Schrijfwedstrijd La Rose (beëindigd)

1. Witchfromnextdoors

Genre: Actie
By: witchfromnextdoors

Ik strekte mijn arm uit zo ver als deze reiken wilde, maar te vergeefs. De volgende tak lag te ver buiten mijn bereik. Trillend van angst klampte ik me vast aan de dikke stam en sloot mijn ogen. De sterke geur van het boomschors drong mijn neus binnen, terwijl ik mijn wang probeerde te laten versmelten met de huid van de boom. Nog nooit had ik liever gewild ergens anders te zijn dan nu. Langzaam hoorde ik de voetstappen dichterbij komen. Ik telde ze. Plotseling kwamen ze tot stilstand, recht onder de stam van de boom waar ik me zo wanhopig aan vast probeerde te lijmen.

'Amaranthe, psst, kom naar beneden.' Nog altijd hield ik mijn oogleden stijf tegen elkaar geknepen. Ik weigerde me over te geven zonder een flinke strijd. Een diepe zucht volgde en bibberend wachtte ik tot de persoon die me zo nodig met beide benen op de grond wilde hebben de strijd zou opgeven en zou begrijpen dat ik niet naar beneden zou komen. Ik zou zelfs verder naar boven klimmen, als ik dat had gekund.

Takken knapten en langzaam schudde de boom heen en weer. Ik drukte mijn wang fijn tegen de stronk van de boom, in de hoop dat mijn zweterige handen genoeg houvast zouden hebben om me staande te houden op de dunne tak die vanaf nu mijn thuisfront zou vormen.

'Amaranthe' een stem fluisterde in mijn oor en liet de haartjes in mijn nek recht overeind staan. Voorzichtig opende ik een oog en keek recht in het gezicht van Jack. Hij sloeg zijn blik neer. In tegenstelling tot mezelf lukte het hem wel om zich vast te houden aan de tak die uitdagend boven mijn hoofd bungelde en balanceerde hij op de dunne tak die elk moment zou kunnen bezwijken onder ons gewicht.

'Wat?! Je gaat me toch zeker niet aangeven? Dan laat je me geen keus.' Langzaam tilde ik mijn voet op en duwde deze tegen zijn buik aan met de volle intentie hem van mijn tak te verwijderen. 'Nee, verdomme Amaranthe ik kom je toch helpen, maar je moet me wel nu volgen.' Midden in de lucht bleef mijn voet hangen, niet goed wetend wat het moest doen net als ik. Ik keek hem aan. Wat bedoelde hij nu weer? De Italiaanse maffia was op zoek naar me, waar zou Jack me in hemelsnaam naartoe kunnen brengen, waar zij me niet zouden zoeken?

'Vertrouw me nu maar.' Zijn woorden klonken geruststellend, maar ik kende hem langer dan vandaag. Hem vertrouwen? 'Jack, jij komt zelf van de Nevelbuurt, volgens mij weet jij als geen ander wie er naar me op zoek zijn en waarom.' Jack grijnsde. Hij wist het dondersgoed. Ondanks dat wilde hij me toch helpen, ondanks dat hij zijn eigen buurt verraadde wilde hij me helpen weg te komen, om de laatste stap in mijn meesterlijke plan om de baas van de wereld te worden te vervullen.

Een harde knal deed me opkijken en tegelijkertijd bijna in mijn broek plassen. Mijn knieën begaven het en net als Jack lag ik bijna op de grond. Zijn blik verstrakte. Het was menens. Snel begon hij aan de klim naar beneden. Als de idioot die ik was besloot ik hem te volgen, ook al zou mijn toekomstige zelf me daar hevig voor vervloeken. In dit geval had ik echter geen keus. Als ik werd gevonden was ik dood en ook al was de kans maar heel klein dat mijn meesterplan zou slagen, met een insider aan mijn kant had ik in ieder geval een keuze. Ik was voor eens in mijn leven geen hopeloos ongeleid projectiel. Een glimlach gleed over mijn lippen toen mijn voeten de grond raakte en Jack mijn hand pakte. Een tweede knal galmde door het bos. Ik kromp ineen en zette het op een rennen, met Jack's vingers verstrengeld in de mijne. Ik mocht Jack niet, hij was nooit mijn vriend geweest, nooit mijn type. Maar in tijden van oorlog had ik een schild nodig en mogelijk iemand die een fatale kogel voor me zou kunnen opvangen. Jack glimlachte naar me. Wat onnozel, hij had geen idee. Toch glimlachte ik terug. Voor eens in mijn leven had ik het helemaal voor elkaar.

Je gevoel voor detail is enorm fijn om naar te lezen. Ik kan me niet echt verplaatsen in  Amaranthe omdat ik mis in je verhaal hoe ze zich voelt. Ook mis ik soms waarom ze dingen doet, probeer subtiel uitleg te geven. Ik miste een beetje het onderwerp van je verhaal (is ook moeilijk wanneer je zo een kort stukje moet schrijven). Volgende keer zou ik wel met iets originelers komen of meer uitleg geven van je idee. Ook ging het einde van het verhaal me heel snel voorbij, ik dacht dat ze bang was voor Jack of dat ze hem haatte. Misschien moet je iets duidelijker zijn aan het begin. Verder vond ik het echt enorm leuk, ik had er zo doorheen gelezen zonder dat ik er erg in had.