The Heiresses

Chapter [...] (Why do all of you always blame us?)

Trigger Warning: Inappropriate words; rape-
---You can just proceed to the next chapter if  this scene will trigger  you---

The Heiresses

Johaizza's P.O.V

"Bakit kami nalang ang parating sinisisi niyo?! Sa nangyari sa inyo, sa pamilya niyo at sa mga taong nasa paligid niyo?! Why it's always us?! Kami na siyang laging tumutulong! Laging ginagawa ang tama at laging hinahangad ang kaayusan ng sistema ng organisasyon at ng emperyo! Bakit?! Bakit, ha!? Anong batayan mo, Lucas para pagbintangang ang ina ko ang sumira sa ina mo?!" Galit na sigaw ko. Nagtatakasan narin ang aking luha mula sa aking mga mata, at sa kabila ng panglalambot ng aking katawan ay ang unti-unting pagsidhi at pagliyab ng aking galit at poot sa aking mga mata.

Marahas na nagbukas ang pintuan ng classroom ay sunod-sunod na nagdatingan sina Hazmaein, Reign, Blaizzane, Lucas, Liam, at Alexander na kapwa nagtataka sa nangyayari sa'min.

"Tumulong?! You're father raped my mother, Johaizza!
Nang matauhan ako'y agad na lumipad ang palad ko at buong pwersang sinampal siya!

"Wala kang karapatang pagsalitaan ako at ang ama ko ng ganyan, Lucas! Nakasaksi ka lang ng maliit na detalye kaya't 'wag kang magmarunong! Wag mong isiping aping-api ang nanay mo!" Marahas na sambit ko. Nakapaling parin sa kabilang gilid ang kaniyang mukha at nang marinig niya ang aking sinabi ay dahan-dahan siyang nag-angat ng tingin gamit ang kaniyang nagliliyab na mata.

He pushed me against the wall that made me whinnied a little bit in pain. Nag-umpisang kumilos ang kaibigan ko maging ang mga kaibigan niya pero agad ko silang sinenyasang 'wag makealam'. I equalled Luca's intensity of gaze. Parehas na nagliliyab ang mga mata namin sa galit.

"Wala kayong ginawa kundi pahirapan ang mga mabababa sa inyo, Johaizza! Magaling kayong magmanipula ng sitwasyon! At hindi ako tanga para maniwala sayo at sa mga sinasabi mo!" Madiing sagot niya. Marahas ko siyang tinulak ng buong lakas kaya't nakawala ako sa pagkakabitag niya.

"Ano nga bang alam mo, Lucas? Ano nga ba?!  Isa kang malaking tanga! Tanga ka Lucas! Tanga ka! Dahil kahit kailanman hindi namin pinipilit ang isang bagay na mapasamin o kahit tao man! Kayo lagi ang palaging may dahilan! Palaging tama, at palaging may karapatang magalit, kahit bahagi lamang ang inyong nasakhisan! Wala kayong alam!" Sigaw ko. Katabi ko narin silang tatlo habang ang kaibigan ni Lucas ay nasa panig na rin niya.

Tumahimik si Lucas habang nakatiim parin ang panga nito. Nanlilisik ang mga mata sa'kin. He's eyes were so dark, unfathomable, and so sharp as daggers.

"She gaved herself to my dad! She served herself like a dish infront of my dad! You never knew this, because you were blinded by your mom's innocents farce! Like a pure, blameless, and kind mother, when the truth is she's a biatch, a whore and a low class slut!" Mas nagliyab ang mga mata ni Lucas kasabay ng kaniyang pagmumupiglas sa paghawak sa kaniya ng tatlo niyang kaibigan. He was so eager to defend her mom's name. Pathetic! 

"Don't your dare tell names to my mom! You know nothing! Damn it! Let me go! Let me go! You shitty dumbass!" He said as he was trying to let go from his friend's hold. He even cursed them!

I sarcastically smiled at him.

"Ikaw ang walang alam Lucas. Ikaw. Dahil kung alam mo talaga ang buong estorya ay malalaman mong unang girlfriend ng tatay ko ang nanay mo! Unang girlfriend at unang pag-ibig! Siya ang unang minahal ng tatay ko.  And when my mom came inyo their lives, my dad broke up with her, with your mom. She can't accept it! She cried and cried, and cried while she was comforted by her bestfriend, your dad.  And years past, she fell to her bestfriend. They built a family, a happy family to be exact but years passed, my dad and my mom came back to this place, built a company, hired new employees. Your mom knew kaya't agad siyang nag-resign sa kompaniyang pinagtatrabahuan niya at nag-apply sa kompanya ng pamilya ko mismo!" Nanatili siyang tahimik kaya't nagpatuloy ako.

"She applied as a secretary. At first, my dad was surprised then he thought she moved on that's why he hired her. Your mom always brought him foods, saksi ako sa paghahatid niya ng pagkaing niluto niya mismo sa bahay niyo. And my dad didn't mind it, so I did the same. I thought hanggang 'don lang 'yon pero iba na no'ng dinala siya ni daddy sa resthouse na pagmamay-ari nina Lolo't, Lola. He only brought her and her child." Umiiyak na naman na sambit ko. Ngayong napagtanto ko na ang lahat ng nangyari, I feel so sorry for my mom for leaving her. Iniwan na nga siya ni Daddy, iniwan ko pa siya.

"It was their child. My dad and your mom's child." Doon ako tuluyang napaluhod. Agad namang dumalo ang tatlo sa'kin. What happened?! It supposed to be happy vacation! Kanina lang masaya kaming naghaharutan at naghahabulan, then it turns into this.

"You know what, I should be the one doing that revenge things!" Biglang sigaw ko. Nakaawang ang bibig niya habang nanlaki ang ang kaniyang mga mata. Sarkastiko ko siyang nginitian.

"Napagtanto mo na ba kung gaano ka ka-hangal? Kayong tatlong magkakapatid? Puro kayo paghihigante! You're nothing but a good for nothing, bitches, and jerks! From your mom, Karen, Lukes and you! Kayo ang sumira sa pamilya ko, sa'kin! My mom, our moms was been nothing but a kind one, they even risked just to save those whose related to you all! " Isa-isa ko silang minatahan. Una kong tinignan si Alexander. "From saving your parents and helping them scaped." Sunod kong tinignan si Liam. "From risking their life for you to be safe before that thing explode and sunk! " Sunod si Lucas na halos 'di masalubong ang tingin ko. "From letting you all live sa kabila ng sakit at kalungkutang palagi niyong hinahatid." At sunod kong tinignan si Matthew. "And from saving you" Silang tatlo ang nakaawang ang bibig ngayon at may pagtataka sa kanilang mga mata habang si Lucas ngayon ay nakatungo habang sapo ang kaniyang noo.

"What do you mean?" Sabay na tanong ng tatlo. Sumulyap ako sa tatlo kong kaibigan bago bumaling sa tatlong lalaking napupuno ng kalituhan.

"Johaizza!" Pigil nilang tatlo sa'kin, but they were late. I've already spilt the beans out.

"We are the heiresses of fallen aces. We side at the truth, the rights, and equality for  everyone but..."

"...Why do all of you always blame us?" I uttered.

---

princesayannahh