Zawgyi
" ေဟး .. အလုပ္႐ႈပ္ေနလား ... "
ေနာက္ေက်ာကေန ရုတ္တရက္လွန္႔လိုက္တဲ့ က်ိဳးခ်န္ေၾကာင့္ .. အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔ ၾကည့္လက္စဓါတ္ပံုေလးကို ရင္ဘတ္ဆီ ကပ္လိုက္မိသည္ ... ။
ျပီးမွ ...
" နိုး .. ဒီေန႔ေတာ့ အလုပ္ကျပန္လာတာ ေစာလွခ်ည္လား .. "
" ေစာဆို .. မနက္ျဖန္ အမိေျမကိုျပန္ေတာ့မယ့္ ကိုယ့္ခရက္ရွ္ကို ညစာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ဧည့္ခံခ်င္လို႔ အလုပ္မွာ ခြင့္ေတာင္းခဲ့တာေလ ... ''
အလုပ္ကအျပန္ မားကတ္တစ္ခုခုကို ဝင္လာခဲ့ဟန္ရွိၿပီး .. ရင္ခြင္ထဲမွာေပြ႔ထားတဲ့ ဟင္းခ်က္စရာအိတ္ေတြ ဘူးေတြကို သူ႔ေရွ႕တိုးေပးရင္း ေျပာေနတာမို ့ ..
" အိုင္းယား .. ျပန္ခ်င္စိတ္ေပ်ာက္သြားေအာင္ အစားအေသာက္နဲ႔ ဆြဲေဆာင္မယ္ေပါ့ .. ဒီလိုလား .. "
" တားလဲ မရမကဇြတ္ျပန္မွာမွန္း မသိ႐ွာဘူးကိုး .. ဒီေလာင္ဇီက .. "
က်ိဳးခ်န္က နႈတ္ခမ္းတစ္ေတာင္ေထာ္ၿပီး .. သူ႔ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္လာေတာ့ အလိုက္သင့္ပဲေပြ႔ဖက္ ေပးလိုက္သည္ .. ၊၊
ေနာက္ .. နဖူးေပၚ အေခြလိုက္ကေလးက်ေနတဲ့ ဆံစေတြကို အသာသပ္တင္ေပးရင္း ..
" ျဖစ္နိုင္မယ္ဆိုရင္ မင္းကိုပါ အပါေခၚသြားခ်င္တာ .. မင္းမွသေဘာမတူဘဲ ... "
" ဟမ့္ .. ထားပါေတာ့ ..
အမိေျမကိုျပန္ေရာက္ရင္သာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေမ့မသြားနဲ႔ .. "
" စိတ္ခ် .. လံုးဝေသခ်ာတယ္ .. အၿမဲတမ္းပူညံပူညံလုပ္တတ္တာေရာ .. မင္းခ်က္ေကြ်းတဲ့ ဟင္းေတြကိုေရာ .. အကုန္လံုးကို အၿမဲသတိရေနေတာ့မွာ .. "
" အေျပာကေတာ့ ေက်နပ္စရာပဲ .. ဒါထက္ .. "
" ဒါထက္ .. ဘာျဖစ္သလဲ .. "
က်ိဳးခ်န္က သူ႔လက္ထဲက ႐ုန္းထြက္လိုက္ရင္း ..
" ဂ်ပန္ကိုေရာ ျပန္လာဖို႔စိတ္ကူးရွိရဲ့လား .. "
" စိတ္ကူးေတာ့ရွိေပမဲ့ ျပန္မလာျဖစ္ေလာက္ေတာ့ဘူး ထင္တာပဲ .. လာစရာအေၾကာင္းမွ မရွိေတာ့တာ .. "
" လာစရာအေၾကာင္းမရွိလဲ အလည္သေဘာမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္ .. တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ ျပန္လာခဲ့ဦး .. "
YOU ARE READING
ᴛʜᴀᴛ ʙᴏʏ 「ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ」
Fanfictionဉာဏ္မ်ားလြန္းတဲ့ ယုန္ညိဳအိမ္ေျပးေလးရယ္ .. အျမဲနားလည္လက္ခံေပးႏိုင္တဲ့ ယုန္ပိုင္႐ွင္ေကာင္ေလးရယ္ .. ကိုးကြယ္မိတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားမွာ အတၱပါးပါးေလးေတြလဲ ပါဝင္တယ္ .. ဆာကူရာေဆာေတြရဲ႕ အဓိပၸါယ္က ထာဝရတည္တံ့မယ့္ ခ်စ္ျခင္းတရားပါတဲ့...
