Good Girls Are Bad Girls || Hemmings

Twenty-five

Luke POV

Zodra ik het podium zie en het aantal mensen dat ervoor staat, beginnen de zenuwen toch wel te stijgen. We hebben nog nooit voor zoveel mensen gespeeld.

"Already shitting your pants, Hemmings?" Hoor ik iemand lachend achter me zeggen. Ik draai me met een ruk om en kijk de jongen vreemd aan. Hij heeft pikzwart haar dat in een kuif gelijkaardig aan de mijne omhoog zit. Zijn bruine ogen kijken me spottend aan en ik zie kleine delen van tattoo's onder zijn shirt vandaan komen.

"And who the fuck are you?" Vraag ik en haal een wenkbrauw op.

"I'm Brandon." Fronsend kijk ik hem aan. De naam komt me bekend voor, maar van waar ...?

"Yes?" Ik kijk hem afwachtend aan.

"I'm the leadsinger from Calling Glasses, idiot. We're the band that's going to kick your sorry asses." Lacht hij gemeen.

"Okay?" Ik kijk hem verward aan. "And you're telling me this because ..?" De kerel is misschien wel enkele jaren ouder dan mij, maar hij laat geen enkele indruk op me na. Hij denkt dat hij slim over komt, maar volgens mij is hij gewoon echt achterlijk.

"Because you need to stay the fuck away from my girlfriend. We may not be on good terms right now, but she's still mine!" Roept hij uit. En dan valt het plaatje in elkaar. Dit is de klootzak van een vriend van Acacia.

"Oh, you're that asshole that almost raped her and keeps on making her cry." Zeg ik begrijpend. De ogen van Brandon kunnen wel vuur schieten, en met een voldane grijns kijk ik hem aan. "Suprised I know that, motherfucker?"

"You little shit." Zegt hij en knijpt zijn ogen dichter bij elkaar. Daarna draait hij zich zonder nog iets te zeggen om en loop naar de rest van zijn band.

"Luke!" Hoor ik iemand mijn naam roepen. Ik draai me richting het geluid en zie Ashton wild staan zwaaien met zijn drumstokken. Ik loop er naartoe in een sloom tempo.

"What?" Vraag ik zodra ik bij hem ben.

"We need to give our setlist to this guy." Zegt Ashton en wijst naar de man naast hem.

"Oh, sure." Zeg ik en grabbel in mijn broekzakken, waarna ik een opgeplooid papier eruit haal. Ik vouw het papier open en geef het met een verontschuldigde blik aan de man.

"Punk rockers these days." Mompelt hij en loopt verder terwijl hij het papier bij in de map stopt.

"Where's Acacia?" Vraag ik dan en kijk om me heen.

"Bathroom." Zegt Calum simpel.

"Oh."

"No worry, she'll be back soon so you don't have to miss her any longer." Grinnikt Michael.

"Watch your words, Highlighter. Yeah, I still remember that nickname." Grijns ik.

"Oh shut up." Mompelt Michael en loopt richting de tafel met eten waar pizza tussen staat. Natuurlijk.

"When are we up?" Vraag ik aan niemand in het bijzonder. Michael komt terug gelopen al bijtend van een stuk pizza.

"There's a list." Zegt hij en wijst met zijn vrije hand naar een stuk papier tegen de muur. Ik loop er naar toe en scan de lijst, opzoek naar onze naam. We staan als voorlaatste, waardoor we net voor Calling Glasses komen. Ik vloek zachtjes binnensmonds en loop dan weer terug naar Calum, Ashton en Michael.

"Hi guys!" Hoor ik dan Acacia zeggen. Ik kijk meteen op en zie haar vrolijk onze richting uit lopen. Ik laat mijn blik glijden naar Brandon, en zie hoe hij zijn blik op haar heeft gericht. Ik schenk hem een brede grijns en kijk naar Acacia. "I'm going to stand in the public, allright? I'll save you guys a spot."

"Okay! Thanks sis!" Zegt Ashton vrolijk en geeft haar een knuffel.

"If I don't get the chance to see you guys before your performance, good luck!" Zegt ze en geeft vervolgens ook Michael, Calum en mij een knuffel. Terwijl ik haar een knuffel geef, richt ik mijn blik op Brandon. Hij ziet zowat groen van jaloezie, iets wat mij alleen maar vrolijker maakt. Ik houd Acacia net iets langer vast dan zou moeten en laat haar dan los.

"Thanks." Glimlach ik naar haar. Ze kijkt me vreemd aan maar glimlacht dan. Ze loopt de backstage uit en ik draai me om naar de andere drie jongens, die me vragend aankijken. "What?!" Vraag ik verdedigend.

"Nothing." Zegt Michael snel en richt zich weer op zijn pizza. Ik bijt op mijn onderlip om mijn grijns te onderdrukken en kijk nog even kort naar Brandon, die zowat staat te koken van woede.

Net wat ik wou hebben.