ALFA'M

35.bölüm

Kollarımın üzerine düşen oglanı tutarken Yaman hızla oglanı omzuna atıp salondaki koltuklardan birine yatırdı.

"Kim geliyor ki?"dedim düşüncelerimin arasından.

"Bilmiyorum güzelim ama iyi bir şey olmadıgı kesin."dedi oglana bakarak.

Elini gögsünün üzerine koyup acısını almaya başladı.Bir kaç dakika sonrasında oglan gözlerini açtı.

Hepimiz başında dikilirken yerinde dogrulup bize dönerken içimi kemiren soruyu sordum.

"Kim geliyor?"

"Bir canavar.Yırtıcıydı.Felaket gibiydi." Anı tekrar yaşıyor gibiydi.Yaman sinirle

"Görünüşünü tarif et."

"Sivri dişleri vardı.Pençelerinden sıvı akıyordu.Avcunun içinde de yuvarlak bir halka vardı.Bir şeyin simgesi gibiydi.İrisi siyahtı.Uzun kuyrugu vardı.Vücudu deriydi.Yeşil renginde.Ürkmeme sebepti."

"Nerde gördün peki?"sorusuyla Alaza döndü.

______

Babamla alışverişe çıkmıştık.Arabayala sokaklardan birinden geçerken birden babamın kapısı yerinden söküldü ve hemen ardından babam gitti.

Korkuyla endişe arasında arabadan indim.Etrafa bakınırken "Babaaaaa.Babaaaa.Nerdesin?"

Garip seslerle beraber sokaga döndüm.Bir yaratık babamı yere yatırmış pençeleriyle deşiyordu.Yanına gitmek için hareketlendigimde yaratık bana döndü.

Parmagını dudaklarının üzerine degdirirken "Sessiz ol ufaklık.Sana zarar vermeyecegim ama tadına baksam fena olmaz degil mi?"diyip hızla üzerime gelirken önüme biri geçti.Elinde tuttugu kılıcıyla yaratıgı yere savrurken bana döndü

"Arkamdan çıkma.Tabii kendine zarar gelmesini istemiyorsan."dediginde arkasında kaldım.

Kılıcını kuyruguna savurdugunda kuyrugu koptu ama yeniden oluşması uzun sürmedi.Yaratık kıza kükrerken kız turuncu gözlerini yaratıga gösterdi ve dişlerini sergileyerek kükredi.

"Kimseye zarar veremeyeceksin.Dönüştügünde kim oldugunu unutuyorsun ama ben hatırlatacagım."Diyip üzerine koşarken aynı anda benimle konuştu.

"Babanı da al ve kaç.Hemen koş."dediginde yaratıgı babamdan uzaklaştırıp diger tarafa atarken babamı sırtlayıp koşmaya başladım.Belimde ki agrıyla oldugum yerde kaldım.

Babamı omzumdan yere atarken gözlerini gördüm.O canavar gibi olmuştu.Bana zarar veriyordu.

"Baba dur.Bu,bu sen degilsin.Kendine gelmelisin.Benim,oglunum ben senin."

"Tadına bakmak istiyorum.O tadı istiyorum."diyip üzerime koşarken pençeleriyle bana meydan okudu.Ben onu tutmaya çalışırken o bana pençelerini saplıyordu.

En sonunda onu yere atarak durdurdum.Pençelerini elimle tutup kalbine saplarken tek dedigi şey

"Gelecekler,oglum.Herkes için.İntikam için,gelecekler.Aras için,kanı için gelecekler."

Üzerinden kalkıp hızla ortamdan uzaklaştım.Aras da kimdi ve neyin intikamıydı.Ayaklarım beni ormana yönlendirirken bacaklarımda derman kalmamıştı ve ölecek gibi hissediyordum.

Ormanda bir ev görmemle içimi bir umut kapladı.Hızla eve yönelirken zili çaldım.Bir kaç kişi bana şaşkınlıkla bakarken zorla

"Geliyorlar."dedim ve kontrol edemedigim bedenimi öne savurdum.Dermanım kalmamıştı.