The Heiresses

Chapter 9 (Either a Lesson or a Reason)

The Heiresses

Johaizza's P.O.V

Ramdam kong may nakabuntot sa'kin mula pa kanina. Hinihintay ko lang ang tamang tyempo para dakmain ang taong nakasunod sa'kin. Tss! Iba na nga ang kaanyuan ko sa dating ako, 'e nahanap pa nila ako?

Hindi ko alam kung saan ako tutungo para mabawasan ang init ng ulo ko na nag-uumpisa na namang tumaas ang presyon sa dugo ko dahil sa kung sinuman ang nakasunod sa'kin ngayon. Sa mga taong makakasalubong namin, aakalaing nila na pareho lang kami ng direksyin na tutunguhan dahil sa angkop ang distansya nito upang 'di mapagkamalan. Kalmado lang 'din itong naglalakad sa likuran.

Dumiretso ako sa Pavilion na malapit lang sa Academy, dire-diretso lang ang lakad ko at nag-aabang ng tamang tyempo para kumaliwa. At nang medyo dumami na ang tao sa daraanan ko mabilis akong kumaliwa at nagtago. Sinilip ko kung sinuman ang nakabuntot sa'kin pero naka-cap ito at naka-mask. Pilit itong umiiwas sa mga taong nadaraanan niya, at nang magtagumpay siya'y luminga-linga ito na para bang may hinahanap.

"Ngayon ka magpakilala" Mahinang saad ko habang matalas na nakatingin sa kaniya. Ipinaramdam ko ang intensidad ng titig ko sa kaniya, na mabilis niyang naramdaman. Nakaabang ka pala talaga sa'kin, ah!

Lumingin siya sa direksiyin ng pinagtataguan ko kayat mabilis akong nagtago. Alam ko na ang susunod nito. And, expectedly I saw a built of man's shadow with a cap slowly getting bigger as it approach my direction.

"Hmp---!" I caught the man's wrist and twisted his arms, made him face the wall as I tiptoed to cover his mouth, just in case he would scream.

"Hmmpp! Hmp!" His voice ruffled as he was moving, trying to get off from my hold.

"Sino ka?" Seryoso'ng tanong ko.

"Hmp! Hmmmppp! Hmp! Hmp!" Again, his voice ruffled as he hit his other palm to the wall.

"Sinabing sino ka 'e!" I angrily said and twisted his arms more. He whinnied.

"Hmp!Hmmmppp!"

"Masasaktan ka talaga pag ako ang ginalit mo. Sino'ng nag-utos sayo'ng sundan ako?!" Tanong ko at sa pagkakataong ito ay kinuha ko na ang kamay ko sa bibig niya.

"Damn! What the hell are you doing! Let go off me!" He man irritatedly said. Sino 'to? Ba't ang pamilyar ng boses? Napalunok ako. As realization hit me, I quickly let him go.

"Ouch! My hand. Whoa!"

"Shit! I'm sorry. Ba't mo kasi ako sinusundan?!" Angil sa kaniya.

"Inutusan ako!" He said, almost screaming.

"Sino?"

"Ng kaibigan mo! Damn!"

"Nako! Pasensya na! Una na 'ko" Saad ko bago tinapik ang balikat niya. Doon ako dumaan sa fire exit ng Pavilion. Hindi pa nakaka-ilang metro ang layo ko mula sa kaniya ay tinawag naman niya ako. Napailing nalang ako. Wala akong panahong maglaro. Hindi ko nalang siya pinansin at dumiretso nalang sa paglalakad.

"Hey! Miss! Wait!"

Nasa parking lot na ako ng Pavilion at patuloy parin ang singkit sa pagtawag sakin.