Twenty-three

642 47 1
                                    

Luke POV


"Here he is! Where the hell have you been? Did you had to take a shit?" Lacht Michael.

"No." Zeg ik simpel en schuif aan de tafel aan. Gelukkig hebben ze nog wat te eten voor me overgelaten.

"Than where were you?" Vraagt Calum.

"I was talking to Acacia."

"Why were you talking to my sister?" Vraagt Ashton, meteen beschermend.

"She needed someone to talk to." Antwoord ik en stop het eten dat ik op mijn vork heb geschept in mijn mond, waardoor ik dus niet verder kan antwoorden.

"I really want to know why, but I guess you're just going to stuff food in your mouth so you can't aswer us." Zucht Ashton.

"Twat's wright!" Antwoord ik, met mijn mond vol. Zuchtend besluiten de drie jongens om het maar op te geven, terwijl ik verder eet. Ondertussen scroll ik wat door twitter op mijn telefoon.

"Are we going to practice some more if Luke's done?" Vraagt Calum.

"I think it's enough for today." Zegt Ashton.

"I agree with my son!" Horen we Ashton's vader roepen.

"Well, that's clear." Lacht Michael. "Tomorrow, same time?" Vraagt hij daarna.

"That's fine by me. But Luke, not your same time, okay?" Zegt Ashton waarschuwend. Ik rol met mijn ogen, waarna ik knik en meer eten in mijn mond prop.

"Luke, we're serious. Don't be too late."

"I won"t." Mompel ik met een mond vol eten.

Zodra ik klaar ben met eten, vertrekken we alle drie naar huis. Onderweg naar huis, denk ik na over mijn gesprek met Acacia. Ik snap nog steeds niet dat ze dus gewoon een vriendje heeft. Daar gaan dus mijn kansen, niet dat ik die daar voor al had. En ik snap niet dat die kerel haar zo behandeld. Hij zou verdomme zijn beide handen én voeten mogen kussen met een meisje als Acacia, maar nee. Hij besluit om een klootzak te zijn en haar zo te behandelen.
Zoiets gaat er bij mij dus niet in. Maar ja, wat kan ik er aan doen? Naar Ashton zou ze luisteren, maar ik heb het beloofd om het hem niet te zeggen. Waarom heb ik dat ook eigenlijk weer gedaan?!

Ik zucht gefrustreerd en haal mijn hand door mijn haar.

Ik moet iets verzinnen om haar te doen realiseren dat ze veel beter kan krijgen. Ik wil nu geen random namen gaan noemen, maar ik zou haar bijvoorbeeld al veel beter behandelen. Ik gooi het er maar even uit.
En om Ashton nu te vragen voor mij een goed woordje te doen bij zijn kleine zus, dat is me nu net toch wel iets te vreemd. Hoewel ik er zowat zeker van ben dat Ashton dat nog voor mij zou doen ook.

Eindelijk kom ik aan bij mijn huis en onderbreek ik mijn gepieker om mijn sleutel te zoeken en naar binnen te gaan.

"Hi, Luke!" Begroet mijn moeder me vanuit de zetel.

"Hey mom." Glimlach ik naar haar en loop naar de keuken om wat te drinken te halen.

"How was band practice?"

"It was okay." Zeg ik vanuit de keuken. Ik loop naar mijn moeder toe en ga naast haar zitten. Ik leg mijn hoofd op haar schouder. Ze zucht diep, wetend hoe laat het is.

"What's wrong?" Vraagt ze me.

"Nothing." Mompel ik.

"Luke." Zegt ze op waarschuwende toon.

"Okay, fine. It's a girl."

"You're too young to date." Zegt mam meteen.

"Mom, c'mon, I'm seventeen!" Protesteer ik. "Almost eighteen!"

"Fine, fine." Zucht ze. "Who is it?"

"It's Ashton sister."

"Oh god, out of all girls, you have to like the sister of your best friend." Mompelt mam.

"I can't help it!" Zucht ik en ga rechtop zitten. "It's something about her ... I don't know."

"Tell me." Zegt mam aanmoedigend en kijkt me glimlachend aan. Ik adem diep in en vertel mam alles over Acacia.

Good Girls Are Bad Girls || HemmingsWhere stories live. Discover now