲ့ေကာင္ကြ ၊ အဲ့ဒီေကာင္ အဲ့အက်င့္ကို ျပင္
ရင္ျပင္ မျပင္ရင္ ငါနဲ႔အေတြ႔ပဲ "
" ႐ွင္ လုပ္လာျပန္ၿပီ အရင္တေခါက္ကလဲ နားဝင္
ေအာင္ ေဆးေအးေျပာလ္ု႔ိရရဲ႕သားနဲ႔ ႐ွင္ ဝုန္းဒိုင္းၾကဲ
လို႔ သားက ပ္ိုဆိုးလာတာ ၊ အဲ့တုန္းက သားက ေဆး
လိပ္ကိစၥေတြ မ႐ွိလာေသးဘူး ႐ွင္ေၾကာင့္ပဲ ၊ သား
ဝါသနာပါတာေလးပဲ ေခ်ာ့ေမာ့ေျပာၿပီး နားဝင္ေအာင္
လုပ္ ၊ အထက္တန္းေအာင္မွ သူ လုပ္ခ်င္တာေလး
လုပ္ဖို႔ ႐ွင္ ေအးေဆးေျပာျပသင့္ခဲ့တာ "
