His Wife's Cry

Chapter 33

Third Person's POV

ILANG linggo na rin ang lumipas simula ng maging maayos ang relasyon nila ng asawa niya. Bumalik na ang Gavin niya. Simula ng gabing iyon ay inaalagaan na siya nito. Ipinagluluto, pinagsisilbihan at ramdam niya na ang pagmamahal nito na nabalot ng galit. Wala na talaga siyang mahihiling pa. Ang kaisa-isa niyang pangarap ay natupad na.

She jumped out of her bed feeling the huge impact of nausea hitting her stomach. She ran as fast as she could towards the bathroom and let everything out. Nanghihina siyang napasandal sa dingding ng toilet habang habol ang hininga at pinupunasan ang kaniyang bibig. Wala roon si Gavin dahil pinapasok niya na ito sa kompanya. Ilang linggo na rin itong absent maging siya. Ayaw niya namang maapektuhan ang kompanya nila dahil lang gusto nilang masulit ang isa't isa. Magkikita pa rin naman sila mamayang gabi.

Ang totoo niyan ay sa lumipas na linggo ay panay ang kaniyang pagsuka. Kaunting galaw niya lang ay nahihilo siya. Noong una ay akala niya may nakain lang siyang hindi nagustuhan ng kaniyang tyan pero noong naging sunod-sunod na iyon ay naghinala na siya. Pagkatapos niyang magbihis ay minaneho niya ang kaniyang kotse tungo sa clinic ng family's doctor nila. Kailangan niyang malaman kung tama ba iyong hinala niya.

"Where's your husband, Mrs. de la Vega?" Tanong ni Doktora Del Rio habang may sinusulat sa papel na hawak nito. Katatapos lang niyang komunsulta. It made her heart jumped out from her chest every time somebody called her in that surname.

            "He's at work, Doc." She simply said.

Dr. Del Rio smiled but with disappointment. "He should be here."

Nakaramdam naman siya ng matinding kaba. "May sakit po ba ako, Doc? Is it so serious that my husband's presence is in need?" 

            Ang pagsusuka niya at pagkahilo tuwing umaga ay simtomas ba ng kaniyang sakit? Parang dinukot ang puso niya at piniga-piga iyon. Kung ganoon ay mali ang hinala niya. Akala pa naman niya magkakaroon na sila ni Gavin ng isang masayang pamilya.  A sob catches her throat but she automatically stopped when Dr. Del Rio laughed.

"Oh God, Ayana. You get it wrong."Hindi napigilan ni doktora ang matawa.

"What do you mean, Doc?"

"Wala kang sakit, Ayana. You are physically and mentally healthy."

"Then, why do you need my husband's presence here?"

Naaaliw siya nitong tinitigan. "What do you want, Ayana? A girl or a baby boy?"

Pinag-isipan niya talaga ang tanong nito. "Actually, I like both but since I am a girl I prefer..." Hindi niya na naituloy ang sasabihin ng mapagtanto niya ang ibig sabihin sa tanong na iyon ni Dra. Del Rio. Napatakip ang isa niyang kamay sa kaniyang bibig at agad nangilid ang kaniyang luha. "You mean..."

Dr. Del Rio nodded her hand. "Congratulations, Ayana. You are two weeks pregnant." Bahagya siya nitong niyakap. "You are a mother now."

            Sinubukan niyang hagilapan ang akmang salitang sasabihin pero walang kumawala sa kaniyang bibig. Tulala pa rin siya at hindi makapaniwala. Kahit na may hinala na siya bago pa man siya pumunta roon ay iba pa rin ang pakiramdam kapag narinig niya ang magandang balitang iyon. Marahan niyang hinimas ang kaniyang tiyan at hindi niya na napigilan ang pagtulo ng kaniyang luha.

            "Oh my God..." Iyon lamang ang tanging nasambit niya. She pressed her hand on her trembling lips and tears flowed from her eyes again. "Thank you, Doc."

"You're welcome. Eat healthy foods to make your baby healthy too, okay? Stay away from stress."

            Tumango siya rito habang may matamis na ngiti sa kaniyang labi. Hindi na nabura ang ngiting iyon hanggang sa makalabas siya sa clinic nito. Magiging magulang na sila ni Gavin. Nagbunga ang lahat ng luhang nasayang niya. Nagbunga ang pagtitiis niya. Nagbunga ang paghihintay niya. Walang mapagsidlan ang kaniyang saya ngayon.

