²16

1.2K 205 53
                                    

Flashback..
18 Februari

Setelah aku masuk ke dalam bilik hotel petempatan sementara aku itu, Jun datang mengesekkan kepalanya di kakiku dengan manja.

Kucing yang comel. Aku kesian untuk kau.

Tapi malangnya aku dah termulakan permainan yang sebenar.

Aku mencangkung dan kepalanya diusap lembut.

"Meoww"

Kau mengiau? Untuk siapa? Aku ke?

Oh, terima kasih.

Untuk kasih yang tak bermakna untuk aku itu.

Aku gembira.

Tapi kau nak tau tak?

Satu satunya mahluk yang layak ada untuk aku cuma Haeri.

Kang

Hae

Ri

Kau? Ops, tak termasuk.

Aku tak perlukan sesuatu lebih dari itu.

Kalau kau ada, bermakna kau cuma penyibuk yang tak berguna antara kami.

Dah cukup kan aku bagi kasih sayang kat kau?

Sekarang aku tunjuk pula macam mana kasih benci aku.

"Meow."

Aku mengangkatnya.

Dan memasukkannya ke dalam sebuah balang kecil.

Lalu penutupnya ditutup seketat mungkin.

"Meow."

Bersabarlah. Jangan menangis.

Ini tak akan menyakitnya.

Ia akan bunuh kau dengan perlahan.

Aku yakin.

Kau tak perlu rasa lagi bagaimana kezaliman dunia ini kepada kau.

Rasa lapar.

Rasa sakit.

Rasa tak disayangi.

Kau akan lebih tenang nanti.

Auw, jangan menangis Jun. Aku ada kat sini nak tengok kau.

Sampai mati.

Okey?

Selamat malam.

Dark Chocolate | Jeon WonwooWhere stories live. Discover now