Good Girls Are Bad Girls || Hemmings

Sixteen

Acacia POV

Waarom heb ik mezelf toch versproken en gezegd dat ik iets meer wist over de andere bands?

Ik ga mezelf zo echt nog verraden. Maar goed, ik heb ondertussen er al iets op verzonnen. Ik zeg gewoon dat een schoolvriendin van me Brandon goed kent. En dat ze niet over hem kan zwijgen, en dus ook niet over zijn band.

Terwijl we onze pizza's eten, discussiëren de jongens over hun setlist. Ik zit er maar een beetje verdoofd bij, aangezien ik al de titels die ze opsommen niet eens ken. Maar dan is het gevreesde moment daar.

"What do you think, Acacia?" Vraagt Ashton.

"Sorry, what?" Ik kijk hem aan met een zwak glimlachje.

"Should we play Try Hard or Out of my limit?"

"To be honest, I don't know both songs, so yeah." Ongemakkelijk bijt ik op mijn onderlip.

"They're on youtube, on our channel. You can look them up." Zegt Michael. "Wait, I'll show you." Michael haalt zijn telefoon boven en begint er driftig op te typen. "Here you go." Hij overhandigt me zijn telefoon. Voorzichtig neem ik 'm aan en kijk naar het schermpje waar een video op afspeelt. Ik luister aandachtig naar de video en glimlach af en toe om iets wat de jongens doen.

"This song is really catchy." Glimlach ik. "This one's Try Hard, right?" De vier jongens knikken. "Now, let me search the other song ..." Mompel ik en begin op hun youtube kanaal rond te klikken. Al gauw heb ik het liedje gevonden dat ze bedoelden.

Voor ik het goed en wel besef, heb ik al minstens vijf filmpjes van hun gezien. Ik heb het niet echt door, tot Michael begint te zeuren dat hij zijn telefoon terug wilt. Verward kijk ik op en overhandig hem zijn telefoon.

"Is my little sister becoming a fan?" Grijnst Ashton breed. Ik rol met mijn ogen en schud lachend mijn hoofd.

"I bet she's a Luke girl." Grijnst Michael breed.

"Mickael!" Roept Luke. "Are you fucking serious!" Luke duwt Michael waardoor hij zowat van de bank afvliegt. Ik grinnik zacht.

"I just think your songs are really good. But you should play Try Hard." Besluit ik dan. "I think it fits the best for now."

"Okay, so we're going for Try Hard!" Zegt Ashton blij. "Now we've finally got our setlist. Now you idiots can go home so I can have my peace again." Lacht Ashton.

"Same for me." Stem ik lachend in. "I don't like to wake up with four boys running in my room. And I have school tomorrow." Zuchtend sta ik op. "I'm going to sleep. Night guys!"

"Bye Acacia!" Roepen Michael en Calum vrolijk in koor. Luke staart me gewoon aan en zodra hij ziet dat ik het door heb, kijkt hij weg met rode wangen.

"Have sweet dreams!" Roept Ashton. Ik glimlach en loop de woonkamer uit.

"About Luke!" Hoor ik Michael nog achterna roepen, gevolgd door een zachte dof. Waarschijnlijk is Michael weer uit de zetel 'gevallen'.

Met een chagrijnig gezicht loop ik over straat. Het enigste wat me tegenhoud van het vermoorden van de persoon die school heeft uitgevonden, is de sigaret die zich nonchalant tussen mijn wijs - en middelvinger bevindt. Ik ben nog ver genoeg van school af, waardoor niemand me herkend of een tweede blik op me werpt.

Ik ga elke dag te voet naar school, omdat ik het fijner vindt. Je bent in de buitenlucht, dus kan ik roken. En je hebt ruimte voor jezelf. Ik wordt nog al gauw claustrofobisch in die schoolbussen, waarin iedereen te dicht op elkaar lijkt te zitten en elke stem net iets té luid lijkt te spreken. Nee, geef mij maar een wandeling naar school. Als ik bijna bij het schoolgebouw aankom, trek ik nog een laatste keer van de sigaret waarna ik de peuk op de grond gooi en 'm uit doe met mijn schoen. Ik laat de rook uit mijn mond ontsnappen en neem dan snel een kauwgom uit mijn jaszak. Daarna loop ik mijn persoonlijke hel in, school.

Ik ben niet de populairste op school, verre van zelfs. Ik ben het rare kind dat nooit een woord zegt en altijd goede cijfers haalt. Ze moesten eens weten ...

Maar eerlijk, ik kan er niet minder om geven wat zij van me denken. Ik weet waar ik sta, en dat is het belangrijkste. Natuurlijk kennen vele Ashton, waardoor ze uit mijn buurt blijven en me niet lastig vallen, maar dat is het dan ook. Ik zit steeds bij dezelfde twee meisjes, maar zij praten enkel maar over school. Meestal zit ik er maar bij, terwijl ik op mijn telefoon aan het sms'en ben met Brandon.

Dat zal vandaag wel niet het geval zijn. Sinds het laatste telefoontje, heb ik niet echt nog iets van hem gehoord. Hij zal het vast druk hebben met repeteren, en ik denk dat ze het nodig gaan hebben.