Good Girls Are Bad Girls || Hemmings

Thirty-nine

Luke POV

Nu was ik toch echt wel duidelijk. Maar nog heeft ze het niet door. Misschien moet ik het op mijn voorhoofd schrijven. 'I like you'. Ja, dat zou wat worden.

"Luke, you are so obvious." Lacht Ashton, zodra Acacia de woonkamer uit is.

"I don't think so. Because she doesn't realize." Zucht ik.

"Luke, stop being a little bitch, and just tell her."

"Yeah, just fuck already." Lacht Michael.

"No, you don't have to do that!" Zegt Ashton in paniek.

"Ash, relax, I won't." Lach ik.

"Hey, if you won't, I volunteer." Zegt Michael.

"Mikey, no." Zegt Ashton en geeft Michael een duw.

"I know, I know! I'm sorry!"

"You better be." Snuift Ashton.

"Guys! Breakfast is ready!" Horen we Ashton's vader van de keuken roepen.

"We're coming!" Roept Ashton terug en kruipt van Michael af. "You're a great pillow." Grapt Ashton.

"I know." Lacht Michael en staat dan ook op. De geur van bacon en eieren begroet ons in de keuken. Acacia zit al aan tafel te eten terwijl ze geconcentreerd op haar telefoon kijkt. Ik besluit om niet naast haar te gaan zitten, en neem plaats naast Ashton.

"You're sitting next to the wrong Irwin." Grapt hij, en ik schenk hem een klein glimlachje terug. Misschien moet ik eens niet meer zo wanhopig doen. Misschien dat dat helpt, want op dit punt, ben ik bereid om zelfs naar het advies van Michael en Calum te luisteren.

Er hangt een vreemde stilte in de keuken, terwijl we ons ontbijt opeten.
"This is something different than usual." Zegt Ashton's vader dan lachend. Ashton kijkt zijn vader vragend aan. "You're all not yelling for once."

"Oh." Lacht Ashton. "I guess." Hij haalt zijn schouders op en gaat verder met zijn ontbijt op te eten. Hoewel ik niet snap dat hij honger heeft, aangezien hij gisteren echt heel wat heeft gedronken. En nee, geen appelsap. Hoewel hij het wel dronk alsof het appelsap was.

Een glimlach komt op mijn gezicht.

"I think I know why." Lach ik zacht. Ashton werpt me een waarschuwende blik toe.

"Oh, really? You're making me curious, son." Zegt Ashton's vader.

"Well, Ashton just had a rough night." Lach ik zacht. Ashton geeft me een schop onder tafel en ik kijk hem grijnzend aan.

"Oh, well. At least I have Acacia." Lacht hij en klopt zijn dochter zachtjes op haar arm. Acacia kijkt verward op en glimlacht klein. Ze is er echt niet bij met haar gedachten. Zou ze nog steeds over Brandon nadenken? Ik hoop echt van niet. Hij is gewoon een klootzak, en ze moet niet onzeker worden door dit. Ik wil haar dit zo graag allemaal zeggen, maar ik heb mezelf net beloofd om wat afstand van haar te houden. Niet dat ik dat lang ga volhouden, maar oké. We zullen wel zien wat er van komt.

"What are you guys going to do today?" Vraagt Acacia dan.

"I don't know yet, why?" Vraagt Ashton.

"I don't really have anything to do, so yeah."

"Don't you have to study?" Vraagt haar vader meteen.

"No, Dad, I don't have any tests tomorrow."

"That's not an excuse. You don't only brush your teeth when you go to the dentist." Acacia zucht diep.

"Dad, I studied yesterday and friday. I think I'm good."

"If you are sure about that." Zegt haar vader, maar ik merk ook wel dat hij liever heeft dat Acacia thuis blijft.

"We could go to the beach." Stelt Ashton voor. "It's a nice day. We could swim."

"Uhm, yeah, the beach. Swimming." Mompelt Acacia en ik zie haar ogen naar haar arm gaan, net op de plek waar haar tatoeage verstopt zit onder haar mouw.

"You don't have to swim." Zegt Ashton meteen. "We could just like, do volleyball?"

"I don't like the outside." Zegt Michael. Ik zucht diep en rol met mijn ogen.

"We're going to the beach. You'll have to suck it up, Mikey." Besluit ik dan maar.