            Kailangan niya ng masabi ang magandang balitang iyon kay Gavin. Nang makarating siya sa kompanya ay dumeretso siya sa opisina ni Asher halip na sa opisina ng kaniyang asawa. Gusto niya itong surpresahin katulad na lamang sa mga napapanood niya sa internet. Hihingi sia ng tulong kay Asher para surpresahin ang asawa.

GAVIN can't hide his genuine smile. Para siyang baliw na kanina pang nakangiti at hindi niya iyon namamalayan. Kahit nasa loob siya ng kaniyang opisina ay hindi naman niya maituloy ang trabaho niya dahil si Ayana lamang ang tumatakbo sa kaniyang isipan. Nami-miss niya na agad ito kahit na mamayang gabi naman ang magkikita ulit sila.

Wala ng dahilan pa para itago ang totoo niyang nararamdaman kay Ayana. Simula pa lang ay ito na talaga ang gusto niya. Mayroon lang talagang mga bagay na kahit gustong-gusto mo ay hindi pwede. Na kahit hawak mo na ay hindi mo pa rin pwedeng angkinin. Haharapin niya ang anumang kapalit nitong pakikipagmabutihan niya sa kaniyang asawa.

            Isang katok sa pintuan ang nagpabalik sa kaniya sa ulirat. It was his secretary.

            "Mr. de la Vega, Mr. Asher wants you to meet at his office now." Her secretary bowed her head in front of him.

Nangunot ang kaniyang noo. "Why?"

"He said you need to know something." She politely said.

"Okay, I'll go there." Kahit na nagtataka pa rin siya kung bakit pinatawag siya ng pinsan niya sa opisina nito ay hindi niya na inalintana ito. Inayos niya ang sarili at muling sinuot ang kaniyang coat bago tumayo at magtungo sa opisina nito.

Hindi na siya kumatok nang makarating siya roon. He was about to enter but he saw a grisly disgusting scene that made his blood simmered. Thunderous lightning with electric shock hit every nerve of his body and every fiber of his being when his sharp eyes settled on his wife while kissing his asshole cousin. Ayana's arms were wrapped on Asher's neck while Asher's hands were around on his wife's waist. Holding it tighter. Caressing it gently.                                   Iyon ang dahilan kung bakit siya nito pinapunta roon? Para makita niya kung paano nito halikan ang asawa niya, ganoon ba? At para ipamukha sa kaniya kung paano rin walang tutol si Ayana sa pag-angkin ni Asher sa labi nito.                                                                                              He felt like his heart had been stabbed for a million times as he looked at them standing in front of him, kissing intimately. He wanted to look away but he couldn't. He felt numbed but his heartfelt different pain that he didn't expect he could encounter.                                               Gulat ang ekspresyon ni Ayana ng mapagtantong naroon siya sa may pintuan habang pinagmamasdan niya ang dalawa. Agad naghiwalay ang dalawa at hindi makatingin sa kaniya ng deretso ang asawa niya. His eyes were dark and dilated with anger. His heart was hammering again and again inside his chest.

"Ga...Gavin..." Ayana's voice was shuttering.

Nagngingitngit sa galit ang kalooban niya. Ilang beses umigting ang kaniyang panga at hindi niya mawari ang galit na ngayon ay unti-unting nabubuhay sa kaniya. Lalapitan sana siya ni Ayana pero mabilis siyang umatras. Hindi niya hahayaang dumantay ang kahit dulo ng daliri nito sa kaniya matapos nitong halikan ang pinsan niya.                                                                        'How could she do that to him? He thought she loves him? But, why? Why, Ayana?'           All his fantasy about a happy family suddenly shattered. All the love he was feeling right now, suddenly vanish and hatred replaced it. What he wants to do right now is to erase Ayana in his memory.                                                                                                                                                             Yes, he did mistakes but it was all for her sake.                                                                "Locking the door is not hard to do if you don't want someone to disturb you." A wave of overwhelming anger that he never felt before engulfed him. He shut the door harshly.

Mabilis siyang umalis sa lugar na iyon. Wala na siyang pakialam kung nababangga niya na ang mga empleyado niyang bumabati sa tuwing nadaraanan niya ang mga ito. Mabilis niyang minaneho ang kaniyang sasakyan kahit na hindi niya alam kung saan siya pupunta. To his surprise, he felt a sting of tears. He punched the steering wheel so hard. Pain flared inside his chest. He can't believe it. He just can't... Fresh tears well up from his eyes again. He clawed his breathless chest hoping it could lessen the emotional torture he was feeling.                                          A weak smile still appeared on his face. "I can't fucking accept this!"

*****

Minnie Hwang