Zawgyi
" အေနွာင့္အယွက္ေပးေနတာ ေတာ္ေလာက္ၿပီ ဇန္းက်င္ .. "
ေ႐ွ႕တူ႐ႈဆီက ထမင္းဘူးေလးနဲ႔အတူ .. ရပ္ေနတဲ့ ဇန္းက်င္ကိုပါ လ်စ္လ်ဴရႈရင္းဆိုေတာ့ .. ဇန္းက်င္က ျပာျပာသလဲ ေျဖ႐ွင္းခ်က္ေပးသည္ .. ၊၊
" ေနွာင့္ယွက္တာမဟုတ္ပါဘူး .. ကြၽန္ေတာ္က ေကာအတြက္ေန႔လည္စာ ျပင္ေပးခ်င္ရံုတင္ .. ကုမၸဏီကန္တင္းမွာပဲ အၿမဲစားေနေတာ့ ျကာရင္ အစာအိမ္အတြက္ မေကာင္းဘူးမဟုတ္လား .. အဲ့ဒါေၾကာင့္ ... "
" ဘာမွ ပတ္သက္စရာမလိုတဲ့သူေတြပဲ .. ဘာမွပူေပးေနစရာမလိုဘူး .. "
" ... "
" ျပန္ေတာ့ .. "
" ကြၽန္ေတာ္က ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ .. ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဘာခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ား ႐ွိေနလို႔လဲ .. ေ႐ွာင္းက်န္႔ေၾကာင့္လား .. ထပ္ၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ေၾကာင့္ပဲလား .. "
ဇန္းက်င္ .. ေျပာရင္း ေဒါသထြက္လာတာေၾကာင့္ အသံက်ယ္သြားမိရဲ႕ .. ၊၊
ရလဒ္အျဖစ္ ယြီပင္းရဲ႕ အထင္ေသးဟန္ အၾကည့္ေတြသာ ေဖာေဖာသီသီရ႐ွိေတာ့ ရင္ဘတ္တျခမ္းက မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္နာတယ္ .. ၊၊
" မင္းဘယ္လိုလူလဲ စူးဇန္းက်င္ ..
မင္းမရွက္တတ္ေပမယ့္ ငါရွက္တယ္ .. အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေအာ္ျကီးဟစ္က်ယ္လုပ္ခ်င္ရင္လဲ ငါ့ကုမၸဏီမွာေတာ့ လာမလုပ္နဲ႔ .. အခုထြက္သြား .. ေတာက္ .. "
"" ဒုန္း .. ""
ေဒါသတႀကီးနဲ႔ သူ႔ကို ရံုးခန္းထဲက အတင္းတြန္းထုတ္လို႔ .. ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း တံခါးေဆာင့္ပိတ္လိုက္တဲ့ ယြီပင္းက ..
သူ႔ကို မလိုလားဟန္ေတြအျပည့္ .. ၊၊
ကုမၸဏီဝန္ထမ္းတခ်ိဳ႕က လွည့္ျကည့္လွည့္ျကည့္နဲ႔ အနားက ျဖတ္သြားတာေတာ့ .. ဝမ္းနည္းစိတ္နဲ႔အတူ မ်က္နွာပူရတယ္ .. ၊၊
ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ဝဲတက္လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို မ်က္ေတာင္ခတ္သိမ္းလိုက္ရင္း .. ယြီပင္းအတြက္ ျပင္ဆင္လာတဲ့ ထမင္းဘူးေလးကို ျပန္ယူျပီး ကုမၸဏီထဲက ေျပးထြက္ခဲ့ေတာ့ရဲ႕ .. ၊၊
မြန္းၾကပ္ေနတဲ့ စိတ္ေတြဟာ ထြက္ေပါက္မဲ့လို႔ .. ၊၊
သိမ္ငယ္စိတ္ဟာ ေဒါသအျဖစ္ ကူးေျပာင္းတယ္ .. ၊၊
YOU ARE READING
ᴛʜᴀᴛ ʙᴏʏ 「ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ」
Fanfictionဉာဏ္မ်ားလြန္းတဲ့ ယုန္ညိဳအိမ္ေျပးေလးရယ္ .. အျမဲနားလည္လက္ခံေပးႏိုင္တဲ့ ယုန္ပိုင္႐ွင္ေကာင္ေလးရယ္ .. ကိုးကြယ္မိတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားမွာ အတၱပါးပါးေလးေတြလဲ ပါဝင္တယ္ .. ဆာကူရာေဆာေတြရဲ႕ အဓိပၸါယ္က ထာဝရတည္တံ့မယ့္ ခ်စ္ျခင္းတရားပါတဲ့...
