Good Girls Are Bad Girls || Hemmings

Thirty-nine

Luke POV

"I can't believe this is happening already."

"Ssssht! Don't wake them up! I want a picture of this first."

"This is just pure gold. Now Luke will never call me Highlighter again!"

"I'm so going to ask Acacia what happened."

"Should we wake them up so we can see their faces?"

"Get some water!"

"No! No water!"

Ik kreun zacht terwijl ik langzaam wakker wordt.

"Shut up!" Mompel ik boos en rek mezelf uit. Maar ik verstar helemaal als mijn vuist iemand raakt. Mijn ogen vliegen naar opzij en ik zie Acacia naast me liggen. "What the ..." Ik val letterlijk uit het bed en schud licht mijn hoofd. de drie jongens in de deuropening beginnen luid te lachen, waardoor ik ook Acacia langzaam wakker zie worden.

"What are you doing in my room?" Vraagt Acacia verward.

"What is he doing in your room?" Vraagt Ashton lachend terug. Acacia kijkt opzij en dan kijkt ze mij aan. Haar ogen worden groot en ik glimlach schaapachtig naar haar.

"Goodmorning?"

"What the fuck are you doing here?!" Roept Acacia, duidelijk van slag.

"He was in your bed, sleeping." Lacht Calum.

"Who know what else happened." Grijnst Michael.

"What? No! He wasn't in my bed!" Protesteert Acacia.

"Oh, he was." Lacht Ashton. "They have pictures. Be happy it's us walking in on you two and not dad." Acacia zucht diep en laat haar hoofd in haar handen zakken.

"I'm sorry." Zeg ik dan maar voorzichtig. "We probably fell asleep while we were talking."

"Talking huh? Is that how they call it these days." Grinnikt Michael.

"Michael, seriously, shut the fuck up." Zeg ik boos en sta op van de grond. Ik heb duidelijk nog al mijn kleding aan, net als Acacia. "Nothing happened!" Zucht ik gefrustreerd en haal mijn hand door mijn haar dat helemaal uit model is. "I'm really sorry, Acacia." Zeg ik zacht en kijk haar verontschuldigend aan.

"It's okay." Ze glimlacht klein. "I know nothing happened. But these little shits won't believe it!" Roept ze nu richting de drie jongens.

"Woah, I guess you didn't sleep well." Lacht Calum. "We'll be downstairs while you two 'talk things out'."

"Calum!" Roepen Acacia en ik tegelijkertijd. Ashton grinnikt zacht en duwt Calum en Michael zowat de trap af, terwijl hij ons een knipoog geeft en dan ook de trap afgaat.

"I'm really sorry." Zeg ik nog eens.

"No it's okay, really." Zegt Acacia glimlachend. "I actually have to thank you." Lacht ze zacht. Ik kijk haar vragend aan, niet wetend waarvoor ze me zou moeten bedanken. "For listening." Verduidelijkt ze.

"It's nothing." Lach ik. "I understand you needed someone to talk to." Glimlach ik.

"Yeah, that's true. You are the only person I can talk with about Brandon." Zucht ze.

"I know."

"I don't understand why you don't just tell me to shut up about him." Lacht Acacia. "I know you don't like him, so it must be very annoying to you."

"Well, to be honest, it is very annoying." Lach ik.

"Than why are you still here?" Vraagt Acacia, met een vragende blik.

Wel, dat is een goeie vraag. Waarom ben ik nog hier? Het is niet dat Acacia plots gaat denken, 'Hé, misschien moet ik het uitmaken met die klootzak van een Brandon en eens random met Luke kussen om te zien wat dat geeft'. Want zo gaat het altijd. Een meisje ziet nooit in dat ze de jongen waar ze mee is niet goed voor haar is en dat ze veel beter kan krijgen. Dat ze het verdient om veel beter behandeld te worden en dat ze meer waard is dan dat ze denkt.
Maar om dat nu nog in haar hoofd te krijgen, dat is een heel ander verhaal.

"To be honest, I really don't know." Zeg ik met een kleine glimlach.
"Oh. I'm sorry."

"It's okay." Maar eigenlijk, lijkt het alsof ik langzaam aan het dood gaan ben.