13.bölüm

548 26 0
                                    


Gözlerimi araladıgımda Yamanla göz göze geldik.Eli saçımdaydı,uyandıgımı görünce gülümsedi.Gözlerimi ondan bir türlü alamadım.Gözlerimi ondan çektigimde etrafı süzdüm.Gri ve siyah tonlarına sahip bir odaydı.Ve ben yatakta Yaman'ın dizinin üzerinde yatıyordum.

Kalkmak için haraket ettigimde başım yeniden Yaman'ın dizine düştü.Gülümserken "Direncin düştü,kalkman imkansız gibi bir şey.Dinlenmen gerekiyor."dediginde ona baktım

"Dinlenmek mi? Cidden...Evr gidicem."dedim dogrulmaya çalısarak ama bu çalışmakla kaldı.Bedenim sürekli yenik düşüyordu.

"Ne var o evde bilmiyorum ki?"dedi omzumdan tutup beni yatmaya mahkum ederek.Cevap beklercesine bana bakıyordu

"Melis ve Azra var.İkisinin de bana ihtiyacı var."dedigimde alayla güldü

"Melise biz de yardım edebiliriz.Azra ise ona yardım etmeyi bırakmalısın.Seni acılarınla tek bırakan o.Sana inanmayan o,Mira."

"O benim kardeşim."dedigimde elimi tuttu "Hangi kardeş ablasına güvenmez? O seni bir abla olarak degil aracı olarak görüyor.İşi bittiginde seni arkasında bırakacagı şeysin."dediginde elimi tutan elini sıktım ve öfkeyle

"Ben yarı yolda kalmaya alıştım.Hep yarıda kaldım.Sevgilim beni yarıda bıraktı,kardeşim beni yarıda bıraktı,annemle babam da öyle.Ben alıştım,bana bildigim şeyleri hatırlatmana gerek yok.
O beni yarıda bırakan,tek varlıgım.Tek sorumlulugum,yaşama amacım."dedigimde bir şey demedi ve gözlerini benden kaçırıp elimi oksadı

"İzin verirsen.....seni yarıda bırakmam.Kalbinin kırıldıgının farkındayım izin ver de tamir edeyim."dediginde bu sefer gözlerime bakıyordu.

"Kalbimin tamir edilmedini istemiyorum.O ormanda acılarımdan dogdum,Yaman.Artık iyileşmek istemiyorum."dedim bacaklarımı kendime çekerken.Elimi ondan çekip gögsümde birleştirdim.

Gögsümde birleştirdigim elimi tuttu ve dudaklarına götürüp öptü.
Başını boynuma gömerken oraya da bir öpücük kondurup

"Sadece sebi istiyorum.İlk defa birine zarar vermekten,birini kaybetmekten korkuyorum.Beni affet."dediginde boynumun ıslandıgını fark ettim.Aglıyor muydu? Bir an bencilce davrandım.Koskoca alfayı aglattım.Elimle saçlarını okşadım.

Kafasını kaldırırken göz göze geldik.Gülümseyip başımı dizinden kaldırdı ve başımı yastıga yatırıp bedenimi yan çevirdi.Yanıma uzandı.Yüzlerimiz arasında iki parmak anca vardı.

Dudaklarını kımıldattıgında konuşacagını anladım."Bana ayak uydurmanı beklemiyorum.Sadece sevgimi gör istiyorum."
dediginde gözünden bir damla yaş aktı.

Elimi kaldırıp yanagını sildim "Görüyorum.Sadece hazır degilim."derken elini yanagıma koydu.Okşarken "Seni beklerim.Ölene kadar yine beklerim.Yeter ki sen gitme,başkasına gitme."dedikten sonra elini belime koydu ve beni kendine çekti.Başımı gögsüne yaslarken saçımı kokluyordu.Kendimi saldım ve bana ilk defa huzur veren kolların arasında uyudum.

Ona her ne kadar alışsam da yapamazdım.Bir kere yıkılmıştım.İkinci kere yıkılmayı göze alacak kadar cesaretli olduguma emin degilim.

*

Gözlerimi araladıgımda hala aynı pozisyondaydık.Ona bir o kadar yakınken bir o kadar da uzaktım.Bunun tek sebebi yaşanılanlar.Geçmiş bana çok ders verdi.

Kendimi gayet iyi hissediyordum.Elimi kaldırıp belimdeki elini çektim.Yataktan kalkarken elini yataga bıraktım.Ayaga kalktıgımda üzerimi düzelttim.Ona son kez baktıgımda gitmekle gitmemek arasında kaldım ama geri hemen mantıgımla odadan çıktım.

ALFA'MWhere stories live. Discover now