Stolen Chances

Chapter 21

"Baby misis ko."

Dali-dali akong napabangon nang marinig ko ang boses ni Bagyo sa utak ko. Parang kinapos ako ng hininga. Pakiramdam ko ay may nakasakal sa akin kanina. Naluluhang nilibot ko ang mata ko kung nasaan ako at doon ko napagtantong nasa hospital ako. Kaya pala kung anu-ano ang naramdaman kong nakalagay sa kawatan ko. I was still catching my breath when I sat up. Bumalik sa alaala ko si Bagyo.

Teka? Nasan si Bagyo? Bakit hindi ko siya makita?

Napatingin ako sa pintuan nang bumukas ito at iluwa nun si Alikabok.

"Buti naman at gising ka na. Do you want anything?"

I was watching him as he walked near me. He was not looking at me. In short, he's avoiding my gaze. Kahit na nasaktan ako sa pag-iwas niya ay susubukan ko paring paki-usapan siya. I need to see Bagyo right now. Mag-isa siya at alam kong nalulungkot siya.

"Alikabok.."

Mahinang tawag ko sa pangalan niya pero dumiretso lang siya sa may side table malapit sa akin at nagsimulang magbalat ng mansanas.

"You need to rest."

He said not even giving me a glance. Hindi pa man ako nagsasalita ay sinushut-down na niya ako.

Is this the payment of me hurting him? Bakit ang sakit naman ng balik sa akin?

"I remember everything, Cavs."

I said. He was not even shocked. I think he expected it.

"Alam ko. Tinawag mo nga akong Cavs bago ka nawalan ng malay kanina."

"Galit ka ba sa akin, Alikabok?"

Nanginginig kong tanong. There he averted his gaze to me. He sighed.

"Kailan ba ako nagalit sayo, Ariella?"

Natahimik ako sa sinabi niya. Mas mahirap pala iyong ganito. Iyong feeling na alam mong nasasaktan mo ang isang tao pero hindi mo naman alam kung paano siya ico-comfort.

"I'm sorry."

I know sorry won't ease the pain. But I'm trying...

"I'm sorry. Kung hindi lang siguro ako umali---"

"As what I have told you, Ariella. Hindi ka naman talaga umalis noon dahil sa kasal natin, diba? Kahit na nakilala mo pa ako nun, aalis ka parin. Cause your heart was looking for something that was not me."

Nag-init ang sulok ng mga mata ko sa sinabi niya.

"Alam ko... Sobra-sobra na siguro kung hihingi ako sayo ng pabor---"

"Tatakas ka na naman para makita siya?"

Hindi ako nakapagsalita dahil tama naman siya. Gusto kong makita si Bagyo. Pinahid ko ang luha ko.

"I can not help you. May mga tauhan si Thunder sa labas. He made sure no one can enter here without his permission. Natatakot lang siyang pumasok ngayon dahil natatakot siya sa magiging reaction mo."

Bumalik sa alaala ko ang ginawa ni Kulog kanina. Nagagalit ako sa kaniya. Ayoko na munang makita siya dahil baka masaktan ko lang siya. Mabuti nalang at naisipan niyang wag munang pumasok dahil baka hindi ko siya matantiya.

"Pero Alikabok..."

I tried not to break my voice, but it broke before I could even refrain myself.

"Kilala mo naman si Bagyo. He might do something reckless. He was traumatized too. I can see it in his eyes while looking at me when Kulog tried drowning me."