Good Girls Are Bad Girls || Hemmings

Thirty-two

Acacia POV

Ik heb net Luke één van mijn grootste geheimen verteld. Maar ik vertrouw hem. Ook al ken ik hem helemaal nog niet zo lang, ik vertrouw hem. Ik weet dat hij nooit iets zal vertellen aan iemand over Brandon of over mijn tattoo. Op een korte tijd heeft die jongen al zoveel voor mij gedaan, zonder dat hij het beseft.

En het vreemde is, dat ik hem en Brandon steeds meer en meer begin te vergelijken. Als Brandon iets bij me doet, vraag ik me steeds af wat Luke zou doen. Het is een erg vreemd gevoel en moeilijk te beschrijven.

Een diepe zucht verlaat mijn mond en dan begin ik verder na te denken over hoe ik in vredesnaam zaterdag het huis uit ga komen. Zaterdag ga ik namelijk naar een feestje van iemand bij mij op school, maar ik moet het natuurlijk allemaal weer stiekem doen.

"Acacia!" Hoor ik dan Ashton roepen. Ik sta op uit mijn raamkozijn en trek mijn vest weer aan.

"I'm coming!" Roep ik terug en loop de trap af. Van zodra ik de kelderdeur opendoe, wordt ik al overdonderd door verschillende gitaarklanken met drumgeluiden er tussen door. Ook kan ik Ashton's lach horen, iets wat mij doet glimlachen. Ik loop de keldertrap af en zodra ik in het zicht van de jongens kom, stoppen ze met spelen. "Hi!" Zeg ik lichtjes ongemakkelijk. Ashton zwaait met een brede glimlach naar mij met één van zijn drumstokken. Ik grinnik zacht en ga op de zetel zitten.

"So, okay, Acacia, we're going to play some songs, and we need you to be honest with us if it's good or nah." Zegt Michael grijnzend. Ik rol met mijn ogen om het laatste woordje en knik dan.

"I'll be honest."

"Guys, are you sure you want her to be honest? She can be very rude." Zegt Ashton grinnikend.

"I'll be gentle." Lach ik.

"THAT'S WHAT SHE SAID!" Roept Calum.

"Oh god." Mompelt Luke en schud zijn hoofd.

"Sorry, I couldn't resist." Lacht Calum en begint aan zijn gitaar te prutsen.

"Just play." Grinnik ik en laat me tegen de rugleuning van de zetel zakken.

"So, what do you think?" Vraagt Ashton meteen nadat ze het laatste liedje hebben gespeeld.

"It was okay, I guess.." Zeg ik twijfelend. Ik moet mezelf bedwingen om niet beginnen te lachen als ik hun gezichten zie.

"Just okay?" Vraagt Michael verbaasd.

"Yeah." Ik haal mijn schouders onverschillig op. Ik kijk naar Ashton en zie hem rollen met zijn ogen. Hij heeft duidelijk door wat ik aan het doen ben.

"Wasn't it like, I don't know, awesome?" Zegt Calum.

"Nah."

"Acacia, stop doing that." Zucht Ashton. "You're making them upset." Ik grinnik zacht en schud licht mijn hoofd.

"Were you lying?!" Vraagt Michael verbaasd.

"Yes, of course!" Lach ik. "You guys don't need to believe me so fast."

"I know that." Hoor ik Luke zachtjes mompelen, maar ik weet niet zeker of ik het goed heb gehoord. Die jongen moet echt eens leren articuleren.

"But, it's getting late, and I need to go to school tomorrow." Zucht ik. "I'm going to get some sleep. Can you guys keep the noise down?"

"Sure! Have sweet dreams." Zegt Ashton en komt naar me toegelopen om me een knuffel te geven.

"How cute!" Roept Michael en ik grinnik zacht om zijn reactie. Ik steek kort mijn tong naar hem uit en loop dan de kelder uit. Een geeuw ontsnapt mijn mond terwijl ik mijn kamer binnenloop. Net als ik mijn shirt over mijn hoofd wil trekken, hoor ik iemand zijn keel schrapen. Snel laat ik mijn shirt weer naar beneden vallen en draai me om. Ik kom oog in oog te staan met Luke die met glimlachend aankijkt.

"That's almost twice, Hemmings." Grinnik ik.

"I know. I'm sorry." Zegt hij glimlachend. "I just wanted to say good night and uhm, ... yeah." Luke kijkt me ongemakkelijk aan.

"And?" Ik frons.

"That's all." Zegt hij met een kleine glimlach.

"Oh."

"Yeah, uhm, bye." Luke loopt snel mijn kamer uit. Ik snap die jongen soms echt niet.