ALFA'M

38.bölüm

(Mira)
Bir kaç saat gördüklerimi düşündüm.Tam 5 ay tutsak kaldım ve annem beni almadı.Bana ne yaptıgını büyük ihtimalle biliyordu ama beni yine de o Cellad'ın eline bıraktı.

Sedyeden kalkıp çıplak ayaklarımı zemine degdirdim.
Ayakkabılarımı ayagıma geçirdikten sonra dogrulup kapıya ilerledigim sırada kapı açıldı.

Yaman kollarını boynuma dolandırıp beni sıkıca sardı.Bende sarıldım ona.Kokusu çok hoştu.Hem erkeksi hem de arzulanası.

Kollarını benden çeker çekmez dudaklarıma yapıştı.Öpüşüne karşılık verirken hırıltılı sesler çıkarmaya başladı.Ellerini kalçalarıma koyurp beni kucaklarken tezgahın üzerine oturtturdu ve öpmeye  devam etti.

Nefesim kesilmeye başlarken durduk.Aslında Yamanda bir şey yoktu ama ben pek alışık degilim.Alnını alnıka dayarken elleri belimdeydi.

"Bugün bana gelsene."diyip boynuma masum olmayacak bir öpücük kondurdu."Olur."dedigimde gülümsedi.Alnını benimkinden ayırıp beni tek hamlede kucakladı.Klinlikten çıkarırken

"Zehir yüzünden ölebilirdin.Uykun uzun sürünce endişelendim.Bir an seni kaybettim sandım."

Gülümseyip elimi yeni çıkmış kirli sakallarına degdirip dudagına minik bir öpücük kondurdum."Ben burdayım,hiçbir yere gitmiyorum.Sen yanımda ol yeter."

"Seninleyim,ömür boyu."

Evi klinlige yakın oldugu için yol pek sürmemişti.Eve gelirken bahçede ki korumalardan biri kapıyı açtı.İçeriye girdigimizde sinsice sırıtıp beni yatak odasına girdirip yataga yatırdı.

Üzerimdeki yerini alırken "Seni seviyorum."demeyi ihmal etmedi.Bende gülümserken ona cevabını vermiş oldum.Dudaklarımızı birleştirdiginde bende ona karşılık verdim.Hoyratça birbirimizi öpmeye başladık.Bende istiyordum ve artık hazırdım.O benim tek dogrum.

(Kayla)

Ozanla sürekli göz göze geliyorduk ama bir türlü konuşamıyorduk.Cesaretimi topladım.Gidip konuşucagım.
Seni seviyorum diyecegim.Bir gün ölüp de ona bunu söyleyemezsem olmaz.

Arka bahçede tek başına agaca yaslanmış duruyordu.Derin bir nefes verip yanına gittim.Beni görür görmez gözlerime odaklandı.Heyecanımı dindirip "Bir şey konuşmak istiyorum."dedim.

Sırtını agaçtan alıp bana baktı."Biliyorum biliyorum.."

"Biliyor musun?"dedim hayretle.

"Evet,beni sevmiyorsun.Hatta beni umursamıyorsun.Anlıyorum seni.Benimle ilgilenmiyorsun."gözlerimi devirdim.Bir adım geriledigimde "Aslında bunu demiyecektim."diyip arkamı dönerken "Ne diyecektin?"diyince ona döndüm.

"Aslında fikrimi degiştirdim.Yani sen böyle düşünüyorsan umudu kesmeliyim herhalde.Seni sevdigimi söyleyecektim ama unut gitsin."dedigimde gözleri irice açıldı.Bir adımla dibimde biterken duyduklarını tekrar etmemi isterce "Ne dedin? Beni seviyor musun?"gülümseyip başımı salladım.Öylece bana baktı.

"Hazır degilsen anlarım."

"Ne hazırlılıgı,ben baştan hazırım."diyip dudaklarıma kapandı.Gülümseyip bende karşılık verdim.Bende onu seviyordum ve artık mutlu olma zamanıydı.

