Chapter 6 (Little Devil)

34 4 0
                                    


The Heiresses

Reign's P.O.V


The cafeteria was crowded and filled with students who was having their great time with their friends. It's too noisy yet a beautiful music always play. The laughter, the teasing, the giggles. It's nice to hear.


"What's with you again, Blaiz." Hazmaein suddenly said. Kanina ko pa rin kasi napapansin ang mga malalim na pagbuntong-hininga niya.

"I'm tired and sleepy" She replied.

"That's what you get for playing online mobile games every night. Look! Muka kanang zombie" Hazmaein instantly commented.

"Mama mo, zombie" She replied. Hazmaein's eyes grew wider in a friction. She turned red and was about to burst when she a familiar voice hovered.

"Aray!" Dinig kong sigaw mula sa pila kaya't agad kaming napabaling do'n. Agad na natuon ang pansin ko kay Johaizza. 'Yong meal na binili niya ay natapon sa kaniya, habang yung nilagyan naman ng meal ay lumipad yata pataas at lumanding sa ulo niya.

Pft. Epic!

"Ano ba! Ang tanga mo naman!" sigaw nung babaeng nakabanggaan niya. Doon ko lang napagtanto na grupo pala 'yon nina Icy ang nakabanggaan niya, o mas tamamng sabihing bumangga sa kaniya.

"Myghad! My dress! Alam mo bang mahal to?! Look at me, I look like rugs! Argh! You shit! Wag mo kong itulad sa damit mong pangmuchacha!" Dagdag na sigaw niya.

"Anong tanga?! Ikaw nga mismo ang nambangga! Kung tanga ako, pwes! tang*na ka!" Nanggigigil na sigaw ni Johaizza. Ngayon ko lang nakita si Johaizza na gitil na gitil. Iba kasi siya no'ng una naming pagkikita. She was then, the pity type. Well, sino ba namang hindi manggigigil pag-natapon sayo mismo ang pagkain mo, habang ang tray ay lumanding pa sa ulo mo? Badtrip 'yon, sagad-sagaran!

"Aba't sumasagot ka na ah!" Galit na sigaw ng katunggali at agad itinaas ang kamay para sana manampal ngunit agad din iyong nasangga ni Johaizza at pabatong binitawan ang kamay ng kaaway.

"At bakit, Ikaw lang ba ang may bibig? 'Wag mo kong tratuhin na parang basura dahil yang damit na ipinagmamayabang mong mahal ay basahan lang sa'kin yan!" Sigaw niya pabalik.

"Hah! Really? Basahan lang sayo? Mukha ka ngang muchacha dyan sa damit mo! Ano, krimstix lang teh, Imagination mo walang limit? HAHAHAHA. So, fetch!" Sagot nito.

"Hah! And, who do you think you are? You're just a daugther of a corrupt politician. Who works on getting the people's money, instead of giving the services they deserve. " Sigaw niya pabalik.

"Who cares? It's their fault for voting my father. Kasalanan nila kung bakit ganiyan ang nangyayari sa kanila" Sabi naman nito. Lahat ng estudyanteng nasa canteen ay nagsiumpukan para makichismis. The heck?! The mindset of this shit!

"Wow! Matalino ka naman talaga, and mali mo lang ang 'yang klase ng pag-iisip mo. You're nothing but a dirt in this society, Icy Salvador. Nothing but a dirt!" Saad ni Johaizza habang may diin ang bawat salitang kumakawala sa bibig niya.

Tatayo na sana kaming tatlo para pumaroon ng biglang naagaw ang atensyon namin ng apat na lalaking naglalakad patungo sa pila.

Bumaling ako kay Hazmaein ng marining ko siyang umubo, parang nasamid. Uubo-ubo pa siya nang magtagpo ang mga mata namin. Itinaas ko ang aking kilay, nagtatanong kung okay lang ba siya, at nag thumbs-up naman siya bilang sagot.

Bumaling ulit ako sa harap at agad na nanlaki ang mata ko nang siyang paglingon ko ay agad na nagtaman ang mga mata namin ng lalaking may salubong ang kilay.

Apat silang magkasama. Dalawa ang sa likod at dalawa sa unahan. Tahimik at misteryoso silang tatlo, samantalang ang isa ay parang timang. Tatawa-tawa at bumubulong sa katabi na parang naiirita na. Pare-parehas lang ang tangkad ng apat, magkasing-puti rin. Parehas ring may mga itsura.

Pero, sa kanilang apat may isang natuonan ng pansin ko. Salubong ang kilay at nakatiim-bagang. Animo'y inaano!

Iniwas ko ang tingin ko sa kanila at bumaling nalang ulit kay Johaizza, pero laking gulat ko ng makita ang tatlo doon, at ako nalang mag-isa ang naiwan sa table namin habang nakatingin sa---ohmyghad!Nakakahiya!

K-kaya pala nakatingin sa'kin ang lalaki! Shit!

Tumingin ako sa lalaki na ngayon ay nakatingin parin sa'kin, bumaling ako sa likuran niya at nakita kong tumatawa yung mukhang timang sa kanilang apat habang ang katabi nito'y iiling-iling habang nakangisi.

Dali-dali akong tumungo sa unahan, dahil sa medyo pagkapahiya at para narin sawayin si Johaizza. Her words are too sharp.

Tumingin ako sa direksyon nila at muntik akong matameme ng makita ko siyang tumatawa. I wish I could smile just like that. Those eyes that would twinkle in delight. That, all I have to worry is just myself. I wish I could be selfish for a moment.


"Jo. Stop it na." Hazmaein interfered in between the loud shouting mouth and, expectedly she wasn't heard. Napailing nalang ako.


"And what do you think of your self and your family? A saint? Hah! We'll never know how many skeleton are in your closets" Icy said smugly. Johaizza went silent and gulped.

"Then, dig deeper. Know me. Count how many skeletons I hide. That's when, you become a good decoder." She hissed.

"Johaizza, stop." I interfered.

"You, wench!" Icy screamed angrily and was about to attack her when I stood in between. Her attack halted. By the looks on her face, I could tell that I transformed into someone they won't dare crossing to.

"I am infront of you not as her friend and your enemy. I stood here as the president of the council. Give me some respect!" The noisy cafeteria went muted. I looked at Johaizza with a sharp eyes yet she wasn't even moved. She equaled me with the same intensity.

"Apologize to her." I commanded. She looked at me unbelievably.

"W-what?!" She uttered.

"Appologize. To. Her. Now" I stated authoritatively. She immediately shook her head in disapproval.

"She must appologize to me, Reign. She bumped me first. I was showered by hot meal. She almost hit me if I didn't stopped her. Are you being fair?" She angrily said. I bit my lower lip to control myself. I know she didn't mean that, she was just clouded by her fury.

"Jo. Sige na" Blaizzane whispered. Johaizza flinched her hands away from Blaizzane and Hazmaein's hold, and fumingly looked at me, then to Icy.

"I won't be sorry with anything. You should be aired in public. Let see how would the citizen throw stones at you with that useless mindset---"

"Ms. Montes! I said stop! Tumigil ka na kung ayaw mong ako mismo ang magpataw ng parusa!" I said using my sharp tone. The side of her lip rose.

"Don't you dare. You don't know me yet. I'm far from what y'all see. " She said threateningly and walked out. She even bumped her shoulders at mine. Napailing nalang ako. The students made her an aisles, terrified was on their faces.

"Little devil" I heard someone mumbled at the crowd.

'She is, terrifying'

---

princesayannahh

The HeiressesWhere stories live. Discover now