Good Girls Are Bad Girls || Hemmings

Twenty

Acacia POV


Eenmaal bij de bib aangekomen, ga ik ergens vanachter in zitten, aan het tafeltje waar Brandon en ik altijd zitten. Hier kan de bibliothecaresse ons niet horen en gaat ze dus ook niet heel de tijd zeuren dat we moeten zwijgen. Ik haal het boek uit mijn rugzak waar ik net ook in zat te lezen en besluit om maar wat verder te lezen, aangezien Brandon er toch nog niet is.

Als ik ongeveer een hoofdstuk heb afgelezen, komt Brandon aan de tafel staan.
"Hi babe." Zegt hij glimlachend. Ik glimlach terug en stop de bladwijzer tussen de pagina's waarna ik mijn boek wegstop. Brandon komt op de stoel naast me zitten en ik draai me wat zodat ik naar hem toe zit.

"What did you wanted to talk about?"

"I wanted to say sorry because I tried to push you into something you weren't ready for." Zegt hij zacht en pakt mijn beide handen in de zijne. "I guess I kind off freaked out because you kissed Luke." Bekend hij.

"Brandon, you are my boyfriend. Not Luke. That kiss was nothing. Nothing." Glimlach ik.

"I know, but still. Maybe you thought that Luke is a better boyfriend for you."

"I will never think that." Glimlach ik. "Don't be so insecure, Brandon." Brandon glimlacht naar me en buigt naar me toe. Hij drukt een klein kusje op mijn mondhoek.

"You are still coming to the concert on Friday right?"

"But the band of my brother is performing too." Zeg ik en bijt op mijn onderlip.

"Than come with them." Zegt Brandon glimlachend. "You really need to see us perform." Dringt hij lichtjes aan.

"Okay, fine, I'll come with Ash. But you know I saw you guys perform like, a million times before right?"

"Yes. But now it's special." Zegt hij breed glimlachend.

"And why is that?" Vraag ik sceptisch.

"Because we're going to beat your brothers little ass." Lacht Brandon. Ik knijp mijn ogen samen.

"Are you fucking serious, Brandon? Please tell me this is a joke. A really bad joke."

"Oh, c'mon Acacia. They can't be as good as us." Lacht Brandon.

"You never even heard them." Zeg ik boos en begin mijn boek in mijn rugzak te stoppen.

"Acacia, babe, please do-"

"Don't 'babe' me, Brandon." Zeg ik fel en hang mijn rugzak over mijn schouder. "You need to stop being so rude."

"But, babe, I'm a bad boy. That's why you fell for me, remember?" Zegt Brandon met een zelfvoldane grijns.

"You ... You ... You little shit!" Roep ik uit, waardoor ik een luide 'sssssht' hoor komen van vooraan in de bib. Ik storm weg van de tafel, en Brandon doet niet eens de moeite mij terug te roepen. De tranen springen in mijn ogen nog voor ik de bib verlaat, en mijn honger is ook plots helemaal weg.

In een snelle pas loop ik naar de bushalte toe, hopend dat er snel een bus komt. Maar het universum is tegen me vandaag en blijkbaar is er net een bus vertrokken. En de volgende komt pas over een halfuur. Fuck. Aarzelend neem ik mijn telefoon uit mijn broekzak, en bel naar het eerste nummer in mijn contactenlijst.

"Ash? Can you please pick me up?"

"Did you really had to bring your whole band, Ash?" Zucht ik terwijl ik op de achterbank ga zitten. Blijkbaar heeft Michael de bijrijdersstoel geclaimed, en zit ik nu gepropt tussen Calum en Luke, omdat beide aan het raam wouden zitten.

"Sorry, sis. They wanted to come." Zegt Ashton en start de auto weer. "But, hey, is everything all right?"

"Yeah, you look like shit. Sorry." Zegt Calum.

"It's fine. I'm fine." Zeg ik met een kleine glimlach.

"Are you sure?" Vraagt Luke en kijkt me bezorgd aan.

"Yes, I'm sure. Now just, leave me alone, okay?" Zucht ik en laat me tegen de rugleuning aanzakken. Voorzichtig kijk ik of Luke en Calum toch niet naar me kijken en neem dan snel mijn telefoon. Een bericht van Brandon. Ik wil het niet eens lezen en stop gefrustreerd mijn telefoon weer weg.

"We're home." Zegt Ashton dan glimlachend en parkeert de auto. Ik duw Calum zo wat uit de auto zodat ik eindelijk naar mijn kamer kan gaan en mezelf kan vol proppen met ijs. Maar dat is tegen de plannen van iemand anders.

"Who's Brandon?" Hoor ik Luke in mijn oor fluisteren.