(Melis)

Mira son günlerde eve pek gelemiyordu.Onu anlayışla karşılıyordum ama sorun şu ki Alaz bana yapışıp kalmıştı.Aslında hoş çocuktu.Hafif kirli sakalları ve ve tarz haliyle fazlasıyla yakışıklıydı.

Ailem bana hep mantıklı olmamı söylerlerdi.Aşk bana göre degil.Belki beni seviyordur ama ben sevdigimi sanmıyorum.

Yemegin bulaşıklarını yıkadıktan sonra film izlerim diye mısır patlattım.Mısırı tabaga boşalttıktan sonra salona girdim.Oglan maç izliyordu resmen,maç ne ya? Ama basketbol voleybol filan olsa neyse derdim am maçla her kız gibi bir ilgim yoktu.

Üçlü koltuga geçip kumandayı elinden aldım."Film izleyecegim,ben."

"Ne izleyeceksin?"Ayaga kalkıp aldıgımız filmleri koltuga koyup karıştırmaya başladım."Korku izleyemem.Ama amsiyon olabilir."derken bana daha önce izlemedigim ama aksiyon oldugunu bildigim bir film gösterdi.İsmi yabancıydı ve ben okuyamıyordum.Yabancı dilime lanet ettim.

Elinden Cd'yi alıp digerlerini kutuya koyup kaldırdım.Cd'yi yerine koyarken filmi koydum.Kumandayla başlatırken yerime geçtim.Mısırı aramıza koyarken beş parmaklık boşluk bıraktım.

Filme daldıgımda yüzümü hüzün kaplamıştı.Başrol ünlü bir mafyaydı.Ondan intikam almak isteyen düşmanları da ailesini kullanmışlardı.Adama ailesinin resmini atıp bir depoya çagırdı.Adam ailesine düşkündü.Düşünmeden depoya gitti.Düşman depoda adamı esir alırken gözü'nün önünde ailesinin öldürdü.

O an gözümden yaşlar süzülmeye başladı.Kendimi hatırladım bir an.Bende görmüştüm ailemin ölüm'ünü.Onlar ölürken ben tek bir şey yapamadım.

Adam bir şekilde ordan kurtulup intikam planları yapmaya başladı.Bjrden film durduruldu.Alaz'a baktıgımda bana hüzünle bakıyordu.Elini saçlarıma geçirip başımı gögsüne yasladı.İtiraz etmedim buna ihtiyacım vardı çünkü.

Gögsünde aglarken Alaz da saçlarımı okşayıp arada öpücük konduruyordu.Bunca zaman sonra ilk defa kendimi güvende ve huzurda hissettim.Bu aşk olabiir miydi bilmiyorum ama bana çok iyi geldi.

(Mira)

Ertesi sabah okula geçtik.Çok mutluydum ama bir yandan da korkuyordum.Ne zaman mutluyum desem bir şey oluyordu çünkü.

Ders zilini duyup içeriye girecegim sırada ismimi seslendi birisi.Arkamı döndügümde annemi görmeyi beklemiyordum.Yanında babam da vardı.

Hızla yanıma geldi.Herkes bize bakıyordu,bunu biliyordum.Annem elimi tutup bana endişeli bakışlarını yolladı.

"İyi misin?"dedim dehşetle.

"Ben iyiyim ama yakında sen olmayacaksın."Bu da ne demekti böyle.

"Geliyor,Mira.Yeniden senin için geliyor,kaçmalısın."Tek kaşım havalanırken

"Sen ne diyorsun,kim geliyor?"

"Hatırlıyor musun bilmiyorum ama deden geliyor.Yeniden senin için." Hatırlıyorum.Bana eziyet eden adam adam celladım.

"Kaçman gerek."dedi bu sefer babam.Arkadan duydugum sesle yerimde adeta taş kesildim.

"Çok geç,buldum bile."