အခ်စ္​ဦးမို႔...ခ်စ္​ပါသည္​[ အချစ်ဦးမို့...ချစ်ပါသည် ]

အခ်စ္​ဦးမို႔...ခ်စ္​ပါသည္​"4"

#unicode
#zawgyi

နေ့လည်စာထမင်းစားလွတ်ချိန်.....။

မနတ်ကဖွေးနေအောင်လူးထားတဲ့ သနပ်ခါးလေးနှစ်ဖတ်က
မျတ်ရည်စီးကျောင်းနဲ့တူတူ ပါသွားတာမို့မရှိတော့...
ခုံပေါ် မှောက်ပြီးငိုနေတာ ၁၅မိနစ်ကျော်ပြီ...

ကိုကိုကရက်စက်တယ်...
ကူးကူးလို့အသည်းနှလုံးမရှိဘူး...အဟင့် ဟီး....
ကိုကို့ကိုတွေ့ချင်စိတ်နဲ့ မနတ်ကထွတ်လာတာမို့်
ထမင်းချိုင့်လည်မပါလာဘူး....
ဗိုက်ဆာနေပြီ..ကူးကူးကဗိုက်ဆာရင် တစ်အားဝမ်းနည်းတာရယ်...ကိုကို့ဆီကိုလည်းမသွားတတ်...။

Skynetကလာတဲ့ ဟိုကားထဲက မင်းသားပြောသလိုပဲ။
အချစ်ကတအားနာကျင်ရတယ်..အဟင့်
တစ်ချက်လောက်တောင်လာမကြည့်ဘူး...
ကိုကိုက ကူးကူးဆီမလာရင် ကိုကိုဆီကူးကူးကသွားရမှာပေါ့.

ကိုကိုဆီ ကူးကူးသွားဖိုပြင်လိုက်တော့အခန်းဘတ်ကိုမြန်မြန်လာနေတဲ့ကိုကို့ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
ဟွန့် မခေါ်ဘူး.......လို့ မတွေးတော့ပါဘူးလေ...
ကူးကူးမှမနေနိုင်တာ....

"ကူးကူး ထမင်းစားပြီးပြီလား..အဆင်ပြေရဲ့လားကလေးလေး"

ထမင်းစားပြီးပြီလားမေးမှမျက်ရည်တွေပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလာတဲ့ကူးကူးကိုကြည့်ပြီး မင်းသန့်မှာအလန့်တကြားး...

"ကူးကူးဘာလို့ငိုနေတာလဲ ကူးကူးကို ဘယ်သူအနိုင်ကျင့်လို့လဲ..ကိုကို့ကိုပြော..."

ကူးကူးကဒီနေ့မှကျောင်းစတတ်တာမို့်
အနိုင်ကျင့်ခံရမှာတအားစိုးသည်။
ဒီကျောင်းက ဝန်ကြီးသားသမီးတွေရဲ့မြေးတွေ
ပိုက်ဆံရှိတဲ့သူတွေသာနေတဲ့private schoolမို့်
အကုန်လုံးက ဒိတ်ဒိတ်ကြဲတွေ...
အုပ်စုဖွဲ့အနိုငိကျင့်မှုတွေလည်းရှိတာမို့
မင်းသန့်စိုးရိမ်ပါသည်။

"ကူးကူးကအနိုင်ကျင့်ခံစရာလား..."

"ဒါဆိုဘာလို့ငိုနေတာလဲကူးကူးရဲ့"

"အဟင့်ဗိုကိကြီးကဆာတာကိုလို့် ....အီး.."

"ဟာမငိုနဲ့လေ ကူးကူးရဲ့ ကိုကိုလိုက်ဝယ်ကျွေးမယ်နော်..."

"မေမေခင်ကမှာထားတယ် အပြင်စာတွေစားရဘူး တဲ့ ..
မေမေခင် ထည့်ပေးတဲ့ ထမင်းဗူးပဲစားမှာ..."