44.bölüm

209 15 0
                                    


Saçlarımda gezinen ellerle huzur buldum sanki.Dur ne? Saçımda gezinen eller ha.Bu Yamandan başkası olamazdı.

Saçlarımda ki gezinen elleri dururken saçıma minik bir öpücük bıraktı.Evet,bu benim sevgilim hayatımın anlamı Yamandı.

Gözlerimi açmak yerine sol tarafıma dönüp ellerimi gögsümde birleştirdim.Gülerek yanıma benim gibi uzandı.Yanagıma minik bir öpücük bıraktıgında gözlerimi araladım.Gülümserken yanagımı okşuyordu.

"Ne zaman geldin?"

"Biraz oluyor."

"Birazdan kasıt."güldü.Elimin tekini ellerinin arasına alıp öptü."2 saat kadar."agzım ooo şekilini aldı.

"İnanamıyorum sana.Keşke uyandırsaydın."dedigimde gülümsemesi yayıldı.İşaret parmagıyla burnuma vurduktan sonra hafifçe kıkırdadı.

"Uyurken daha sevimli ve daha sessiz oluyorsun."Alındım hemen tabii.Elimi kendime çektim.

"Ne yani uyanıkken daha sevimsiz ve daha konuşkan mı oluyorum?"dedigimde dudaklarımı büzerken dudagıma minik bir öpücük konurdu.

Bir öpücügüyle beni yumuşatan bu adama aşıgım işte."Uyanıkken daha seksi ve daha öpülesi.Uyurken de daha masum ve sevilesisin."dediginde dudaklarımda minik bir gülümseme oluştu.

Direk gözleri dudaklarıma kayarken yutkunup gözleriyle dudaklarımı işaret etti."Dedigim gibi uyanıkken daha seksi ve daha öpülesi."diyip dudagıma minik bir öpücük bıraktı.

Utandıgımı hissederek kafamı gögsüne saklayıp kolumu beline sardım.Gülerek koluyla belimi sardı.Boynuma öpücügünü bırakıp kafasını boynuma gömdü.

İşte huzur tam burasıydı.Huzur sevdigin adam'ın kolları'nın arasıydı.Şu atan kalbim sadece onun içindi.Bu kalp başkası için atamaz çünkü bu kalp ona aitti.

Gözlerimi kapattıgımda korkuyorum açtıgım zaman onu göremem diye.Kuş olsam tek dilegim sevdigimin üzerine süzülmek olurdu.Benim tek dilegim sevdigimle olmak,onun beni ilk gün ki gibi sevmesi.

Kim bilebilirdi ki ateşe aşık olabilecegimi.Ben tam da ona aşık oldum.Ateşe atlamayı seçtim ve onunla cayır cayır yandık.Ölmeyi göze alarak el ele ateşe yürüdük.Cesaretimiz'in sebebiyse birlikte olmamızdı.

Ateşim dinsin diye okyanusa sıgınamam.O bile bize az.gelir.Bizim yangınımız ömürlük.Biz bir oldugumuz sürece her zaman güçlüyüz.Ayrılırsak herkes bizden korksun.Ayrıldıgımız felaket'in resmidir çünki.

Ne kadar öyle kaldık bilmiyorum ama bu huzur vericiydi.Ona trip atmayı düşündüm ama kolları'nın arasına girdigim an bu düşünceden vazgeçtim.Kapı çalınca kollarımı ayırdım.Homurdanarak Yaman da ayırdı.Yaman yatmaya devam ederken ben dogruldum.

"Gelsene."dedigimde Sera girdi.Gülümseyerek "Yemek hazır da.Gelirseniz diye geldim."

"Tabii geliyoruz."dedigimde kapıyı kapatarak çıktı.Elini tutup "Hadi yemek yiyelim."

"İyi böyle." Gıcık ya.İki dakika romantik kalsan zaten.

"Ben açım ama.Yemek yemek istiyorum."dedigimde hızla dogruldu.Beklemedigim için burunlarımız çakıştı.Boy farkına şuan şükrettim yoksa dudaklarımız degerdi ve Yaman büyük ihtimalle bırakmazdı.

"Bende açım."gülumseyip boşluga düşen elimi kaldırıp elini tuttum."O zaman inelim."diyip ayaklanacagımda omzuma ellerini baskı uygulayarak oturmamı sagladı.Ona şaşkınca bakarken sırıttı.

"Benim karnım doymaz.Yemek yerine seni yesem bence hemen doyarım."dudaklarına vurdum.

"Edepsiz."sırıtışı büyüdü.

ALFA'MWhere stories live. Discover now